Boðberi K.Þ. - 11.12.1959, Blaðsíða 1

JiSlahaglelðing
Ö, Jesú, barn, þú kemur nú í nótt,
og nálægó þína ég í hjarta firrn.
Hvort haf'ið þiö, lesendui’ mínir, hugleitt, hvað'í þess-
um orðum býr. Hvort hafið þið lifað upp dýrö hinnar fyrstu
jólanætur - séð himnana opnast og engil Guðs koma til ykfc-
ar með hinn undursamlega. boðskaps "Sjá, ég boða yðu.r mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum, því að yður er í dag
frelsari fæddur". Ef við leggjum þessa. sþumingu fyrir okk=
ur or reynum að vera einlæg, verður þá ekki svarið neik'rætt?
Hljótum við ekki með sorg í tgarta að játa, að Guð hafi
ekki veitt okkur þessa gleði, að hún virðist ekki okkur
ætluð? Nei, lesendur mínir. Ég er einmitt sannfærður om,
að öll höfum við einhvem tima lifað þetta, fundið það í
hjörtum okkar* - Kannski þegar viö vorum börn, og erlnhver
ástvinur sagði okkur frá jólabaminu. Kennski eftir að vió
urðum eldri, þegar við tókum þátt í jólaguðsþjónustu og
beindum huganum að unaðslegri fegtxrð jólaboðskaparins,
Kannski var það einhvemtíma í daglega lífinu, þegar við
urðum vottar mikillar fegurðar eða innilegrar gleði. - Og
kannski var það við kistu látins ástvinar, þegar við fund-
um það, að einmitt boðskapur jó'Jab.'iT'n.sins byggir brá frá
heli. til lífs og opnar okkur Ijóshetma hiúna miklu fyri.r-*
heita. Jóloboðskapurinn er þannig miklu dýpri veruleiki 1
lífi okkar, heldur en margir gera sér Ijóst.
Og þó er það svo margt, sem leitast við að skyggja áx
þennan veruleika. Margt er það í mannlegu lífi, sem mjög
er andstætt boðskap jólanna. Þegar ég hugleiði ýmislegt,
sem er að gerast í íslenzku þjóðlífi í dag, er ekki laust
við, að mig grípi óljós beygur. O^; þegar ég virði fyrir
mér hinar alvarlegu horfur heimsmalanna, hlýt ég þá ekki
að spyrja sjálfan mig, hvort boðsKapur jólanna geti verið
sannur? Boðskapurinn um kærleika, fögnuð og fri.ð á jöröu -
verður hann ekki. svo átakanl.ega máttvana og óraunhæfur
fraiTimi fyrir ógnþrungnum staðreyndum tilverunnar? Því. að
í
'tfðóer/ JlÁ
XXVII,árg.
11. desember 1959
3otbl.