Læknablaðið - 01.07.1930, Side 20

io6
LÆKNABLAÐIÐ
fá börn í Frakklandi, sem bólusett bafa veriÖ subcutant, enda mun mæ'Ör-
um þeirra það fremur óljúft, ]>ví bólusetniiigin hefir dálitil óþægindi í för
meÖ sér fyrir barniÖ. Eftir 3 vikur kemur subcutant infiltrat á liólusetn-
ingarstaðnum og stundum bólgna næstu eitlar. Það myndast svo lítill al)-
scess,' sem grær eftir 2—3 mánuði og ör sést eftir.
Fáir fullorðnir hafa veriö bólusettir á Frakklandi. Þó befir Calmette lát-
ið bólusetja (subcutant) 141 nýliða, innfædda blökkumenn frá Madaga-
skar. Engin þeirra dó úr berklaveiki, en reynslutiminn var aðeins 18
mánuðir.
Bólusetning Calmette’s hefir verið reynd í mörgum löndum utan Frakk-
lands, og væntanlega hafa þær tilraunir verið víðtækastar í Rúmeníu. Þar
hefir bólusetning ungbarna verið tekin up]> í tiltölulega stórum stíl. I Buk-
arest var t. d. búið að bólusetja 38000 börn um síðustu áramót og láta
læknar vel yfir árangrinum. I mörgum öðrum löndum hafa verið gerðar
tilraunir, en venjulega ekki víðtækar, enda eru þær flestar frá allra síðustu
árum, svo reynslutíminn er stuttur. Eg hefi séö sumar slíkar greinargjörð-
ir, og aðrar í svo stuttu ágripi, að ómögulegt er að mynda sér sjálfstæða
skoðun um þær, enda skal eg ekki þreyta ykkur með mörgum tölum, sem
í raun og veru segja ekki mikjð út af fyrir sig. Eg vil aðeins taka fá dæmi.
Kereszturi og William Park l)irtu á síðasta hausti tilraunir
sínar með peroral B.C.G. bólusetningu ungbarna í New York. Greinar-
gjörð þeirra er svo glögg og nákvæm, að ástæða er til að meta þær mik-
ils. Þeir segja að ómögulegt sé að gjöra sér grein fyrir barnadauða á
berklaheimilum í New York, því skýrslur um þaö séu ekki til. Þeir urðu
því sjálfir að athuga vissan fjölda óbólusettra og bólusettra barna á berkla-
heimilum,. Þeir þurftu að vera til taks, þegar börn fæddust, þekkja liinar
vanfæru mæður og heimilisfólk þeirra, vita hvort um opna eða lokaða
berkla er að ræða. Þetta var mjög örðugt verk. Tiltölulega mjög fáar tær-
ingarveikar konur í New York verða barnshafandi, og telja þeir að því
valdi miklu betri efnahagur og því meiri upplýsing en í Norðurálfu. Tær-
ingarveikar konur í New York forðast barneignir. Ef einhver lærklaveikur
maður er á heimilinu, kemst hann undir læknisumsjón miklu fyr, en hinn
fátæki verkamaður í NorSurálfu, og hefir greiðari aðgang að sjúkrahúsum;
og ef hann er efnalaus, þá eru ýms góðgerðafélög, sem hjálpa honum.
Þeim tókst með hjálp annara lækna, að athuga samtals 447 ungbörn. Af
þeim bólusettu ])eir 167. I þeim flokki voru aðeins þau börn, sem ])eir
gátu athugað frá fæðingu, eða að minsta kosti ekki eldri en 10 daga.
Eldri börn voru ekki bólusett, en voru höfð til samanburðar, og í þeim
flokki voru einnig þau börn, sem ekki fékst leyfi til að bólusetja. Af bólu-
settu börnunum dóu 2,6%. af hinum óbólusettu 9,3% úr berklaveiki. Hér
er því talsverður munur. Hins vegar var lítill munur á dánum úr öðrum
sjúkdómum. Af bólusettum 9.1%, af óbólus. 6,7%.
Þeir draga þá ályktun af samanburðinum, að bólusetningin muni væntan-
lega veita eitthvert ónæmi, en um styrkleika ]>essa og varanleik sé alt óvisst.
Annars eru ])eir mjög varkárir í ályktunum sinum, og taka það fram, aö
ýmislegt annað en l)ólusetningin komi til greina við samanburðinn. Þeir full-
yrða, að foreldrar bólusettu barnanna hafi yfirleitt staðið hinum ofar að
efnahag og menningu, og smitunarmöguleikar þar minni, enda hafi þar
verið miklu færri berkatilfelli „opin“ (sputum-positiv), þ. e. 19% á móti