Læknablaðið - 15.01.1938, Qupperneq 14

8
LÆKNAB LAÐIÐ
andi berkalvarnarlög aö heita má
í sinni núverandi mynd .
Kynsjúkdómamálið var og tekiö
upp á þessum fundi og átti Maggi
Magnús læknir upptök þess. Var
samþykt áskorun til heilbrigSis-
stjórnarinnar um aS hefjast handa
í þeim efnuni og var þeirri áskor-
un fylgt eftir næsta ár meS bréfi
til stjórnarinnar og síSan nærri á
hverju ári, og er áreiSanlega
því aS þakka, aS viS höfurn fengiS
sæmilega löggjöf i þessum málum,
enda hefir félagiS aldrei síSan lát-
iS undir höiuS leggjast aS íta þar
á eftir framkvæmdum. Fleira var
til umræSu á þessum fyrsta fundi,
en ekki vil eg þreyta meS lengri
upptalningu. Er óneitanlega glæsi-
lega hér af staS fariS hjá hinu
nýja félagi. Enda má þessum
fundi sjálfsagt viS l)regSa.
Eg vil aS lokum geta þess, aS
á þessum fundi er hinn fyrsti maS-
ur gerSur heiSursfélagi L. í. En
þaS var Ásgeir Blöndal, héraSs-
læknir, og er þaS rökstutt þannig:
„.... sem hefSi veriS fyrstur
lækna hér á landi. er hefSi stungiS
upp á. aS íslenskir læknar mynd-
uSu félagsskap meS sér ....“.
ÞaS var um tíma engu líkara en
aS félagiS hefSi ofrevnt sig á þess-
um glæsilega fundi, því ekki varS
fundi á komiS næsta ár á eftir.
Þó þaS taki ofurlítinn tíma, þá
langar mig til gamans aS hafa hér
yfir bókun þáverandi form., G. H.,
um þetta efni. Hann segir svo:
„Stjómin boSaSi til læknafund-
ar 28. júní og auglýsti fundinn í
tæka tiS í LæknablaSinu. Þegar
fram aS þeim tíma leiS, hafSi eng-
inn læknir sótt um fararleyfi til
fundarins, nema Ól. Finsen, og
hafSi þó öllum fulltrúum félags-
ins veriS sent sérstakt símskeyti
um hann. Stgr. Matthiasson skýrSi
frá því i síma, aS engra norSan-
lækna væri von í þetta sinn og
Gisli Pétursson kvaS þaS alger-
lega óvíst, aS nokkrir kæmu aS
austan. Stjórninni þótti þvi óráS-
legt aS halda fundinn, sem auS-
vitaS átti aS fjalla um ýms mál,
sem sérstaklega taka til héraSs-
lækna. En hinsvegar sérstakt fé-
lag fyrir Reykjavikurlækna, sem
ætíS gat tekiS þau mál fyrir, sem
þaS óskaSi. Stjórnin afboSaSi þvi
fundinn í LæknablaSinu. Þegar
svo fund'artími kom voru hér
nokkrir læknar á ferS og sagSi
form. þeim, sem hann hitti, aS
hann skildi stefna til aukafundar,
ef 5 læknar utan Reykjavikur ósk-
uSu þess. Engin ósk kom fram
um þetta fyr en nokkrum dögum
síSar. Var þá óskaS, aS fundur
væri haldinn í félagi Reykjavík-
urlækna og rætt um áfengisreglu-
gjörSina nýju. FormaSur Reykja-
víkurfélagsins stefndi þá um
kvöldiS til fundar, þegar til
kom sótti enginn aðkomulæknir
fundinn og fórst hann svo fyrir.“
Svo mörg eru þau orS.
Næsti aSalfundur er svo hald-
inn ic>2i og þar tekin fyrir ýms
hin sömu mál, svo sem læknabú-
staSamáliS og varnir gegn kyn-
sjúkdómum. Þá var fyrst ákveS-
iS aS taka upp samrannsóknir, sem
síSar lognuSust út af. Steingr.
Matthíasson flutti þrjú erindi á
þessum fundi. Eitt um blóSvatns-
lækningar, annaS um oxyuris og
corpora aliena í appendix. en hiS
þriSia um sectio caesarea. Á þenna
fund kom útlendur læknir, dr.
Sambon, og hélt fyrirlestur um
Malaria og Pellagra.
Þessi fundur er fyrstur til þess
aS hafa afskifti af embættaveit-
ingum og bar dr. Gunnl. Claessen
þaS mál fram. Var samþykt tillaga
er fór i þá átt áS skora á land-
lækni að gæta þess framvegis, aS