Læknablaðið - 15.01.1938, Qupperneq 19

Um áramótin '32 og '33 fékst
sú mikla hagsmunaltót fyrir ís-
lenska læknakandidata, aö þeim
opnuSust 5 pláss i Danmörku. Var
það fyrir drengilega milligöngu
hins ágæta landa vors, dr. Skúla
Guöjónss. og Medicinaldir. Frand-
sen og fleiri góöra manna. Til
þess að velja menn í þessar stöð-
ur og sjá um annað, er aö þessu
lýtur, voru fengnir til að ganga í
nefnd með formanni þeir próf. J.
H. S., Próf. G. Th., Próf. N. Dun-
gal og Matthías Einarsson yfir-
læknir. Hefir nefnd þessi síðan
starfað að þessu og ein fjallað um
þau mál. Jafnframt var sótt um
styrk úr Sáttmálasjóði handa þess-
um kandidötum og einnig hjá
Eintskipafélagi íslands um afslátt
á fari. Fékst þetta hvorttveggja.
Fundinn 1933 sótti Overlæge E.
Meulengracht. Bauð hann Guðm.
Hannessyni form. til Danmerkur
til skrafs og ráðagerða um þessi
mál. Hann flutti síðan 2 erindi um
Anæmia perniciosa. Lárus Einars-
son flutti erindi i sambandi við
þau. Fleiri fluttu erindi, svo sem
Ólafur Hegason um skólabörn í
Reykjavík, Prófessor Sig. Magn-
ússon um berklavarnir og próf. Jón
H. Sig. um lungnabólgu og með-
ferð hennar. í lok þessa fundar
lýsti formaðurinn, G. H., yfir því,
að hann væri ófáanlegur til að
taka við endurkosningu. Var það
mikil harmur og tjón fyrir félagið,
svo sem kunnugt er, en engu var
þar um að þoka. Ákvað hin nýja
stjórn þegar eftir fundinn að gera
hann að heiðursfélaga. Var það
síðan borið upp til fullnaðarsam-
þyktar á næsta aðalfundi, 1934. Á
þeim fundi mætti Prófessor Faber
og hélt tvo fyrirlestra um gastrit-
is. Þá fluttu og fyrirlestra um
krabbamein, sem vera átti aiðal
fyrirlestraefnið, þeir ITalldór Han-
sen, Júlíus Sigurjónsson. Dr. G.
Claessen og Próf. G. Th. Berkla-
nefnd sú, sem setið hafði milli
funda i tvö ár, kom þá fram nteð
tillögur sínar. í santbandi við þær
flutti Jón Árnason héraðslæknir
fróðlegt erindi, en það fjallaði að-
allega um útbreiðslu og útbreiðslu-
hætti veikinnar í héraði hans. í
þessum umræðum var lögð rík á-
hersla á það af ýmsum, svo sem
oft hafði áður verið gert, alla tíð
frá milliþinganefndinni i berkla-
varnamálum, að ráðinn yrði einn
ntaður, sem hefði yfirstjórn allra
berklamála í landinu og ekki hefði
öðrunt störfum að sinna. Reyndist
nú loks, að þetta hefði einhver
áhrif á stjórnarvöldin, því ekki
leið á löngu áður en þetta fyrir-
komulag var upp tekið. Og tel eg
það eitthvert mesta framfaraspor-
ið hin síðari árin í berklavörnum.
Enda taldi félagið Iterkalvarna-
málið með því leyst, á þess grund-
velli, að minsta kosti í bráðina. —
Þessi aðalfundur, sem í raun réttri
mætti kalla krabbameinsfundinn,
samþ. svofelda ályktun í sambandi
við áðurnefnda fyrirlestra: „Aðal-
fundur L. í. skorar á heilbrigðis-
stjórnina að hefja sem fyrst bar-
áttu gegn krabbameini, sérstaklega
að því er snertir upplýsingar fyrir
almenning, um háttu veikinnar,
sem gæti leitt tif þess, að sjúkling-
ar kæntu fyr til lækninga en nú er
og heitir félagið til þess aðstoð
sinni.“ Tillögu þessa bar frant
prófessor Guðmundur Thóroddsen.
— Erindisbréf héraðslækna var
til umræðu á þessunt fundi og voru
gerðar tilögur um breytingar á
frv. landlæknis og fékst á Iþví
nokkúr lagfæring, þó ekki væri
nóg.
Þá er í frásögur færandi, að L.
í. fékk sumarið 1933 heimsókn af
stórum hóp franskra lækna og var