Læknablaðið - 15.01.1938, Síða 18

12
LÆ K NA B LAÐ I Ð
alamáliS. Ennfremur flutti próf.
Sig. Magnússon erindi um bólu-
setningar Calmettes.
Milli fundanna '30 og '31 stóö
hin mesta þvæla um embættin.
Voru ungir læknar settir í nokkur
þeirra meö samþykki stjórnar fé-
lagsins, en annars höföu læknar
veriS hvattir til aS sækja um ern-
bætti þau, er þeim léki hugur á,
þó þau ekki væru auglýst til um-
sóknar. Á því tímabili gerSist sá
merki atburSur fyrir frumkvæSi
Gunnl. Einarssonar, aS út var gef-
in hin fyrsta árbók L. í. Var hon-
um og Magga Magnúss yfirl. fal-
iS aS sjá um útgáfuna. Eru nú
komnir af henni 8 árgangar, sem
oft hafa haft mikinn fróSleik aS
geyma, komiS út félaginu aS
kostnaSarlausu og veriS til hins
mesta sóma. Hafa þessir læknar
annast útgáfu hennar jafnan síSan
af hinni mestu ósérplægni og eiga
þeir miklar þakkir skiliS af félag-
inu fyrir mikiS og óeigingjarnt
starf.
ASalfundinn 1931 sóttu 3 erlend-
ir læknar, þeir Medicinaldir. Johs.
Frandsen, prófessor Fredericia og
Miss Anita Múhl frá Ameríku.
Héldu tveir hinir fyrnefndu sína
tvo fyrirlestrana hvor, en ungfrú-
in einn. Dr. Frandsen um heil-
brigSisstjórn í Danmörku og
berklaveiki og berklavarnir þar,
pr. Fredericia um vitamin-rann-
sóknir síSustu ára og d[r. Anita
Múhl um ósjálfráSa skrift og
teikiiingar. Ýms stéttarmál voru
þar oer rædd. Einnar tillögu má
sérstaklega geta, en hún var sú,
aÖ skora á ríkisstjórnina aS gang-
ast fyrir rannsókn á hæS og þyngd
íslenskra barna.
Nú kom nvr landlæknir og
brevttist þá viShorf félagsins til
ríkisstjórnarinnar. einkum þar sem
hinn nýi landl. virtist í aSalatriS-
um sammála félaginu í veitinga-
málinu, svo sem í því, aö hann
taldi:
1. sjálfsagt aS auglýsa embætti.
2. veita þau eftir veröleikum,líkt
og veitingareglur geröu ráS fyrir.
Þó yrSi jafnframt aS líta á al-
menna mannkosti.
3. rangt væri aö lofa embættum
fyrirfram.
Af þessum ástæSum var félags-
mönnum skrifaS og þeir spuröir,
hvort þeir vildu leggja niöur em-
bættanefndina, meS skipun nýs
landlæknis, meöan reynsla kæmist
á, hvort tillögur hans yröu nokk-
urs virtar. Bréfi þessu svöruöu fá-
ir læknar og þá sitt á hvaS. Eftir
vandlega íhugun virtist stjórn fé-
lagsins réttast, aS sýna landlækni
ekkert vantraust aö óreyndu og
gefa honum fult tækifæri til þess
aö velja menn til embætta fyrst
um sinn, í þeirri von, aS tillögur
hans yrSu teknar til greina. Féllu
þá niSur störf embættanefndar og
hefir ekki síöan þótt ástæöa til
aS taka þau upp aftur. Þó sanr-
komulag milli félagsins og land-
læknis hafi oft veriö miSur en
skyldi, þá hefir þaS ekki komiS
því máli viö, enda félagiS ekki
taliS sig eiga sök á því.
Á fundinum 1932 voru vms er-
indi flutt. Dr. med. G. Claessen
flutti erindi: Nýrri tíma hugmynd-
ir utn l)yrjunarstig lungnaberkla.
N. Dungal flutti fyrirlestur um
Schicks-prpf og bólusetning gegn
barnaveiki. Voru þaS orS í tima
töluö, enda var þess skamt aö bíSa,
aS til þeirra ráSa þyrfti aS taka,
er barnaveikin fór aö gera vart viö
sig hér í Reykiavik 1934 og eink-
um 1935. — Þá flutti G. Thór,
próf. fyrirlestur um takmörkun
barneigna og abortus provocatus.
Nokkur stéttarmál voru og rædd
á þessum fundi.