Læknablaðið - 01.01.1930, Side 21

LÆKNABLAÐIÐ
dcnström (meS 146 óp.). Þar varÖ mikill meiningamunur. Frölich (Nancy)
og Calot voru mest mótfallnir Albcc-aÖgerð.
NiðurstaÖa Calots vakti mikla eftirtekt og hljóðaði þannig:
„1. L’osteosynthése, seule, est impuissante á maintenir la correction des
gibbosités;
2. elle n’abrége pas la durée du traitement;
3. la mortalité est plus élevée chez les malades traités par la methode
sanglante;
4. elle n’a aucune influence sur l'evolution des abscés et de la paraplegie.“
í ræðulok gerði Calot þó dálitla tilslökun í dómi sínum, þ. e. a. s. þegar
gripið er til A/ócc-aðgerðar við langvinna, hægfara (latent) spondylita á
fullorðnum á 3.—4. ári sjúkdómsins ;í stuttu máli sagt, þegar hún kemur
„comme les vaillants aprés la bataille gagnée au secours du vainqueur.“
Sjálfur segist Sinding-Larsen aldrei hafa gert Albec-óp. 1 Noregi hefir
aðeins einn hinna nafnkendari lækna gert hana alloft, en Itann cr hœttur
viö hana aftur. \
S.-L. heldur, að stöku sinnum megi máske stytta umbúðatímann eitthvað
með aðgerðinni, þegar um lumbal-spondylitis er að ræða. Annars vill hann
samkvæmt reynslu sinríi með ambulant umbúðameðferð taka undir með
Calot um ,,þá vösku menn, sem koma sigurvegaranum til liðs eftir unninn
bardagann."
Hann endar bréf sitt með því að segja frá uppátæki yfirlæknanna við
tvo helstu strandspítalana norsku, að þeir eru hættir aö nota umb. við
spondylitissjúkl. (börn sem fullorðna), heldur nota aðeins sól og rúmlegu
og ljósböð allan tíniann, þar til annaðhvort fæst full heilsa og vinnuþrek
eða sjúkl. hníga til moldar. Þetta þykir S.-L. glæfraleg aðferð, og spáir
henni ekki löngum aldri. -—• Hver veit? Enskum læknum hefir gefist hún
vel. Það sá eg einkum i Alton hjá Sir Hcnry Gouvain.
Skal eg svo ekki fjölyrða frekar um Albcc að þessu sinni, en get máske
síðar lagt orð í belg á ný.
Eins og eg hefi sannfærst um sjálfur, er Albee-óperation vandalaus, og
eg hefi oft hugsað, aö gaman væri aS geta gripiS oft til hennar, til gagns
sjúklingum, en nú í síSustu tvö ár hefir ekkert tilfelli af þeim mörgu
spondylitis-sjúklingum, sem eg hefi haft til meðferðar, komið til mála sem
hafandi þörf fyrir þá aðgerð. Vist er um það, að óp. er „dramatique“,
eins og Calot kemst að orði. Þess vegna getur ungum kírúrgum komið vel
að grípa til hennar á tiltölulega hraustum sjúkl., sem hún tæplega vinnur
mein. Stgr. Matth.
Embættanefndin.
(Eftirfarandi grein, eftir cand. juris Pétur Hafstcin og cand. juris Torfa Hjartarson,
birtist í blaðinu Heimdallur þann 29. mars s. 1.; er endurprentuð hér með leyfi
höfundanna.)
Þegar embætti er slegið upp til untsóknar, þá er það ekki veitingavalds-
ins að ákveða, hverjir um embættið sækja. Það er á valdi umsækjendanna
sjálfra. Það að sækja um embætti, getur verið skilyrSi til þess aS fáþaS, en