Læknablaðið - 01.12.1939, Blaðsíða 10

148
L.ÆKNABLAÐIÐ
eftir að búið er að drepa hann, og
er hann svo hirtur upp á bátum.
í a. m. k. 5 tilf. var um ,,þurfýl“
að ræða, og er hugsanlegt að sýk-
ingarhættan sé meiri af honum,
eða virus e. t. v. meira virulent eða
rýkur betur upp (inhalatio). Ann-
ars mun lítt rannsakað hvernig
smitun verður. Fýlunginn, sem hin-
ir sjúku reittu, var úr Heimakletti
og Hellisey, en í einu tilfellinu var
um ,,flugfýl“ að ræða, þ. e. fýl-
unga, sem er nýlega kominn úr
berginu og veiddur með háf á sjón-
um. Veiðitíminn er eins og kunn-
ugt er í kringum 20. ágúst, sýking-
arnar, sem hér um ræðir, komu all-
ar frá 1. til 7. september. Timabil-
ið frá ]iví fólkið reitti fýlinn og til
þess, er það veikist, virðist hafa
verið vika til 10 dagar, en sumt af
því hafði fundið til lasleika í tvo
til þrjá daga áður en það lagðist.
Síðastliðið sumár var mjög gott
heilsufar hér í Eyjum og einkum
var lítið um lungnabólgur. Það var
því ennþá meira áberandi, er í 1.
viku sept. koma 6 tilfelli af þess-
um sjúkdómi og hvert öðru lík,
5 konur og 1 karlmaður. Enginn
samgangur var á milli sjúkl. áður
en þeir veiktust, nema milli nr. 3
og nr. 5, en þær eru systur og
fengu báðar fýlunga frá sarna
manni.
Symptomin: Sjúkdómurinn er
lungnabólga, á þvi er enginn vafi
(stethoc. hreytingar, röntgen. etc.)
og byrjar centralt og með háum
hita (shr. þó, að sumir sjúkl. höfðu
haft höfuðverk og verk í haki í 2
—.3 daga áður en þeir lögðust),
ekkert hevrðist í byrjun við steth-
oc. eða fyrstu dagana. Hósti og
uppgangur mjög óverulegt, cvan-
osis og herpes sást ekki né heldur
dyspnoe. Rulúginöst sputum og
stingvottur var aðeins i' 2 tilfell-
um og mjög lítið álierandi einkenni.
Púls var ávalt hægur í hyrjun, en
varð heldur tíðari, er á leið sjúk-
dóminn, samanborið við hita. Bólg-
an, sem venjulega hyrjaði basalt í
lunganu og breiddist út í áttina að
apex og náði oft yfir 2 lobi, virð-.
ist hafa verið interstitial og peri-
hronchial, en alveolurnar tiltölulega
litið afficeraðar. Það virðist þvi
fremur undarlegt að kalla sjúkdóm-
inn „primær epidemisk alveolar-
pneumonie“. Sjúklingarnir voru
þungt haldnir. einkum 2 konurnar.
Þeim batnaði öllum lytist, en crisis
kom ekki.
Eg taldi hv. blk. þegar eg gat,
enda þótt slíkt hefði þurft að gera
daglega. Virtist einkennilegt, hve
litið þeim fjölgaði, Jivert á móti
því, sem á sér stað við venjulegar
pneumoníur. Sökk var ekki gert.
Differcntial diagnosis: Til greina
koma einkum tyfus, pneumonie,
einkum influenzupneumonie, og tu-
herculosis. Mér datt fyrst í hug
tyfus, einkum vegna hins hæga
púls, en frekari einkenni komu ekki
fram upp á þann sjúkdóm. Við al-
gengar lungnahólgur er vanalega
meiri mæði (dyspnoe), cyanosis,
herpes, stingur, og ekki hvað síst
hósti og mucopurulent uppgangur,
a. m. k. á losunarstiginu, en eins
og áður segir var upjigangur mjög
lítill og ekki purulent. Þá er og
púlsinn vanalega tiðari og leuko-
cytiun fjölgar allverulega.
Um tbc. var ekki að ræða, það
sannaði röntgenrannsókn o. f 1..
enda voru tvær konurnar Pirquet
neg.
Theraþie: Var aðallega baxtrar,
frk. Guðrún Sigurjónsdóttir. bæjar-
hjúkrunarkona. lagði á 2svar á dag
og hjúkraði hún sjúklingunum af
miklum dugnaði og samviskusemi.
enda voru sjúklingarnir svo veikir.
að ella hefði ekkert viðlit verið að
stunda þá í heimahúsum.