Læknablaðið - 01.07.1930, Side 22

io8
LÆKNABLAÐIÐ
blaði. Menn vita ekkert um orsakirnar til þess að bóluefnið hefir reynst
svona, en getgátur eru margar og sumar ótrúlegar, eins og sú, sem blöSin
liafa eftir Calmette, að bóluefnisstofn sinn muni hafa dáið í Lúbeck, og
svo einhverjir undirmenn þar búið til annaS bóluefni til þess að dylja
slysni sína.
Þess má geta, að í blöðunum hafa komið fram megnar aðfinslur um
ásigkomulag hinnar pathologisku deildar sjúkrahússins í Lúbeck. Hún á
að vera ófullkomin og reglan þar ekki í sem bestu lagi. Sagt er, að lækn-
arnir hafi kastað burtu afganginum af hinu skaðlega bóluefni, í staðinn
fyrir að láta rannsaka það o. s. frv. Annars er vitanlega ekki hægt að
henda reiSur á því, sem blöðin segja um þetta mál, þegar æsing er annars
vegar, og verður að bíða eftir niðurstöðu rannsóknarinnar, ef hún ann-
ars verður nokkurn tíma fullnægjandi. Þeir, sem standa fyrir rannsókn-
inni, er Ludvig Lange frá heilbrigðisráðinu þýska og Bruno Lange frá
Koch’s stofnuninni. Þeir hafa til þráðabirgða gefið út þá yfirlýsingu, að
svo virðist, sem pathogen berklagerlar hafi komist í bóluefnið, annaðhvort
í París eða Lúbeck og sé ekki hinum upphaflega B.C.G.-stofni um að kenna.
Eigum við íslendingar að fara að bólusetja ungbömin hjá okkur, og
kannske fullorðna, með B.C.G. ? Það er væntanlega hægðarleikur, að ná
í bóluefnið, ef við getum fullyrt, að hér séu góðir möguleikar til þess að
rækta það áfram. Calmette lætur það í té ókeypis, með því skilyrði, að
heilbrigðisstjómin hafi eftirlit með bólusetningunni, og bóluefniö sé látlð
í té ókeypis til almennings.
Eiginlega gerir Calmette þá kröfu, að barnið sé tekið þegar eftir fæð-
ingu frá berklaveikri móður sinni, og einangrað í 4 vikur, eða ef það reyu-
ist ómögulegt, þá að minsta kosti, að svo mikil varkárni sé höfð á heim-
ilinu, að ekki sé hætt við verulegri smitun þar.
Slík bólusetning sem þessi, yrði væntanlega ekki tekin upp fyrst um sinn
nema í Reykjavík og nágrenni, og þá aöeins með því skilyrði, að hér verði
sett á stofn fullkomin gerlarannsóknarstofa, þar sem næg tilraunadýr eru
fyrir hendi, til þess að hægt sé að prófa bóluefnið við og við.
Það er varla að hugsa til, að við getum tekið þátt í rannsókn þessa máls,
með samanburði á bólusettum og óbólusettum börnum, því nýfædd börn
í auðsjáanlegri smithættu eru svo fá. Ef það sannast, að bólusetningin
sé gagnleg, er sjálfsagt að taka hana upp hér, en eg hygg rétt aö híða
fyrst um sinn og sjá hverju fram vindur. I ágúst í sumar er allsherjar
berklalæknafundur í Osló, og er aðalumræðuefnið Calmette’s bólusetning.
Á hinum áðurumgetna fundi í París um bólusetninguna, sem haldinn var
að undirlagi þjóðabandalagsins haustið 1928, var kosin alþjóðanefnd lækna,
sem safna skyldi gögnum um gagnsemi bólusetningarinnar, og hefir sú
nefnd ekki skilað áliti sínu enn, en ólíklegt er ekki, að það komi fram á
Oslóarfundinum í sumar.
Ef eg ætti að segja nokkur ályktunarorð um þau gögn, sem fyrir liggja,
þá eru þau þessi (eg sleppi slysunum í Lúbeck, sem ekkert er hægt um
að dæma) : Þrátt fyrir það, þó sumir séu efandi enn, um gagnsemi bólu-
setninganna, þá er það þó álit þeirra, sem mesta reynslu hafa, að B.C.G.
veiti einhverja vörn gegn utanaðkomandi smitun, en hve rnikil hún er og
hve lengi hún stendur, er óvíst. Ef gerlar Calmette’s deyja skjótt í líkam-