Alþýðublaðið - 28.04.1924, Blaðsíða 3

ÁL&'f®\ BL4:£»IÐ
Tðm steiDolíaíðt
ksupum við faæsta veröi.
Veitt móttaka kl. 1—2 á
hverjum degi við port
okkar á . vestri hafnar-
bakkanöm. Greiðsla við
móttöku.
Bf. Hrogn & Lýsi.
tí,ífi!párét5ð hjókrunarféliig*-
iae >Líkoar« ®r epin:
Mánudaga . , . kl. ie—12 £. k.
íÞúðjufilagá ... — 5—6 e. -*
Miðvíkudaga . . —. 3—4 ■
Föatudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. --
k V®2S4r V® — wQt&m efijepR
Jf
ð
£
fi
fi
fi
i
i
Aigpeiðsla
blaðsins er í Álþýðuhúsinu, tj
opin virka dapa kl. 9 árd. til »
8 síðd., sími 988. Auglýsingum »
sé skilað fyrir kl. 10 irdegii «
útkomudag blrðsins. — S(mi g
prentamiðju! inar er 633. v
Takið eftir! Milli Reykjaríkur,
Keflavíkur og G rindavíkur vería
hér eftir fastar bilferðir þrisvar í
viku. Til Keflavíkur á þriðjudögum
og laugardögum Til örindavíkur
á fimtudögum. Burtfarartími frá
Reykjavík kl. 5 e. m., eins á báöa
staði. Afgreiðslustaður hjá Hann-
esi Jónssyni kauptnanni, Laugavegi
28. Sími 875.
$
Rekneta-silfl
óskast keypt af 2—3
bátum í sumar.
Hf. Hrogn & Ljsl.
Vop&Mmaðuspimn, bíað jafna&ar-
manna á Akureyri, or beita fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Piytur gððar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu linni í viku. Koitar
að eins kr. 5,00 um árið. Gteriit áekrif-
endur á aigreiðilu Alþýðublaðiini.
Kostakjöp. Þeir, aem gerast
áskrifendur að »Skutli< frá nýári, fá
það, sem til er og út kom af bláðinu
síðasta ár. Notið tækifærið, meðau
upplagið endist!
KrOfngangan <® ,Mbi:
í >Morgunblaðinu«, sem út
kom fyrsta sumardag, stendur
smáklausa, sem á að vera kröfu-
göngu alþýðunnar í fyrra og hinni
fyrirhuguðu nú til vanvirðu, og eru
verkamenn hvattir ti) að vera
kyrrir við vinnu sína 1, maí.
Nú vil ég spyrja »Morgunblaðs<-
>ritstjórana<: Við hvaða vinnu
eiga verkamenn að vera frekara
1. mai en aðra daga, þagar þeir
•veiða aö ganga atvlnnulausir?
Hefðu verkamenn alt af gengið
kröfugöngu um bæinn alla þá daga,
sem þeir hafa ekkert haft að gera,
þá myndi »Morgunblaðs<-»ritstjór-
uqum< vera faiið að þykja nóg
um, en það hefði þó verið réttast
gert.
Nú vil ég hér með sem einn
af atvinnulausum verkamönnum
skora á þann »<itstjórann<, sem
er að nafnmu tíl þingmaður, að
hvetja sjálfan s'g og aðra þing
meDn til þass, að bætt verði úr
því atvinnuleysi, sem nú er. Þá
fyrst. geta þingmenn sagt, að þeir
hafl gert fleira en að auka á
óhamingju okkar eins og hicgað
til, og þá þyrftu >Morgunblaðs<~
»ritBtjó;arnir< ekki að hv8tja
verkamenn til að vera kyrra við
vinnu sína. Verkamenn gera það
sjálflr, ef vinnan er til.
Trúi >ritstjórarnir< því ekki, að
hór sé atvinnuleysi, þá líti þeir
inn í verkamannaskýlið við höfn-
ÍDa kl 6 á morgnana, ef. þeir
Edgar Rice Burrougbs:
Tarzan og gimsteinar Opar-bopgar.
á mig, hvíti maður! Fram undan þér sé ég slæma daga.
Ég sé það í blóði minu, sem ég hefi rjóðað i lófa minn.
Guð, sem er enn þá voldugri en þú, mun risa upp og
slá þig til jarðar. Snúðu aftur, Munango-Kiwati! Snúðu
aftur áður en það verður um seinan! Hættur eru fram
undan þér og hættur að haki, en hættau fram undan er
meiri. Ég sé —“ Hann þagnaði 0g tók andköf. Hanu
féll i kufung og dó. Tarzan hugsaði: „Hvað skyldi hann
liafa séð?“
Framorðið var, þegar Tarzan kom til manna sinna
og lagðist niður á meðal þeirra. Eng'inn hafði orðið
var fjarveru hans. Hann hugsaði um aðvörun galdra-
læknisins áður en hann sofnaði, og lnin kom honum i
hug, þegar hann vaknaði aftur, en hann snéri ekki
aftur, þvi að liann var óhræddur, en hefði hann vitað,
hvað vofði yfir þeirri konu, er hann unni öllu öðru
fromnr, hefði hann þotið eftir trjánum til hennar og
látiö alt g'ull Opar liggja óhreyft i fylgsnum þess.
Annar hvitur maður að baki honnm velti lika fyrir
sér þvi, er liann hafði heyrt um nóttina, og honum lá
við að hætta við áform sitt. Það var "Werper, morðing-
inn, sem hafði heyrt hljóð i fjarska, er hafði fylt bleyði-
hug hans skelfingu; slik hljóð eða cskur hafði hann
aldrei heyrt áöur, enda elcki vitað, aö nokkur skepna
gæti gefið það frá sór. Hann hafði heyrt siguröskur
apans, þegar Tarzan þeytti þvi frá sér upp i Goro,
tunglið; þá hafði hann skolfið og breitt upp fyrir
höfuð. Þegar hann nú mintist þess aftur i glaðasólskini,
skalf hann og nötraði og' hefði snúið aftur, hefði hann
ekki óttast Achmet Zek enn þá meira.
Tarzan hélt áfram ferðinni til rústa Opar, og á eftir
honum kom 'Wcrper eins og hræ-æta, og eng'iim nema
guð vissi örlög þeirra.
Tarzan stanzaði i eyðidalnum, þar sem sáust turnar
og hvelfingar Offkr. Hann ætlaði um nóttina að fara
einn I njósnarfcrð til fjárhirzlunnar því að hann ætlaði
að gæta allrar c arúðar.
Um kvöldið 1 igði Tarzan af stað. Werper liafði einn
farið upp i kíettana á eftir leiðangri Tarzans, og dulist
i nröinni um daginn; nú för hann á eftir Tarzan. Sléttan,
sem var á milli dalsmynnisins og klettsins, er huldi
innganginn að fjárhirzlunni, var hálfgerð urð, og gat
Werper þvi auðveldlega falið sig.
Hann sá apamanninn klifra iimlega upp klettinn.
Werper fór á eftir, knúinn forvitni. En eftirförin vár
hér ekki telcin út með sældhmi. Hamarinu var þver-
hnýptur, og óttinn og skelfingin gagntóku Belgjann.
Loksins komst l.ann upp á klettinn.
Tarzan var hoifinn. Werper faldi sig nm stund bak
viö stöin, en er hann heyrfti hvorlci né sá tii Bretans,