Alþýðublaðið - 05.05.1924, Qupperneq 3

& L, ¥ & V 3 4. /%Ð Ifi>
§
skapa vanþekkingu á þeim til
þess að eiga auðveldasa um íá-
ráðavelðar í gruggugum stöðu-
polli hennar.
Svo er sagt, að Konstantín
mikll hafi téð merki krossins á
h'mni með áletruninni: >Undir
þessu merki sk«.ltu siara 1< Vera
má, að buríjeisarnir hér, sem
hata asklok oddborffaraskaparins
fyrir himln, hafi á honum séð
merki vanþ«kkicgarinnar með
fyrirheiti Mammons, guðs þeirra,
um, að undir því merki skyldu
þeir sigra hér á landi. Nokkuð
er það, að undir því merki berj-
ast þeir, sam nú hefir verið
sannað, svo að ómótmælan-
iegt er.
En —” það er komið undir
áslenzkri alþýðu, sem orð fer af
íyrir gáfur og skýrlelk í hugsun,
hvort þeim tek&t að sigra hana
undir þessu merki, — hvort sig-
urlnn sé vissulegast þeirra, sem
berjast undir merki vanþekking-
arinnar, burgeisanna.
H a § s i ð!
Hví er alt svona öfugt hér? —
Hví eru hór ungir og gamlir alt
af étandi og jórtrandi sælgæti milli
máltíöa?
Hví neyta menn eiturs og eyða
í það tugum þúsunda?
Byltingin í Rússlandi
kostar frá i. maí elnar tvær
krónar (áður 5 krónur).
Fæst hjá bóksölum og á af-
greiðslu All ýðublaðsins.
Kostakjör. Þeir, oem geraat
áskrifendur að »8 r.utli« frá nýiri, ffc
það, sem til er ot út kom af blaðinu
síðasta fir. Notið teokifœrið, meðan
upplagii endist!
Umbúðapappír fæst á afgreiöslu
Alþýðublaðsins r eð góðu verði.
Hví er egnt aeð þessum sæl-
gætisóþverra fyr r böm, unglinga
og fullorðið fólk?
Hví er verið tð tildra glingur-
rusli framan í ó itana? —
Er verið að ginna þá til að
j stela hégómanuc ? —
Hví styrkjum vér kvikmynda-
j hús, sem kenna börnum og ungl-
j ingum rán, stuld, lauslæti og fleira
j ilt? —
Hvi ræna fullo) ðnir menn, stela,
kúga bræður sína og drepa hverir
aðra? —
Hví leggja fulltrúar kristinnar
menningar blessun sína yflr sví-
virðingarnar með því að lúta svo-
kölluðum þjóðhöfðingjum, smjaðra
fýrir þeim, tigna þá og dingla með
krossa þeirra á mannamótum til
W'-WJkiLi'i; ...... ' '
¥ e 8 ö f ö Ö u r,
yflr 100 tegundir,
Ódýrt. — Vandað.
— Enskar stærðir.
Hf.rafmfJiti&Ljðs.
Laugavcg 20 B. — Sími 8B0.
Útbrelðlð
hwar acin þið as*sifl'og
hwert sem þlð feriðl
Sparnaðar. Bezfcu og ódýrustu
brauð og kökur bæjarias á
Bergstaðastræti 14 og Hverfis-
götu 56.
þess að svala hégómagirnd siuni?
Hví er þagað yfir stórþjófuaðí.
fuliveðja fólks, glæpum þess og
öðrum svíviiðingum, eu haldið a
lofti smáþjófnaði óvita ? Gera
blaðasnápar það til þess að aug-
lýsa helgislepju sína?
Morgunblaðið, heldur að afvega-
leiddu drengirnir hafi stolið svengd-
ar vegna. —
Hvaða blöð hér hafa þann til-
gang ab halda öreigalýðnum í
sveltl? —
Hvað vegur syndabyiðin þeivra?
Hvar ætti að koma þeim fyrir?—
Hvað er hún há, skuldin, sem
þjóðfélagið Btendur í við þessa
vesalings drengi?
Geta Morgunbiaðsmenn reikn-
að það ? Borgari.
Edgar Eioe Btirrougha:
Tarzan og gimsteinar Opar>borgar.
ástæöu að hafa hlaðið upp i þau. Hann tók að
rannsaka vegginn, og sér til ánægju sá hann, að ílög-
urnar voru ekki festar með steinlimi. Hann gat auð-
veldlega náð einni burtu. Síðan losaði hann hverja af
annari, unz hann gat skriðið gegnum gatið inn i stórt,
lágt herbergi. Hinnm megin i herberginn varð hnrð á
vegi hans; en hún opnaðist lika, er iiann reyndi á hana.
Löng göng og dimm urðu nú fyrir honum, en er hann
var skamt kominn, brann kertið út, svo að hann gat
ekki haldið á þvi. Hann kastaði því bölvandi frá sér,
og ljósið sloknaði.
Nú var hann i niðamyrkri aftur, og tók þá hræðslan
að ásækja hann. Hann hafði ekki hugmynd um, hvaða
hættnr gátn leynst fram undan, en hann bjóst við þvi,
að hann væri enn þá eins langt frá frelsi og áður; svo
hrellandi áhrif hefir myrkrið á menn, þegar þeir éru á
ókunnnm stöðnm.
Hann hólt þá áfram. Með höndunum þreifaði hann
um veggina, en fæturna íintti hann varlega til og
reyndi fyrir sér með þeim, áður en hann stó þeim nið-
nr. Ekki vissi hann, hve lengi hann hé t þannig áfram.
Þegar honum loksins fanst gangurinn óendanlegur, ákvað
hann að leggja sig fyrir, þvi að hann var bæði þreyttur,
svefnlaus og hræddur.
Þegar hann vaknaði aftur, var alt með kyrrum
kjörum. Ekki vissi hann, hvort hann hafði sofið augna-
blik eða heilan dag, en eitthvað hafði hann soiið; það
fann hann, þvi að hann var nú hressari og fann til
snltar.
Hann hólt nú áfram, en hann var skamt kominn, er
hann kom i herbergi, sem lýst var upp geguum rifn i
þakið. Upp að opi þessu lá steinstigi.
Werper sá gegnum opið sólskin kastast frá súlum
miklum, er vafðar voru vafningsviði' Hann hlustaði, en
hann heyrði ekki annað en vindþyt í lauiinu, fugiakvak
og smáapagarg.
Hann gekk djarflega upp stigann og kom út i hring-
myndaðan garð. Eétt fram undan honnm stóð steinaítari,
skreytt brúnleitrm rósnm. Werper hngsaði ekki frekará
nm það þá, hv.'.rju þessar rósir sættu; — siðar varð
honnm það alt cf ijóst á hinn skelfilegasta hátt.
Beint á móti opinu, sem Belginn kom upp um, bak
við altarið voru margar dyr út úr garðinum. Opnar
svalir voru hve 'jar upp af öðrum alt i kring eins og
i leikhúsi. Apar léku sér i rústum þessum, og fagnr
lega litir fugla • fiögruöu milli súlnanna hæst nppi.
Werper varð lét ara. Hann varp öndinui, eins og þungri