Sveitarstjórnarmál - 01.08.1949, Blaðsíða 11

SVEITARST J ÓRNARMÁL
9
politikk. llakti ráðherrann í stórum drátt-
um hversu allt norska þjóðlífið hefði tekið
stórfelldum stakkaskiptum, síðan sveitar-
stjómarlögin (formannskapsloven) voru sett
árið 1837, en einkum snerist ræða hans um
þá höfuðnauðsyn þjóðfélagsins, að allar
framkvæmdir opinberra stjórnan'alda séu
jafnan samræmdar eftir föngurn, með hags-
muni alþjóðar fyrir augum, en forðast hvers
konar togstreitu, bæði á milli ríkisvaldsins og
sveitarstjóma, og ekki síður á milli sveitar-
stjómanna innbyrðis.
Virtist erindið sýnilega flutt að gefnu til-
efni, vegna óska norsku sveitar- og bæjar-
félaganna um rýmri leyfi til hvers kon-
ar athafna (svo sem byggingarframkvæmda),
sem stjórnin hafði ekki getað fallizt á í svo
ríkum mæli, sem beðið hafði verið um.
Þá var rætt um fjárframlög frá nágranna-
sveitum til reksturs lýðskóla og mennta-
skóla. Virðist svo sem sumir bæir og byggð-
arlög verði fyrir hlutfallslega þungum bú-
sifjum af rekstri slíkra skólastofnana, miðað
við það, að mikill fjöldi nemendanna kemur
frá öðmrn sveitarfélögum, einkum nágranna-
sveitum við skólasetrið. Þetta málefni snert-
ir okkur tiltölulega lítið, það væri þá helst
að því er tekur til gagnfræðaskólanna.
Þá var rætt um kostnað bæjanna af verð-
lagseftirliti. (Á Akureyri var rætt um auka-
störf oddvita vegna skömmtunarinnar hér.)
Ýtarlegt erindi var flutt um „Utdannelse
af kommunale funksjonærer“, menntun
starfsmanna bæjar- og sveitarfélaga. Var sam-
þvkkt ályktun til þings og stjómar, um að
stofna hið fyrsta skóla, er sérstaklega fengi
það verkefni, að búa fólk undir slík störf.
Enn var rætt um sameiginlega aðild sveit-
ar- og bæjarfélaga í samningum við starfs-
fólk, en það mál er ofarlega á baugi hjá
sambandinu.
Auk þessa voru að sjálfsögðu rædd og af-
greidd vmis sérmál kaupstaðasambandsins.
NORRKÖPING.
Á sænska kaupstaðaþinginu urðu mestar
umræður um það málefni, hvort kaupstaða-
sambandið ætti sem slíkt að vera aðili að
kaup- og kjarasamningum við starfsmanna-
félögin. \7ar samþykkt ályktun þess efnis,
að fela stjóm sambandsins að vinna að því,
að svo mætti verða innan tíðar, í samvinnu
við héraðsstjórnasamböndin og jafnvel e. a.
ríkið sjálft. Nú að undanfömu hefur að vísu
starfað samninganefnd um launamál á veg-
um sambandsins, en tillögur hennar og nið-
urstöður eru háðar samþykki bæjarstjóm-
anna.
Auk þessa máls og afgreiðslu beinna þing-
mála sambandsins, voru fluttir tveir fyrir-
lestrar á þinginu,, báðir varðandi skipulags-
mál, „Kommunemas Markpolitik", spum-
ingar um aðstöðu bæjanna gagnvart land-
eigendum við eignamám til útþenslu sam-
felldrar byggðar.
Fjallaði annar fyrirlesturinn um frv. um
breytingar á eignamámslögunum, þar sem
ráðgert er að rýmka nokkuð lieimildir bæj-
arstjóma til eignamáms á landi til fyrirhug-
aðra íbúðarhúsabygginga, sem hafa verið
mjög takmarkaðar. Hefur þetta frv. verið
lengi á döfinni og nú síðast í hreinsunareldi
dómsmálaráðuneytisins.
Hinn snerist einkum um reynslu Stock-
holmsborgar í sambandi við eignarnám á
landeignum.
Það er ljóst, að í Svíþjóð er höfuðvið-
fangsefnið, eins og víðar, hvernig styðja
megi að því með framkvæmanlegri löggjöf,
að hin mikla verðhækkun, sem að jafnaði
verður á lóðum og löndum vegna þéttbýlis,
renni að verulegu leyti til bæjar- og sveitar-
félaganna, sem hafa að öðru leyti veg og
vanda af þéttbýlinu.
*
Það sér hver maður í hendi, og þó fyrst