Læknablaðið - 01.01.1930, Side 24

i8
LÆKNABLAÐIÐ
aÖ öllum. Auk þess má og minna á heimikl þá, er veitingavaldinu er sett
meÖ 3. mgr. 16. gr. stjskr., sem prentuÖ er hér aft framan. VeitingavaldiÖ
heldur öllu valdi sinu óskertu, þrátt fyrir samtök læknanna, og læknarnir
hafa enga tilraun gert til að svifta það eða taka sér nokkurn ])átt þess, hvorki
raunverulega né formlega. Verður ekki séö, að verknaöur læknanna í
]>essu máli geti á nokkurn hátt fallið undir 108. gr. hegningarlaganna. Þá
verður ]>að heldur ekki séð, hvernig þessi læknasamtök geta veitt ástæöu
til að leysa Læknafélagið upp, samkv. 69. gr. stjórnarskrárinnar, sem ólög-
legt. Þessi niðurstaða lireytist ekki við það, þó að Læknafélagið leggi ákveð-
in viðurlög við brotum á löglega gerðum samþyktum sínurii eða láti boö
út ganga um þær.
Ýmislegt fleira mun vera athugavert við skýrslu rannsóknardómarans í
Timanum og skal hér vikið að nokkrum atriðum.
Rannsóknardómarinn segir, að Sigvaldi læknir Kaldalóns hafi aldrei lagt
samþykki sitt. á embættaneindarkosninguna né valdsvið hennar. Við þetta
er það að athuga, að í fyrsta lagi var Sigvaldi, sem félagi i Læknafélaginu,
bundinn við löglega gerðar samþyktir þess, meöan hann ekki sagði sig lög-
lega úr félaginu. í öðru lagi félst hann á ákvarðanir Læknafélagsins, er hon-
um voru tilkyntar þær. Má og sjá það á því, að þegar Læknafélagið sendi
honum skeyti til Kaupmannahafnar um kosningu nefndarinnar, og tilmæli
um að afturkalla umsóknina um Keflavíkurhérað, þá svaraði hann Lækna-
félaginu því, að hann hefði þegar afturkallað umsóknina af öðrum ástæðum.
Hefði hann naumast orðaö þetta svar sitt þannig, ef hann hefði ekki fallist
á ákvarðanir félagsins. Rannsóknardómarinn segir, að Kaldalóns hafi aldrei
svarað Jiessu fyrsta skevti félagsins, en ]>að er algerlega rangt. Hann svar-
aði því þegar á þann hátt, sem nú var sagt. Ennfremur mun. Kaldalóns hafa
hafnað veitin'gunni fyrir Keflavíkurhéraði fyrir tilmæli Læknafélagsins, og
sýnist í ])ví liggja fult samþykki á ákvörðunum félagsins.
Rannsóknardómarinn telur, að Kaldalóns hafi mist Flateyjarhérað, er hon-
um var veitt Keflavikurhérað. Nú er það vitað, að sótt var um Keflavíkur-
hérað fyrir Sigv. Kaldalóns án umboös frá honum, og án vitundar hans og
vilja. Ætti maður, sem veitt væri embætti eftir slikri umsókn, að missa
fyrra embætti sitt við veitinguna, ])á væri þverbrotin 3. mgr. 16. gr. stjórn-
arskrárinnar, sem ])rentuð er hér að framan. X’irðist og svo, sem stjórnin
hafi litið svo á, er Kaldalóns að lokum lét tilleiðast að taka við embættinu,
að þar væri urn flutning á milli embætta að ræða samkv. nefndri grein, því
að stjórnin mun þá hafa heitið honum fríöindum nokkrum til að uppfylla
skilyrði greinarinnar, enda þótt stjórnin hafi i fyrstu og siðan annað veifið
látið svo sem S. K. hafi þegar við veitinguna 28. okt. mist Flateyjarhérað.
Sýnist rannsóknardómarinn þess vegna hafa hér á röngu að standa.
Þess skal að lokum getið, að það ntá kalla furðu undarlegt, að nokkur
ráðherra skuli leyfa sér aö birta í pólitísku blaði skýrslu um rannsókn rnáls,
sent enn er ekki til lykta leitt. — og verður sennilega aldrei —, þar sem
það er látið í veðri vaka, ])ó með litlum rökum og mjög vafasömum, að
fjöldi manna sé brotlegur við hegningarlög landsins. Er þetta því frernur
óviðurkvæmilegt, þar sem hér eiga hlut að máli jafn ágætir menn og íslensk-
ir læknar, sem eru alls annars ntaklegir af heilbrigðismálaráðherra ríkisins.
P. H., T. H.