Læknablaðið - 15.06.1984, Page 24

166
LÆKNABLADIÐ
Atli Dagbjartsson þakkaði góð framsögu-
erindi, en taldi, að ekki mætti einungis horfa á
kostnaðarhlið rekstursins, heldur líka á gæðin.
Hann benti á vegna framkominna upplýsinga
um, að sérfræðikostnaður mundi lækka í
Reykjavík eftir kerfisbreytinguna, að hingað
til hefðu sérfræðingar að hluta sinnt pri-
merþjónustu.
Haukur Þórðarson spurðist fyrir um,
hvort borgin vildi taka á sig kostnaðaraukn-
ingu upp á 40.2 % við rekstur heilsugæzlu-
stöðva.
Skúli G. Johnsen svaraði, að svo væri.
Haukur spurði pá, hvort borgin gæti sett á
kerfisbreytinguna án samráðs við heilbrigðis-
ráðuneytið.
Skúli kvað nei við pví, en samkomulag hefði
náðst um pað.
Halldór Steinsen ræddi um hin ýmsu kerfi,
sem komið hefðu til tals, en kvað öll kerfi vera
gölluð, misjafnlega mikið pó. Hann benti á, að
læknar væru tilbúnir til að reka læknastöðvar
á sem ódýrastan hátt, enda fengju þeir sæmi-
leg laun fyrir. Hann benti á, að áður hefði pað,
sem greitt hafi verið fyrir læknispjónustuna,
verið frá tryggingum og sjúklingum sjálfum,
en nú væri pað ríki, sveitarfélög og sjúkrasam-
lög, sem ættu að bera kostnaðinn ásamt
sjúklingum. Hann taldi, að eftirlit með t.d.
rekstrarkostnaði væri bezt í höndum sjúk-
lingsins sjálfs, þ.e.a.s. ef hann þyrfti að greiða
mismunandi upphæð. T.d. hafi fjórðungsgjöld
á lyfjakostnaði sjúklingsins hvatt lækna til að
velja ódýrast fyrir sjúklinginn. Endurgreiðsla
til sjúklingsins gæti samt komið til, allt eftir
aðstæðum. Varðandi hin ýmsu kerfi þjónust-
unnar taldi Halldór, að læknar pyrftu að
gera sér grein fyrir því, hvort þeir vildu stjórna
sjálfir eða ekki.
Jón Bjarni Þorsteinsson bar fram fyrirspurn
til Skúla G. Johnsen um, hvort ríkið sparaði
virkilega með nýja kerfinu.
Skúli kvað já við pví.
Jón Bjarni spurði dr. Jón Sæmund, hver
væri æskileg stærð heilsugæzlustöðvar og
hvernig unnt væri að spara í stofnkostnaði.
Jón Bjarni taldi lækna mjög móttækilega til að
hjálpa til við sparnað, t.d. með lyfjaútskriftum
og öðru. í pví sambandi hvatti hann til þess, að
hið opinbera, t.d. ráðuneyti, upplýsti lækna
meira um lyfjakostnað og aðrar kostnaðar-
hliðar.
Dr. Jón Sæmundur taldi hið opinbera ekki
standa sig mjög vel í því að gefa út upplýs-
ingar um lyfjaverð. Hann taldi, að hið opin-
bera mundi aldrei treysta sér til að segja lækn-
um fyrir um, hvað væri bezta meðferðin. Þeir
væru hæfustu sérfræðingarnir á pessu sviði.
Dr. Jón Sæmundur taldi líklegt, að sjálfstætt
starfandi læknar græfu ekki undan heilsu-
gæzlustöðvakerfi, en það gæti orðið tregða
hjá tryggingum að semja við heimilislækna,
sem störfuðu utan heilsugæzlustöðva. í sam-
bandi við pá umræðu Atla, að taka ætti tillit til
gæða, svaraði dr. Jón pví til, að vandinn væri
að fá sama staðal með minni tilkostnaði.
Spurningu Jóns Bjarna um, hvort unnt væri að
spara í stofnkostnaði heilsugæzlustöðva, svar-
aði Jón Sæmundur pví til, að pað væru læknar,
sem ákvæðu búnaðinn, pannig að ekki skipti
máli, hvor væri greiðandinn, ríkið eða sveitar-
félögin.
Sigurbjörn Sveinsson taldi óparfa, að menn
sæju ofsjónum yfir starfsemi heilsugæzlu-
stöðva á landsbyggðinni. Þær væru byggðar
m.t.t. pjónustu. Hann ræddi síðan um fram-
lagið frá ríkissjóði til heilsugæzlustöðva eða
læknastöðva. Það mætti reiknast annað hvort
eftir höfðatölu eða fyrir unnið verk.
Kristján Baldvinsson gerði að umræðuefni,
að dr. Jón Sæmundur taldi tregðu á, að
sjúkratryggingar gerðu samning við sjálfstætt
starfandi lækna. Hann minnti á bókun Lækna-
félags Reykjavíkur í síðasta kjarasamningi
númeralækna, þar sem L.R. gerði pað að
skilyrði fyrir stuðningi við kerfisbreytinguna,
að eftir kerfisbreytingu yrði til samningur milli
sjúkratrygginganna og L.R. fyrir pá lækna,
sem vildu starfa sjálfstætt að heimilislækn-
ingum. Hann taldi mjög eðlilegt, að borgar-
læknir hefði frumkvæði að nýju fyrirkomulagi
á heimilislæknapjónustunni og rekstri heilsu-
gæzlustöðva. Hann taldi nauðyn, að fjárhags-
leg ábyrgð lægi í höndum læknis og áhrifa
skjólstæðinga, p.e. sjúklinga gætti.
Skúli G. Johnsen lýsti að nýju vilja borgar-
innar að styðja við sjálfstæðan rekstur lækna-
stöðva og taldi, að hann gæti auðveldlega
próast með rekstri heilsugæzlustöðva. Taldi
hann nauðsynlegt að leyfa bæði kerfin, par eð
hið betra mundi lifa, a.m.k. hér í Reykjavík.
Fundi var nú frestað til næsta dags.
Fundur hófst að nýju kl. 09.00 miðviku-
daginn 20. sept.
Formaður skipaði Guðmund I. Eyjólfsson
fundarstjóra og Leif Dungal fundarritara.
Fyrst á dagskrá var afgreiðsla tillagna og
álit starfshópa: