Baldur - 09.09.1946, Blaðsíða 2

2
B A L D U R
® WVWWW%rWWWWVWWWWWWWWWWWWWWWW y
X I
| Skammtað úr skrínunni, t
Hafnsögubáturinn.
Á bæjarstjórnarfundinum
28.—29. f. m. urðu meðal ann-
ars miklar umræður út af til-
lögu hafnarnefndar um að
byggður yrði nýr hafnsögubát-
ur, 12—15 tonn að stærð. Var
sú tillaga samþykkt með 5:4 at-
kvæðum að viðhöfðu nafna-
kalli eftir ósk fulltrúa Alþ>rðu-
flokksins. Já sögðu allir full-
trúar Sj álfstæðisflokksins og
fulltrúi sósíalista, en allir full-
trúar Alþýðuflokksins sögðu
nei.
Töldu fulltrúar Alþýðu-
flokksins að með þessari á-
kvörðun væri verið að bruðla
fé hafnarsjóðs í vitleysu og
komu með ýms ósannindi og
firrur, sem oflangt yrði að telj a
hér upp. M. a. fullyrtu þeir, að
á svona stóran hafnsögubát
þyrfti að minnsta kosti einum
manni fleira en nú er. Munu
sumir, sem á fundinum voru,
hafa trúað þessum og öðrum
fullyrðingum þeirra, og er þvi
ástæða til að leiðrétta þær.
Sannleikurinn i þessu máli er
sá, að á þennan bát þurfa alls
ekki fleiri menn en nú eru á
hafnsögubátnum. Þetta vita al-
þýðuflokksfulltrúarnir ósköp
vel og voru því allar fullyrð-
ingar þeirra í þessu sambandi
sagðar gegn betri vitund, enda
gengu þeir svo langt í ósann-
indunum og blekkingunum í
sambandi við þetta máþaðeinn
fundarmaður, sem hlustaði á
umræðurnar um hafnsögubát-
inn, hafði orð á því, að hann
hefði aldrei heyrt Hannihal
flytja ræðu jafn fjærri öllum
sannleika og í þetta sinn og
kvaðst hafa haldið að hann
ætti slíkt ekki til.
1 sambandi við þetta mál er
ástæða til að minna á það, að
hafnsögubáturinn, sem nú er
notaður, hefur fyrir löngu síð-
an verið dæmdur ósjófær og
átti að vera búið að byggja nýj-
an hafnsögubát fyrir einu til
tveimur árum siðan. En full-
trúar Alþýðuflokksins höfðu
svikist um það eins og fleira,
sem þeir vanræktu að gera,
meðan þeir höfðu meirihluta í
bæjarstj órn.
Um stærð bátsins má vitan-
lega deila, en í þvi sambandi
má henda á að Reykjavíkur-
bær er nú að láta smíða 25
tonna hafnsögubát. Að vísu má
segja að stærð hafnsögubáts í
Reykjavík sé ekki mælikvarði
á stærð hafnsögubáts hér, en
aðstaða hér er oft þannig, að
vetrarlagi, að erfitt og jafnvel
hættulegt er að fara út í skip
á 3—4 tonna fleitu eins og þeir
Alþýðuflokksmenn töldu hæfi-
legt að byggja. Þá er annað,
sem vert er að benda á í þessu
sambandi. Hér er það algengt
að Pollinn léggi, svo skip kom-
ist ekki inn að bryggju eða að
bátar frjósi inni. Það er því
brýn nauðsyn að hér sé til bát-
ur, sem getur brotið ís á höfn-
inni, og hafnsögubáturinn njri
er einmitt ætlaður til þess. En
til þeirra hluta þarf talsvert
stóran, sterkbyggðan og lirað-
skreiðan bát.
Að öllu þessu athuguðu er
ljóst.að bygging hafnsögubáts
af þeirri stærð, sem meirihluti
bæj arstj órnar hefur nú sam-
þykkt, er fjarri því að vera
fjarstæða eða bruðlumneð fé
hafnarsjóðs. Það mun sýna
sig að höfninni er í mörgum
tilfellum nauðsynlegt að eiga
slíkan bát og það getur oft og
tíðum marg borgað sig. And-
staða Alþýðuflokksfulltrúanna
byggist heldur ekki á þvi, að
þeir séu ósammála meirihlut-
anum hvað þessu viðvíkur,
enda samþykkti liafnarnefnd
einróma, fulltrúar Alþýðu-
flokksins, líka, þessa stærð á
bátnum. Ilér er því aðeins um
að ræða eina af mörgum. til-
raunum einstakra brodda Al-
þýðuflokksins, og það þeirra,
sem verst eru innrættir, að
tefja og setja fótinn fyrir
allar framkvæmdir núverandi
meirihluta. Það er þess vegna
ekki af umhyggju fyrir hag
bæjarins, að menn eins og
Helgi og Hannibal halda uppi
málþófi og tala sig dauða um
hvert einasta framfaramál,
sem rætt er í bæjarstjórn,
heldur er tilgangurinn að sjá
til þess að undir stjórn núver-
andi meirihluta verði ekkert
framkvæmt og síðan geti þess-
ir herrar hrópað: Nú er ekkert
gert. Hér er dauður bær. Var
það ekki munur þegar við
stj órnuðum.
En það skal verða séð um,
að þeim verði ekki kápan úr
því klæðinu.
------0------
Vegagerðin á
Óslilíð.
1 sumar hafa margir bæjar-
búar lagt leið sína út á Óshlíð,
til þess að sjá veginn, sem ver-
ið er að leggja út hlíðina, en
þar er allt annað en árennilegt
vegarstæði, eins og kunnugt er.
Þeir, sem út eftir hafa far-
ið, munu allir hafa dáðst að
því, hve þessum vegi hefur
miðað ört áfram. Þarna, hefur
á tæpum þremur mánuðum
verið lagður tveggja kílómetra
vegur í snarbrattri hlíðinni.
Aðallega hefur verið unnið
með jarðýtu. Hefur hún mok-
að allt að 6 metra breiðan veg
í hlíðina og er stálið ofan við
veginn sumstaðar um 20 metra
hátt. Þá hefur orðið að
sprengja háar klappir á löng-
um svæðum.
Eins og fyr er sagt, er búið
að leggja þarna tveggja km.
veg og nær hann miðja vega
milli Seljadals og Kálfsdals.
Eftir er þó að breikka, veginn á
stöku stað með því að höggva
eða sprengja úr stálinu, hlaða
„Og dug<5i“.
Eins og frá er skýrt á öðrum
stað í blaðinu, urðu miklar umræð-
ur á seinasta bæjarstjórnarfundi út
af nýja hafnsögubátnum, sem fyr-
irhugað er að byggja. 1 þessum um-
ræðum sagði einn ræðumaður:
„Mér hefur verið sagt, að bér áður
hafi verið notaður árabátur fyrir
hafilsögumanninn“. — „Og dugði“
greip Hannibal Valdimarsson þá
fram í af svo mikilli sannfæringu,
að allir gátu heyrt að orðin komu
frá hjartanu: „Og dugði“, hvílík í-
halds og afturhaldssemi felst ekki í
þessum orðum? Hefur þetta ekki
verið orðtak .afturhaldsins á öllum
tímum? Hefur það ekki allt af sagt,
að það gamla og úrelta, sem bjarg-
ast liefur verið við bæði af íhalds-
semi, þekkingarleysi og af því að
annars var ekki kostur, hafi dugað.
Hefur þetta ekki verið hið sígilda
svar gegn öllum framförum og ný-
ungum?
Jú vissulega.
Það kom líka glöggt fram á
fundinum, að þessi var skoðun
flokksbræðra Hannibals, enda þótt
þeir segðu það ekki af jafnmikilli
einlægni og hann. Þessi skoðun
þeirra hefur komið mjög skýrt
fram í öllum afskiptum þeirra af
hafnsögubátnum. Minnsta kosti
seinasta árið, sem þeir fóru með
völd hér í bænum var notaður
hafnsögubátur, sem búið var að
dæma ósjófæran. Ekki höfðu þeir
þó manndáð í sér til að láta byggja
upp í gilskorninga ö. fl. Enn-
fremur er eftir að leggja ræsi,
þar sem þess þarf, og jafna
veginn.
Ekki verður sagt með neinni
vissu hve langan tíma, tekur að
leggja veg út í Bolungarvík.
Óshlíð er talin ca. 7 km. frá
Hnífsdal út að Óshólum, og ef
miðað er við það, sem unnist
hefur í sumar, má gera ráð
fyrir, að veginn út hlíðina megi
leggja á tveimur til þremur
sumrum. Þetta er að vísu að-
eins lausleg áætlun, því senni-
lega verður erfiðar að leggja
veg um þá leið, sem eftir er.
En hvað sem því líður, þá
er með þessari vegagerð búið
að sanna, að út Óshlíð er hægt
að leggja veg, og það sem
meira er, þessi vegur verður sá
bezti, sem enn er til hér á Vest-
urlandi og verður sennilega
fær allt árið, nema í aftaka
sn j óum.
Það væri hægt að skrifa
langt mál um þá þýðingu, sem
þessi vegur kemur til með að
hafa fyrir Isafjörð og Bolung-
arvík og viðskipti milli þessara
staða. 1 Bolungarvík er mikið
og gott land, bæði til túnræktar
og garðræktar og ætti með
beinu vegarsambandi þangað
að vera hægt að bæta mikið úr
þeim mjólkurskorti, sem nú er
hér á ísafirði. Þá mundu önn-
ur viðskipti aukast mikið milli
þessara staða frá því sem nú er,
og margskonar önnur þægindi
og hagnaður verða af þessu
vegarsambandi, bæði beint og
óbeint.
Það er þessvegna áhugamál
annan nýjan eins og þeim bar
skylda til. Vissu þó allir fyrir
löngu síðan að þessi bátur var að
verða ónothæfur. ■— Þeir álitu, að
hann dygði. —-, Og nú, þegar þeir
höfðu misst meirihlutavaldið,
reyndu þeir á alian hátt að tefja
fyrir því, að nýr og góður liafn-
sögubátur yrði byggður. og höfðu
í hótunum að kæra til stjórnarráðs-
ins ef það yrði samþykkt. Svo eru
þessir menn að tala um íhaldssemi
og framtaksleysi annara.
Aum útreið.
Er hægt að hugsa sér herfilegri
útreið en það, er pólitískir foringj-
ar og fulltrúar eins flokks standa
upp með miklum sperringi í byrjun
einhvers fundar, halda þar ræður
af taumlausum gorgeir, eins og
þeir geti brotið alla mótspyrnu á
bak aftur og kveðið andstæðingana
í kútinn í einni svipan. Reyna síð-
an, þegar þeir eru tæplega virtir
svars, að halda uppi málþófi og
þvæla endaleysu um allt og ekki
neitt, í þeirri von að geta tafið
framgang mála, þegar öll rök eru
þrotin. Finna svo að lokum að jafn-
vel í þessu skortir þá bæði þrek og
hæfileika og verða fyrstir manna
til að samþykkja að skera niður
umræður, svo að eymd þeirra verði
ekki opinber? Jú, vissulega er þetta
aum frammistaða og herfileg út-
reið. En það er einmitt þetta, sem
helztu broddar kratanna hér á Isa-
firði eru að verða frægastir fyrir.
Isfirðinga og Bolvíkinga að
þessum vegi verði lokið svo
fljótt sem verða má. En í því
sambandi er rétt a.ð athuga þá
tilhögun, sem allt til þessa dags
er höfð á vegagerð hér á landi.
Venjan er að skipta frarn-
lagi til vegagerða milli margra
staða á hverju ári. Allir vilja
fá eitthvað og afleiðingin verð-
ur sú, að enginn fær veg, sem
hægt er að nota fyr en eftir
mörg ár. Þetta þarf að breyt-
ast, sérstaklega eftir að farið er
að nota stórvirk vegavinnu-
tæki. Það er bæði dýrt og erf-
itt og tekur talsverðan tíma að
flytja þessi tæki milli staða, ef
til vill oft á sama sumri.
Nú er t. d. búið að vinna
fyrir það fé, sem áætlað er til
Óshlíðarvegarins, og vérður
vegýtan þá flutt inn á Súðavík-
urhlíð og unnið með henni þar.
Afleiðingin af þessum vinnu-
brögðum verður sú, að hvorki
Bolungarvík né Súðavík kemst
í vegarsamband við Isafjörð
fyr en eftir ca 4 ár í stað þess
að fá vegarsamband við Bol-
ungarvík á helmingi styttri
tíma, væri áherzla lögð á að
ljúka þeim vegi. Að vísu má
segj a að Súðavíkurvegurinn
yrði að bíða á meðan, en þá
væri ljka hægt að vinna við
hann sieitulaust og ljúka hon-
um minnsta kosti svo fljótt, að
hann yrði búinn á sama tíma
og báðir vegirnir liefðu orðið,
ef við þá hefði verið unnið
jöfnum höndum báða.
--------0-------