Selfoss - 18.10.2012, Qupperneq 14

14 18. október 2012
Yngist önd og tunga – Matthías!
Til austurs hýrna heiðar
við himindyra grind
með bringur Hreppa breiðar
og Búrfells stýfðan tind.
En Heklu morgunhökull
mér hlær við glóð og málm
og aldinn Eyjajökull
á enn sinn Fáfnis hjálm.
Til Heklu sá Matthías
Jochumsson á fyrri prestsárum
sínum er hann sat á prestsetr-
inu Odda á Rangárvöllum í
6 ár alls, en 1887 flutti hann
þaðan til Akureyrar þar sem
hann starfaði síðan og bjó.
Matthías lést 1920.
Vísan hér að ofan er úr ljóði
hans Á Gammabrekku sem
hann yrkir 15 árum eftir hann
flytur frá Odda en þaðan er
víðsýnt eins og víðast er af
Suðurlandsundirlendinu.
Í næstu vísu kemur hann að
byggðafjallinu Þríhyrningi:
Í sæti sólin hækkar
og signir Þríhyrning
og ljóssins landnám stækkar
og lykur Rangárþing.
Nú blankar vítt á víði
og Vestmanneyjaborg
og stefnt er landsins lýði
á lífsins vinnutorg.
Ólafur Briem íslenskukennari
á Laugarvatni gaf út úrval úr
ljóðum Matthíasar og skrifar
vandaðan inngang að bókinni,
rekur efasemdir Matthíasar um
kenningar kirkjunnar svo sem
útskúfunarkenninguna en þar
kom að árið 1900 var hann
sæmdur heiðurslaunum til
skáldskapar og ritstarfa og jafn-
framt veitt lausn frá prestsskap.
Ólafur segir um Lofsönginn
Ó Guð vors lands: „Inntak
ljóðsins er sótt í síðara bréf
Péturs postula. Einn dagur er
hjá Drottni sem þúsund ár
og þúsund ár sem einn dag-
ur. Þessi orð gefa skáldinu
tilefni til að horfa í leiftur-
sýn yfir þúsund ár Íslands
byggðar og í samnburði við
eilífðina eru þau ekki meira
en ævi eins smáblóms. Og
Matthías sér Drottinn fyrir
sér, hafinn yfir rúm og tíma,
með stjörnuhimininn að
kórónu og stundaglas ei-
lífðarinnar að tímamæli. Og
skáldið hrífst með og horfir
á liðin og ókomin þúsund
ár Íslendinga frá sjónarhorni
eilífðarinnar og hin liðnu
birtast honum sem
morgunsins húmköldu hrynj-
andi tár
sem hitna við skínandi sól.
og hin næstu biður hann að
verði
gróandi þjóðlíf með þverrandi
tár
sem þroskast á Guðs-ríkis
braut.“
Matthías var kominn nokkuð
til manns þegar hann hóf
skólagöngu og settist í 3.
bekk Lærða skólans. Áður
hafði hann verið 2 ár við
nám í Flatey og Þuríði Kúld,
prestfrúnni í Flatey og fleiri
góðum konum þar vestra
taldi Matthías sig eiga mikið
að þakka og orti þeim langt
ljóð, Til frúnna frá Flatey,
sem hefst svo:
Til ykkar allra þriggja
þér sæku minnar dísir
sig hneigir nú mín hyggja
og hreyfist ljóðavísir.
Ég barst á brotnu flaki –
þá brosti við mér eyja
ég herti á teknu taki
og trauður vildi deyja.
Ljóðinu lýkur skáldið svo:
En þiggið þó hvað gef ég
sjá, það er lífs míns saga
og von, sem vakið hef ég
um vor og betri daga.
Er öldin kemur unga, –
þá endar kaldur vetur
þá yngist önd og tunga
þá yrkja skáldin betur.
Úr Harð Haus (13)
Við hvetj um ykk ur
til að senda
blað inu línu.
Láta vita af
at burð um eða
vek ið at hygli á því
sem vel fer
í sam fé lag inu.
Hó ið í okk ur.
Skrif ið á
tor lak ur@fot spor.is
eða hring ið
í síma 8942098.
EYRAVEGI 32 · SELFOSSI
SÍMI 480 1160
24. maí 2012
4. tölublað 1. árgangur S U Ð U R L A N D
2 Að ganga í takt 8-10 Átthagar okkar er jörðin 14 Á hennar höfuð­bóli með hundi rak ég kýr
Efnisala–Framleiðsla –Renniverkstæði – Stálsmíði – Landbúnaðartæki
Sveitarfélagið Árborg, brosandi samfélag
www.arborg.is
Meiri hluti – eða ekki
Það er mál ið
Það marr aði í meiri hluta sam starf inu og það hef ur geng ið á ýmsu að styrkja meiri hlut ann í bæj ar stjórn
Ár borg ar. Sjálf stæð is flokk ur inn bauð
Fram sókn sl. föstu dag til sam starfs til að
breikka meiri hlut ann. Bæj ar full trú arn ir
reynd ust um boðs laus ir og voru rekn ir
heim eft ir fund í full trúa ráð inu morg un­
inn eft ir, seg ir bæj ar full trúi Fram sókn ar.
Ekki boð legt að meiri hluta sam starf ið sé í
stór hættu reglu lega einu sinni á ári, seg ir
bæj ar full trúi Sam fylk ing ar inn ar.
Odd viti Sjálf stæð is flokks seg ir D­list­
ann hafa náð sam ræmdu göngu lagi.
Hvað gerð ist?
Sjá frétta skýr ingu á síðu 2.
Ingi Heiðmar Jónsson