Læknablaðið - 15.01.1938, Síða 8

2
LÆKNABLAÐIÐ
beralis, er nær oft upp að chiasma
og stundum eftir a'S corpora mam-
illaria. Menn greinir á um, hvort
telja beri pars tuberalis til hypo-
fysunnar, en Aschhoff, Schafer
og Biedl vilja telja hann sem
framhald af pars intemedia, en
Cameron skoSar sem pars tuber-
alis, þunt frumulag, er liggi að
framanverSu í framhaldi af pars
anterior upp aS basis cerebri.
Innervation hypofysunnar er í
raun og veru samkvæmt ályktun-
um Grevings með tvennum hætti,
eins og blóSrásin. Pars anterior
fær vegelativa taugaþræ'Si frá
carotisfléttunni, og fylgja þeir æS-
unum frá circulus Willisii niSur
meS stilknum og greinast á milli
kirtilfrumanna, ásamt æSunum.
Inn í pars porterior eða pars ner-
vosa liggja taugabrautir frá nuc-
leus supraopticus, niSur fram-
vegginn á infundibulúm og grein-
ast meðal frumanna. Malone telur
líkur fyrir, a'ð æSri taugastöð sé
þó jafnvel í nucleus paraventri-
cularis, er sendi taugar beint i pars
post. LymfuæSar hafa eigi fund-
ist í hypofysis.
2.
Þá skal fariS nokkrum orSum
um fysiologi hypofysunnar, enda
þótt sú hliS málsins komi óhjá-
kvæmilega til umræSu, er talað
verSur um sjálfa hypofysu-sjúk-
dómana.
Þegar Brown-Sequard hafSi
innleitt hugtakiS: intern-sekre-
tion, fóru menn smátt og smátt
aS hugleiSa, hvort hypofysan
kæmi ekki þar viS sögu. 18S6 lýsti
Pierre Marie akromegali og 1891
sýndi hann og Marinesco fram á
aS sjúkdómurinn stafaSi einkum
af tumormyndun í hypofysis.
Frölich lýsti dystr. adiposogeni-
talis 1901 og setti sjúkdóminn í
samband viS hypofunktion á hypo-
fysis.
Síðar er svo lýst hypofysær
dvergvexti og Mb. Simmond og
hvort tveggja sett í samband viS
hypofunktion.
Óteljandi kliniskar athuganir,
patologisk anatomiskar rann-
sóknir og tilraunir, færSu mönn-
um heim sanninn um, aS hypofysis
hefSi stórkostlega þýSingu fyr
ir vöxtinn. Ennfremur kom í ljós,
aS hypofysis hafSi þýSingarmikil
áhrif á kerfi hinna endocrin líf-
færa, og mætti ef til vill nefna
liana yfir-stillistöS þessara liffæra
og fysiologiskrar starfsemi þeirra,
líkt og |Barger leggur til. Cushing
fann, að hypofysektomi leiddi til
atrofi á kynkirtlum. Evans og
Long fundu, að extrakt af pars
anterior örfaSi ekki aðeins vöxt,
heldur urSu ovaria tilraunadýr-
anna stærri og luteiniseruSust.
Zondek, Aschheim og Smith tókst
aS framkalla prematur kynju'oska
hjá rottum, meS því, að græSa inn
i þær hypofysu forhluta.
Seinna tókst Aschheim og Zon-
dek aS aSgreina tvö hormon í pars
ant.: Prolan A, er olli foliikel-
þroskun og Prolan B, er kom af
staS luteiniseringu.
Aron og Loeb fundu hvor í sínu
lagi, a'ð pars ant. framleiddi hor-
mon. er verkaði örfandi á sekreti-
on gland. thyreoidea. Þetta er
rækilega staðfest af rannsóknum
Okkels og Ivrogh, Schochhaert
Severinghaus o. fl. Collip og
Krogh heíir báSum tekist að ein-
angra þetta örfandi, thyreotrop
hormon frá öSrum hormonum úr
pars ant.
Menn hafa lengi vitaS, aS eftir
hypofysektomi komu involutiv
breytingar fram í cortex á gland.
supraren. og Kraus og iierblinger
hafa lýst histologiskum breyting-'