Alþýðublaðið - 25.04.1924, Blaðsíða 3

JLLÞYÐifg't.A'BXiP
3
Blaðaeign
selstððnkanpmanna.
Ég hefi ekki heyit nokkarn
m,iaa amast við því, að menn
eins o* þeir Jensöo-Bjerg kaup-
maður og Feugar hsild aii ræirju
verzlun hér, þó þeir séu dansklr,
,en:1a væri slíkt hin m^ta fá-
sinna.
En hitt mua mörgum finnast
sniður vel við eigardi, að þessir
tveir döusku mena sku;ií vera
aðalior. áðamean eins stærsta og
áhrifemesta blaðsÍDg á í lándl.
Eða hvort mundi það ekki þykju
tíðindi í Danmörku, eí Þjóðverj-
r,r, þó búsetur væru þar í landi I
yrðu meiri hluii í stjóm Btr-
iingske Tidende eða Poiitiken
og settu sf rltstjórana, sem nú
eru, en aðra í staóinu? En þó
segja megi um dönsku
stjórn á >Morj<uublaði iu<, að
hún sé óviðkunnanleg, þá er
langt frá þvi, að tiiiaga Blaða-
maauatélagsins hafi gengið á
móti Jensen-Bjerg kaupmanni og
Fenger helldsalu, því að þrð
mu l ekki geta átt við uni þá,
þígar talað er í tillögunni um
menn, >sem eiga annara en inn-
lendra hagsmuna að gæta«, því
að þó þassir menn séu útlendir,
eru þeir búsettir hér og hafa að
Konur!
Sætiefni(viíaminer)
eru notuó i„&márau~
smjöríiRié, ~~ dSiðjió
því ávalt um þaé^
Hjáipsrsfc86 hjúkrunarféUgs-
■ ■■« >Líkuar« mr epln:
vi ánudaga . . kl. 11—is f. k.
íiðjudagá . . , — 5 —é @. --
Míðvikudaga . — 3—4 •. -
Föstudaga . . . — 5—6 9. --
Lsugardaga . — 3—4 •• -■
Mý bók. Maðup fró Sutur- iiniiiiiiiKiiiiiniiiiiiiiii Amerfkus Puufioiilr afgreiddar i sfma 1269.
því, er kunnugt ®r, alt sltt hér
á landi.
En við hvað er þá átt í tillögu
Blaðamannaféiag sins, sem »Morg-
unblaðið< sagði um, þegar það
birtl hana, að hún gæú alis ekki
átt við sig.
Átti tillagan ekkl vlð Morgun-
blaðið? Svarið verður: Jú; við
>Mgbl.« átti ti iagan, þó hún
ætti ekki við þá Bjerg og
Túm steMíuföt
kaupum við hæsta veiðí.
Veitt móttaka kl, 1—2 á
hverjum degi við port
okkar á vestri hafnar-
bakkanbm. Greiðsla við
móttöku.
Hf. Hrogn & Lýsi.
Kostakjöp. Þeir, sem gerast
áskrifcndur að «Skutli« frá nýári, fá
það, sem til er og út kom af blaðinu
síðasta ár. Notið tœkifærið, meðan
upplagið endist!
Verkamadtirtnns blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
í af norðlemku blöðumun. JTlytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnmnál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 6,00 um árið. Gferist áskrif ■
f.ndur á aigreiðslu Alþýðublaðsinis.
Fenger, sem fieiri fiana það að
sem Morgunblaðsstjórnendum, að
þeir séu lítlð grunaðir um að
vera mikiir andans meau, en
hltt, að f ek séu daník r. Það,
sam tiiiagan á við, ©r í *tuttu
máíi íyrst og tremst þetta:
Danskur maður, sem gegnuui
art hefir eignast gaœlar danskar
seistöðuverzlanir hér á landi,
hefir iagt 2000 kr. i >Mo gun-
Edgar Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar.
grimmileg, og hann slepti ekki tökunum; hefði hann
slakað til eitt augnablik, hefðu klær og’ kjaftur ljónsins
náð, til hans, og þá hefði liklega endað hór æfi þessa
hrausta 0g hálfvilta, enska lávarðar. Galdralæknirinn lá
þar, sem hann hafði dottið fyrir árás Núma. Hann var
rifinn, og blæddi úr honum, svo að hann komst ekki
burtu, og ekki gat hann sóð bardagann milli þessara
tveggja skógarkónga. Hann drap tittlinga með augunum
og hreyfði tannlausan góminn og tautaði særingar til
guða sinna og ára.
Hann þóttist vita, hvernig ’þetta færi; ’— hviti mað-
urinn hlaut að falla fyrir hinu ógurlega dýri; — hvernig
átti maður með hnif einan að vopni að drepa slilta
óvætt! En alt i einu glenti surtur gafúli upp augun;
hann fór að efast. Hvers konar furðuvera var þetta,
sem hélt konungí dýranna i skefjum og virtist vera að
yfirbuga hann? Gamlar endurminningar vöknuðu sinátt
og smátt, og loksins kom mynd, lúð og’ slitin af elli, i
huga surts. Myndin var af fimlegum, livitum unglingi,
er sveiflaði sér um trén i félagi við stóran apa. Karlinn
drap tittlinga og fyltist skelfingu, — skolfingu þess, sem
trúir á drauga og djöfla.
Og að þvi kom, að karlinn efaðist ekki um úrslitin,
en fyrsta ætlun hans brást, því að nú vissi hann, að
skógarguðinn myndi drepa ljónið, óg surtur gamli varð
jafnvel miklu slcelfdari við hendur guðsins en skjótan
dauða fyrii klóm og kjafti ljónsins. Hann sá Ijónið láta
sig. Hann sá það skjögra og loksins detta niður stein-
dautt, Hann sá skógarguðínn standa upp, stíga fæti á
liáls hræsins, líta til mánans og heyrði hann reka upp
hið ógurlega sig’uröskur apa. Blóðið stöðvaðist i æðum
karlsins.
IV. KAFLI.
Spádómur, sem i’ætish
Nú snéri Tai «11 athygli sinni að manninum. Hann
hafði ekki drej ið Núma til þess að bjarga svertingj-
anum; — hann hafði gert það til þess að hefna sín, en
Sotur Tarzaas
er nú komiun út og fæst á
afgieiðslu >Aiþýðublaðsins«.
Vei ðið ev hið sama og á
fyni sðgunum um Taizan.