Alþýðublaðið - 12.04.1924, Blaðsíða 3

SLÞVSIIBEA'BIB^
3
A ö v ö r u n.
Að gefnu tilefni leyfi ég mér 5,8 aðvara bæjiítbúa um •. að
hjáipa ekki með peningum þeitn, aem ganga betlandl um bæínn,
íyrr en þeir haía leitað sér upplýsinga á borgarstjóraskrifítofunci
um styrkþörf vlðkomanda.
Borgarstjórinn í Reykjavík, io. apríi 1924,
K. Zimsen.
KOStakjÖF. Þeir, sem gerast
áskrifendur að »Skutli« frá nýári, fá
það, sem til er og út kom af blaðinu
eíðasta ár. Notið teekifærið, meðan
upplagið endist!
ur má fara? Getur þjóÖin aldrei
skilið, a8 með amstarfi og sam-
hjálp er hægt ab velta því bjargi,
sem einn fékk ekki rönd við reist?
Sé trúin sterk, þá flytur hún fjöll,
og sé um eitthvart þaö þjóðþrifa-
mál að ræða, sem varðar heill
alls almennings. þá er fyrsta skil-
yrðið til þess, a i það nái fram að
ganga, að ýta nógu fast á eftir.
Pað er eina ráðið, sem dugar.
Ag. Jóh.
r- " - —*■“*■ -*~ ** fi 11 m » >-«ini 1.1 .i.u iiirjr f . jniji i_mj—
g AtgFOÍðoIa jj
|| blaðsins er í Alþýðuhúsinu, t
H opin virka daga kl. 9 árd. til *
|| 8 siðd., sími 988. Auglýsingum |
g sé skilað fyrir ki. 10 árdegis j
H útkomudag blaðsins. — Simi |
tt ppentsmiðjunnaE* er 833. ;
Mjái|»wst§i fejúknmarfélagB-
ip.8 >Líknar« ©r ©pin:
Mánudaga. .
J>?iðju4agá ,
Miðvikudaga
Föstudaga .
Laugardaga f
kl. 11—12 S. k
5—6 »•
— 3—4 e.
— 5—6 »•
— 3—4
væri hafnað, he!dur eftir á ákveð-
ið sjálfir það kaupgjald, sem þeir
höfðu boðið.
Það ætti því ekki að þurfa
að heita á gott fólk til stuðoÍDgs
við málefni verkamanna. Það
ættl að vera sjálfgefið, að eng-
inn almennilegur maður vildi á
neinn hátt ganga á móti þeim
©ða styðja vlðleitni tii þess. Svö
mikill munur hefir, þótt ekki
væri annað, verið á framkomu
verkamanna og atvinnurekenda
í þessu kaupgjaldsmáii, sem
staðið hefir yfir undanfaiið.
En auk þess eru verkamenn
í fulium réttl sínum.
Að styðja málstað þeirra er
að styðja málstað réttlætisins.
Nýbýlamálið.
IV. (Nl.)
„Fyrsta ráð, að réttur manna
jafnist,
ratast, til að fáist bræðralag.“
Steph.G. Steph.
Ættum við 150—200 nýbýli
hér í grend við Reykjavík, —
myndi þá ekki öðru vísi um að
litast en er? Hver flnst sá, er
þyrði að neita því? Hver flnst sá,
sem þá gæti með góðri samvizku
neitað því, að ekki hefði verið
breytt til batnaðar?
Engina, segi ég.
En hví lokar almenningur aug-
um og eyrum fyrir því, sem bet-
Dánarfregn.S ðastliðlnnsunnu-
dag andaðist S ssseija Haildórs-
dóttlr, móðir j eirra Jóns Þor-
steinssonsr sööiasmlðs og ís-
ieiks Þorsteinssonar ajómanns,
að heimili sínu Úlfstaðahjáleigu
í Austur-Landeyjum.
Veggfölnr,
yflr 100 tegundir,
Frá 65 aa, rúllan (ensk stærð).
Hf. rafmf. Hiti & L jðs.
Edgar Iíico Burroughs:
Tarzan og gimsfeinap Öpac-borgar.
tim þcssi kona við ? Ilún var cvrópsk vafalaust og'
þegn einhvers lands. Hann var útlagi. Allir hvitir menn
voru fjandmenn hans. Hún var andstæð honum, og ef
hann neitaði því að hjálpa til að ná henni, gat Achmet
drepið ltann.
„Þú hikar?“ nöldraði Arabinn. ■
„Ég var bara að hugsa um líkur fyrir þvi, að þetta
heppnaðist," lang Werper, „og laun min. Ég get sem
Evrópumaður komist heim til þeirra og fengið þar
gistingu. Hjá þér er enginn annar, sem gæti það.
Áhættan er mikil. Ég ætli að fá há laun, Achmet
Zek.“
Ræninginn brosti.
„Vel mælt, Werperl0 og Achmet klapapði honunt á
herðarnar. „Þú ættir aö fá há laun, og þú færð þau.
Við skulum athuga, hvernig bezt er að koma þessu 1
kring. Þeir settust fyrir utan silkitjald Achmets og
töluðu saman i hálfum hljóðum fram é nótt. Báðir voru
stórir menn og skeggjaðir, og Werper var af sólbruna
orðinn alllikur Araba, enda klæddur sem Arabi og því
ltkur þeim mjög. Hann gekk seint til hvildar.
Næsta degi eyddi Werper i það að lappa upp á ein-
kennisfötin sin belgisku. Hann spretti af þöim öllu þvi,
sem benti til, að þau væru herklæði. Achmet kom með
evrópsltan lmakk og ferðamannalmif og valdi úr mönn-
um sínum heilan hóp. Sumir voru burðarmenn, aðrir
hermenn og nokkrir tjaldsveinar. Varð úr þessu álitleg
lest og samboðin hverjum auðugutn evrópskum veiði-
manni. Werper lagði af stað úr búðunum i fararbroddi
þessarar lestar.
„Tarzan^, „Tarzan snýr aftur“, „Dýr Tarzans.“
Hver saga koístar a5 eina 3 kr„, — 4 kr. á betri
pappír. Sendar gegn póstkröfu um alt land, liátið
ekki dragast ;t5 ná í bækurnar, því áð braðlega
hækka þær í verði. — Allir skátar lesa Tarzan-
sögiunar. — Fást á afgreiðslu Alþýðublaðwhs,