Stormur - 01.12.1936, Blaðsíða 3

STORMUR

■flm sérréttindi liér á landi, gefa Jieim aðstöðu og heimild til þess
að hagnýta anðlindir landsins.
En síldin fagurhreisraða bjargaði þjóðinni frá vansæmd
að þessu sinni — hjargaði við mn stund fjárhagslega sjálf-
stæði landsins. En síldin er hviklynd. Trúnaður hennar getur
hrpgðist næsta sumar, og þá vofir yfir oss, að fjármálaráðherra
vor selji oss í hendur Bretanum á meðan að iiann borðar lijá
þeim lunehinn.
Svona er nú háttað fjárhagslega sjálfstæðinu út á við.
Erlend stórþjóð — jafnvel tvær — geta gengið að oss og
fyrirskipað gjaldþrotameðferð á þjóðarbúinu, ef einn hvik-
lyndur sjávarfiskur gleymir því, eða kærir sig ekki um það, að
fórna sér fyrir sjálfstæði vort og fullveldi.
En hvernig er svo varið frelsinu og sjálfstæðinu inn á við ?
— Eru einstaklingarnir frjálsinr?
Og hvernig er varið fjárliagsafkomu þjóðarinnar, sem á að
*tanda undir 100 miljón króna skuld út á við, auk allra inn-
lendra skulda, sem á henni hvíla?
Það mun eiga að heita svo, að enn liafi rauðliðar ekki svift
ijóðina málfrelsi, fundafrelsi ,trúfrelsi eða ritfrelsi. En hvern-
er um það frelsið, sem einna mestu varðar — athafnafrelsiS?
Höfum vér frelsið til að velja og áforrna og hrinda áform-
vorum í framkvæmd?
Nei.
Vér liöfum verið sviftir athafnafrelsinu.
Bóndinn er ekki lengur frjáls með vöru sína.
Það er farið með lian neins og afbrotamann — eins og
Hólmfast á Brunnastöðum — ef liann selur eða gefur mjólkur-
®°pa eða ketbita öðru vísi en valdboð rauðliða mælir fyrir um.
Þegjandi verður liann og auðmjúkur að taka við því, þótt
^jólkinni lians sé helt niður í skolpræsin í Reykjavík og fyrsta
•Öokks mjólk gerð að fjórða flokks.
Þegjandi verður hann að veðsetja kaupfélagsstjórannm
lembin sín í kvið ánna.
Og þegjandi er honum ætlað að taka við því að láta svifta
Sl8 eignarhaldi á jörðinni sinni.
Og livernig er með þá, er sjóinn stunda?
Eru þeir frjálsir með afurðir sínar?
Nei — saga þeirra er svipuð bóndans. — Þeim er jafnvel
^annað að afla fiskjarins.
Síldina mega þeir ekki veiða á vorin fyr en á ákveðnum
^gi, þótt hún hnappist upp að ströndum landsins.
Og þegar þeir mega veiða liana, fá þeir aðeins brot af því
7erðmæti, sem hún gefur. — Ilinn hlutann gleypir ríkissjóður-
lön og liinir sísoltnu bitlingamenn stjórnarliðanna.
A haustin er þeim líka bannað að veiða hana, þótt Faxaflói
krökkur af henni, en atvinnulausir menn í sjóþorpunum svo
Vndruðum og þúsundum skiftir. Og hvernig er það með þorsk-
ian?
Enn mun ekki bannað að draga hann, en það er bannað að
hann, nema þannig, að tap hljótist af. — Skipin mega ekki
með svo mikinn fisk til Englands, að ferðin borgi sig.
^jórnarliðarnir heimta, að nokkurra þúsunda króna tap verði
* Werri ferð til þess að stórútgerðin komist sem fyrst í kalda-
0 og að hægt sé að ganga að henni dauðri.
Og hvernig er það með verslunijia ?
Eru menn þar frjálsir?
Nei.
■^ar ríkir einokun, lilutdrægni og skefjalaust gerræði.
Að því er unnið skipulagt og með liinni mestu alúð, að
?yðileggja gersamlega kaupmannastétt landsins. — Þá stétt-
j > sem vér eignm mest undir með afurðasölu vora og nauðsyn-
ga þurfti að
vera sem sterkust og standa sem best að vígi, til
. aö geta aflað oss nýrra markaða í stað þeirra, sem brugð-
st hafa.
Nú
eru flugfjaðrirnar stífðar af þeim mönnum, sem
VA u iiUgiJdUllllUU öliiiuai iXX. ^iv^iili iiiUllll Uiii^ ouiu
Qsluna og sérþekkinguna hafa ,en fáráðlingum og jafnvel
eiidismönnum falin afurðasalan.
jv. hvernig er því svo liáttað um útlendu vöruna, sem þjóð-
voi'ður að búa við?
Lýsissamlag íslenskra
botnvörpunga.
Reykjavík.
Simar: 3616, 3423. Simnefni Lýsissamlag.
Einasta kaldhreinsunarstöð f á íslandi.
Lýsissamlagið selur lyfsölum, kaup-
mönnum og kaupfélögum fyrsta fl.
kaldhreinsað meðalalýsi, sem er fram-
leitt við hin allra bestu skilyrði.
B AHCO
Bestu Yerkfærin.
Heiðruðu húsmæður!
Reckítt s þvottablámí
gerir þvottinn yðar mjallhvítan.
Fæst í flestum verslunum.

Á hana liafa stjórnarliðar hrúgað nýjum tollum frá 10—200
og jafnvel 3—400%. Stórkostleg verðliækkun er því komin á
fjölda vörutegunda, einkum vefnaðarvöruna. Og við þessa stór-
kostlegu tollahækkun bætist svo, að innflytjendur eru neyddir
til að kaupa dýra og ónýta vefnaðarvöru, sem dragnast sund-
ur og þolir ekkert slit.
Og svipað gildir um aðrar vörur. Þær eru bæði dýrari