Læknablaðið - 15.01.1938, Page 20

14
LÆICNAB LAÐ IÐ
reynt aS taka á rnóti þeim eftir
föngum, og næsta sumar heimsóttu
oss mörg hundruS þýskir læknar
og hjálpuöust bæöi félögin, L. í.
og L. R., til þess aö taka á móti
þeim. Á aöalfundi 1935 voru mætt-
ir dönsku læknarnir, yfirlæknir O.
Strandberg og yfirlæknir D. Bar-
tels. Fluttu þeir hvor sín 2 erindi.
Þá hélt yfirlæknir KristinnBjörns-
son erindi um sjúkratry'ggingar,
og lýsti meöal annars frunrvörp-
um þeim, sem miliþinganefnd í
tryggingarmálum haföi samiö.
Eftir alllangar umræöur var kosin
þriggja manna nefnd til þess aö
fylgjast meö sjúkratryggingarmál-
inu á Alþingi og reyna aö hafa
áhrif á löggjöf urn þetta efni, svo
hún gæti orðið til sem mestra
hagslíóta, jafnt fyrir lækna senr
almenning. Próf. Níels Dungal
flutti erindi um bólusetningar
gegn l)ólusótt, og var út af því
samþykt þessi tillaga: „Aöalfund-
ur L. í. skorar á heilbrigöisstjórn-
ina, aö athuga hvort ekki muni
vera tímabært aö afnema skyldu-
bólusetningu viö bólusótt.“ Þetta
ár, 1935, gekst stjórn félagsins fyr-
ir því. aö stofnuö var kandidats-
staða viö Landakotsspítala, sem
svo tók til starfa 1. jan. 1936. Á
fundinum 1936 mætti dr. med.
Skúli Guðjónsson yfirlæknir. —-
Haföi stjórnin sérstaklega óskaö
eftir því, aö hann kæmi til fyrir-
lestrahalds og boöiö honum. Hélt
hann 2 fyrirlestra, annan um
nýjustu vitaminrannsóknir, en
hinn um iðjusjúkdóma.
Þá kom og á fundinn Próf.
C. Sonne og flutti hann einnig 2
erindi. — Á mörgum undanförn-
um fundum hafði mikiö veriö rætt
um stofnun utanfararsjóös lækna.
Lauk því máli á þessum fundi.
meö því aö félagiö treysti sér ekki
til aö beita sér fyrir sjóðsstofnun-
inni. Maggi Magnús yfirlæknir
flutti erindi um holdsveiki. Þá var
og á þessurn fundi kosin þriggja
manna nefnd til þess aö endur-
skoða lög félagsins, og liggur nú
fyrir þessum fundi árangurinn af
starfi hennar.
Það má vel vera, aö fundar-
mönnum hafi þótt þetta yfirlit of
langt, en mér fanst eg ekki geta
haft það styttra, úr því á annað
borö var verið aö líta til baka og
athuga hversu félaginu hafi farn-
ast á liöinni æfi.
Eg skal þá vikja nokkrum orð-
um aö þeim tíma, sem liðið hefir
síöan síðasti aðalfundur var hald-
inn. Fyrst er þá á það aö minn-
ast, aö færa ástæöur fyrir því, að
fundur féll niður síðastliðið ár.
Ekki síst þar sem eg hefi heyrt
stjórninni legið á hálsi fyrir þetta
og taliö bera vott um hiö mesta
hiröuleysi og ódugnað. Eg verö
fyrst að taka það fram, að eg tek
einn á mig ábyrgðina á þessu, og
veröur því gremja félagsmanna, ef
einhver er, eingöngu að bitna á
mér. E11 satt að segja þykir mér
vænt um, aö menn finni aö því
og sakni þess, ef fundur fellur
niður, því aö ]iað ætti að benda til
þess, aö þeir hafi einhvern áhuga
fyrir félaginu, og þó þykir mér
þaö allra best þegar menn, sem
aldrei hafa sótt fund eöa sýnt fé-
laginu ræktarsemi, skuli gremjast
yfir þessu athæfi, því það sýnir,
að einhver félagsneisti býr þó hiö
innra hjá þeim, sem ef til vill
væri hægt að glæða. Það var af
alveg yfirlögðu ráöi, sem eg vildi
láta fundinn falla niður. Var þaö
fyrst og fremst af sparnaöarástæö-
um, enda taldi eg ekkert þaö fyrir
liggja, er félagin væri mein aö þó
biöi. Aðalfundir undanfarandi ára
hafa kostað talsvert fé. T. d. kost-
aöi aðalfundur 1935 840,00 kr. o.