Morgunblaðið - 23.01.2012, Blaðsíða 17
MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 23. JANÚAR 2012
✝ Óskar PállDaníelsson
fæddist í Hafn-
arfirði 18. október
1979. Hann lést af
slysförum á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans 12. janúar
2012.
Óskar var sonur
Herdísar Hjörleifs-
dóttur, f. 30.6.
1956, og Daníels
Dieter Meyer, f. 16.3. 1953, þau
skildu. Sambýliskona Dieters er
Ingunn Ólafsdóttir, f. 16.04.
1959. Óskar Páll átti tvo bræð-
ur: 1) Friðrik, f. 3.12. 1973, eig-
inkona hans er Matthildur
Ragnarsdóttir, f. 17.1. 1979,
börn þeirra eru Jóhannes Helgi,
Lára Rós, Helena Dís og Ragnar
Þór. 2) Bergsteinn, f. 14.8. 1985.
Börn Ingunnar Ólafsdóttur
eru Sigríður Ósk og Gylfi Geir.
Móðurforeldrar Óskar Páls eru
Hafdís Maggý Magnúsdóttir, f.
6.7. 1937, og Hjörleifur Guð-
björn Bergsteinsson, f. 11.7.
hann aftur til Íslands og fór í
Flensborgarskóla í Hafnarfirði.
Hann útskrifaðist frá Fjöl-
brautaskólanum í Ármúla vorið
2005 sem heilsunuddari. Árið
2005 hóf hann að æfa Brazilian
Jiu-Jitsu hjá Mjölni og m.a.
dvaldi hann í æfingabúðum í
einn mánuð árið 2006 í Portland
í Bandaríkjunum. Óskar Páll
var einn af þeim fyrstu að fá
blátt belti í þessari íþrótt. Í októ-
ber 2006 náði hann því afreki að
vera í fyrsta sæti í léttvigt á Ís-
landi. Eftir að Óskar Páll kynnt-
ist eftirlifandi eiginkonu sinni
hóf hann að stunda fjallgöngur
við hvert tækifæri með fjöl-
skyldu- og vinahóp. Eftir út-
skrift úr FA vann hann sem
nuddari í hlutastarfi ásamt því
að vinna í þvottahúsi Kópavogs.
Með námi hafði hann unnið hjá
Eimskip og Hróa Hetti. Síðast
vann hann á lager hjá Loga-
landi. Hann sat í stjórn Bæna-
hússins frá byrjun árs 2007.
Óskar Páll hafði skráð sig í nám
í rekstrarstjórnun við Háskól-
ann í Reykjavík og hugði þar á
frekara nám.
Útför Óskars Páls fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag,
23. janúar 2012 og hefst athöfn-
in klukkan 13.
1934. Föðurfor-
eldrar voru Emil
Friedrich Meyer, f.
20.1. 1909, d. 19.11.
1966, og Helene
Katharina Paulina
Meyer, f. 15.11.
1926, d. 25.5. 1977.
Óskar Páll giftist
hinn 27. ágúst 2011
Elísabetu Önnu
Kolbeinsdóttur, f.
19.8. 1988, dóttir
þeirra er Eva Viktoría, f. 20.2.
2008. Foreldrar Elísabetar
Önnu eru Guðrún Erla Gunn-
arsdóttir, f. 27.9. 1958, og Kol-
beinn Sigurðsson, f. 20.9. 1959.
Systkini Elísabetar eru: 1) Sara
Lind, börn hennar eru Alexand-
er og Amalie Lind. 2) Anton,
eiginkona hans er Tinna Björk.
3) Salóme Petra.
Óskar Páll ólst upp í Hafn-
arfirði til 6 ára aldurs og flutti
þá með fjölskyldu sinni til
Þýskalands og bjó þar næstu 11
árin, þar sem hann gekk í Wal-
dorfskóla.17 ára gamall flutti
Ég veit ekki hvar ég á að
byrja, elsku ástin mín. Það eru
svo margar æðislegar minningar
sem við áttum saman. Það er
ótrúlegt að hugsa til þess að þú
sért farinn frá mér en það er
huggun að vita að þú ert á betri
stað. Þú fórst á þann stað sem
þú hefur hlakkað til að fara á, að
hitta frelsara þinn. Ég mun samt
sakna þín þangað til minn tími
kemur og ég kem til þín á þenn-
an dýrðarstað sem þú ert á. Ég
er svo þakklát fyrir þá fullvissu
að ég veit nákvæmlega hvert þú
fórst og að einn daginn munum
við sameinast á ný.
Þegar við fórum að fyrst að
hittast og hanga saman datt mér
ekki í hug að við myndum enda á
því að gifta okkur. En eftir að
hafa verið í kringum þig og
kynnst þér eins og ég gerði þá
var ekki annað hægt en að
heillast af þér. Þú varst svo ein-
stakur og óeigingjarn. Þú snertir
við hjarta mínu með því bara að
vera þú. Eftir að hafa verið sam-
an í stuttan tíma baðstu mig að
giftast þér. Þú varst svo fullviss
að ég væri konan þín og að Guð
hefði leitt okkur saman sem
hann gerði.
Ég þakka Guði fyrir þann
yndislega tíma sem við áttum
saman. Það eina sem kemur í
huga minn eru góðar minningar.
Þegar þú komst fyrst inn í líf
mitt breyttist allt til hins betra.
Þú varst alltaf svo góður við mig
og Evu. Þú varst svo mikill
pabbi og það var svo einstakt að
fylgjast með ykkur saman. Hún
horfði svo upp til pabba síns.
Það er erfitt að halda áfram
án þín, Óskar minn, þú varst svo
mikill hluti af veröld minni og
Evu að það er erfitt að hugsa sér
lífið án þín. Við vorum alltaf svo
öruggar í höndum þínum. Það er
ekki hægt að koma orðum að því
hversu erfitt er að kveðja þig.
Framtíðin var svo björt og
spennandi. Við vorum á leiðinni
saman út í lífið, ég, þú og Eva
litla. En á einu augnabliki var
því öllu svipt frá okkur, okkar
framtíð saman. Það er svo sárt
að hugsa út í allt sem við hefðum
getað átt og gert saman og allar
þær minningar sem við hefðum
skapað saman ef þú hefðir ekki
farið svona snöggt.
Ég sakna svo samræðnanna
okkar, þú varst svo mikill pælari
og komst svo oft með nýtt sjón-
arhorn á hlutina sem ég elskaði.
Þú varst yfirleitt svo fámáll en
þegar þú opnaðir munninn komu
svo miklir gullmolar upp úr þér.
Þú varst líka alltaf svo fús að
læra og fannst gaman að afla þér
þekkingar um hina og þessa
hluti. Síðan meltirðu þá og hugs-
aðir þá í einhvern tíma og svo
komu gullkornin þín. Þessir litlu
fróðleiksmolar sem ég á eftir að
sakna mikið.
Ég gæti skrifað endalaus orð
en það væri aldrei nóg til að lýsa
því sem ég upplifi þegar ég
hugsa til þín. Ég elska þig enda-
laust og er svo þakklát fyrir að
hafa fengið að vera konan þín.
Takk fyrir allt sem þú gafst mér.
Hjartað mitt er þitt.
Þín eiginkona,
Elísabet.
Elsku hjartans fallegi dreng-
urinn minn, þegar hún Shiba
(Elísabet Anna) eiginkona þín
hringdi í mig og sagði mér að þú
værir týndur og björgunarsveit-
in farin að leita þín vissi ég í
hjarta mínu að eitthvað alvarlegt
hafði gerst. Þú hafðir farið að
skokka upp á Helgafell, eins og
þú hafðir svo oft gert áður.
Nokkrum klukkustundum
seinna varð þessi grunur að
skelfilegum veruleika og ljóst að
þú myndir ekki lifa þetta af. Þú
sem varst svo hraustur og geisl-
andi af hamingju og aðeins fimm
mánuðir frá því að þú giftist
henni Shibu sem þú varst svo yf-
ir þig ástfanginn af. Þú elskaðir
hana Evu litlu stjúpdóttur þína
sem þú fékkst í kaupbæti. Það
var yndislegt hvernig hún byrj-
aði á því að kalla þig Óskar Pál
besta vininn sinn, síðan Óskar
pabba og svo bara pabba.
Ég er svo þakklát fyrir að
samskipti okkar voru náin og tíð.
Við fórum saman í sjósund, þú
tókst mig með á Brazilian Jiu-
Jitsu-æfingar, ég horfði á þig
keppa, við fórum saman í fjall-
göngur, á biblíulestra og sam-
komur. Stundum fórum við líka í
Kolaportið á laugardögum og á
kaffihús á eftir. Þessi einstak-
lega smitandi hlátur þinn hljóm-
ar enn í eyrum mér þegar þú
varst að gera tilraunir með
heilsuréttina þína.
Fleiri minningar koma upp í
hugann eins og þegar þú sast hjá
mér á sjúkrahúsinu í fyrra og
baðst fyrir mér, last fyrir mig og
sagðir mér hvað þú elskaðir mig
mikið. Einnig þegar þú sast
hljóður úti í horni heilan dag í
vinnunni hjá mér vegna þess að
þú hafðir áhyggjur af því að ég
væri í hættu og vildir passa upp
á mig.
Óskar minn, þú elskaðir
bræður þína og stórfjölskyldu,
varðst sorgmæddur þegar þeim
leið illa og gladdist með þeim
þegar þeim leið vel og lést alltaf
verkin tala.
Þú varst alla tíð mjög ábyrgð-
arfullur einstaklingur og leitandi
að tilgangi lífsins og þegar þú
fannst Jesú breyttist allt líf þitt
og þú varðst svo innilega glaður.
Toppurinn á hamingju þinni
var þegar þið Shiba urðuð ást-
fangin og hún, þessi einstaka,
fallega og vel gefna unga kona,
samþykkti að verða eiginkona
þín. Líf þitt varð fullkomið. Þú
„googlaðir“ í leit að upplýsingum
um hjónabandið og last allt um
það sem þú komst yfir sem og
Biblíuna með hjónabandið í
huga. Einn daginn komst þú út
úr herberginu þínu og sagðir:
Mamma, þetta er ekki flókið. Ha
sagði ég, hvað er ekki flókið?
Hjónabandið, svaraðir þú. Hlut-
verk mitt sem karlmanns í
hjónabandi er að gera konuna
mína hamingjusama og þá fæ ég
það margfalt til baka. Við það
stóðst þú, þó svo tíminn hafi ver-
ið allt of stuttur.
Það kremur hjarta mitt að
horfa á hana Shibu og litlu dótt-
ur þeirra hana Evu. Missir
þeirra er svo mikill en Guð mun
bera þær á höndum sér og hjá
Honum munu þær finna huggun.
Ég trúi því að þú sendir her-
skara engla til að gæta þeirra.
Huggun mín felst í því að vita
að þú kvaldist ekki og að þú sitj-
ir nú við fótskör Jesú og þar
munum við hittast aftur. Ég
þakka Guði fyrir þann tíma sem
við fengum að eiga saman. Hvíl í
friði elsku, elsku fallegi dreng-
urinn minn.
Þín
mamma.
Elsku Óskar Páll. Þegar þín
ástkæra eiginkona, hún Elísabet
Anna, hringdi í mig hinn 12. jan-
úar síðastliðinn og sagði mér að
hún hefði ekki heyrt í þér og þú
værir týndur óraði mig ekki fyr-
ir því að þessi dagur ætti eftir að
enda í jafnmikilli sorg og raunin
varð. Svo mikil var sorgin að ég
get ekki lýst því, elsku dreng-
urinn minn. Um hálffimm var ég
kominn til þín á Landspítalann
og þar var okkur strax tjáð
hversu alvarlega áverka þú hefð-
ir fengið og að útlitið væri sann-
arlega ekki bjart. En vonin var
svo sterk og að þetta myndi allt
bjargast, það tæki bara smá-
tíma. Þegar vélarnar sem áttu að
lífga þig við á gjörgæsludeildinni
voru svo teknar úr sambandi
rúmlega ellefu festust augu okk-
ar allra á hjártalínuritstækinu en
þá kom í ljós að þitt ástríðufulla
hjarta vildi ekki byrja að slá aft-
ur. Okkar stærsti ótti var orðinn
raunverulegur. Þú varst farinn
frá okkur elsku hjartans engill-
inn minn. Engin orð fá lýst
þeirri sorg sem við upplifum
núna þegar þú ert farinn frá
okkur hér af jörðu. Ég ætla ekki
að reyna að skrifa margar blað-
síður til að lýsa tilfinningum
mínum um þann söknuð eða all-
ar þær gleðistundir sem þú gafst
okkur elsku sonur, heldur ætla
ég hér að neðan að senda þér
ljóð sem englar sem búa hér á
jörðu komu með til mín á þess-
um sorgartíma.
Elsku Óskar Páll minn, fyrst
Jesús þurfti svona mikið á þér að
halda til að hjálpa sér að hann
tók þig svona skyndilega frá
okkur, þá bið ég góðan Guð að
umvefja þig sínu skærasta kær-
leiksljósi og gæta þín vel þar til
ég kem til þín og hitti þig aftur.
Takk fyrir alla þá gleði sem þú
komst með inn í líf mitt, takk
fyrir að hafa verið sonur minn,
takk fyrir að hafa verið til. Ég
elska þig.
Grátið ei við gröf mína
ég er ekki þar.
Ég lifi í ljúfum blænum
er strýkst um vanga þinn.
Ég er sólargeisli er smýgur
í sálu þína inn,
vermir hug og hjarta
eins og hinsti kossinn minn.
Ef að kvöldi til himins þú horfir
og þráir anda minn
þá líttu skæra stjörnu
og horðu hana á
því þar er ljómi augna minna
og svalar þinni þrá.
Er norðurljósin leiftra
þá njóttu þess að sjá
að orku mína og krafta
þú horfir þar á.
Ef uppsprettu lífsins þú leitar
þaðan ljósið kemur frá
dvel ég þar í birtu þeirri
er lífið nærist á.
Mér gefið hefur verið
að dvelja ykkur hjá
og tendra ykkur lífsneista
með nýrri von og þrá.
Grát því ei við gröf mína
ég lifi ykkur hjá.
(Þýð. HSS)
Við söknum þín svo mikið að
engin orð fá því lýst, elsku son-
ur.
Pabbi og Ingunn.
Það er þyngra en tárum taki
að skrifa þessar línur.
Aldrei hefði okkur dottið í hug
að við ættum eftir að skrifa
minningarorð um barnabarn
okkar, en enginn veit sinn vitj-
unartíma, sem oft er ótímabær.
Upp hlaðast minningar liðinna
ára og margs er að minnast þeg-
ar við hugsum til elskulegs
barnabarns okkar. Góður,
traustur og ljúfur drengur er
horfinn til austursins eilífa.
Mestur er þó söknuður elsku-
legrar eiginkonu og dóttur, við
biðjum þess að hinn hæsti verndi
og varðveiti þau og alla aðstand-
endur um ókomna tíð.
Vertu alltaf hress í huga
hvað sem kann að mæta þér.
Lát ei sorg né böl þig buga.
Baggi margra þungur er.
Þerrðu kinnar þess er grætur
þvoðu kaun hins særða manns.
Sendu inn í sérhvert hjarta,
sólargeisla kærleikans.
(Erla)
Saknaðarkveðja frá ömmu og
afa,
Hafdís og Hjörleifur.
Við sögðum að við hefðum
fengið „Óskarinn“ þegar þú gift-
ist dóttur okkar, og við vorum
ekki að grínast, því að eftir að
hafa þekkt þig í nokkur ár viss-
um við að við gætum ekki fengið
betri tengdason. Þú varst frábær
eiginmaður og faðir. Brúðkaups-
dagurinn ykkar var þvílíkur
gleðidagur frá upphafi til enda
og að sjá hamingjuna lýsa frá
ykkur báðum fékk alla til að
brosa og ég hef aldrei hlegið
jafnmikið í brúðkaupi eins og
þennan dag.
Og Eva litla sem þú gekkst al-
gjörlega í föðurstað elskaði þig
einstaklega mikið. Það að sjá
ykkur saman var frábært því
samband ykkar var einstakt og
er hennar söknuður mikill. Þið
voruð svo falleg og yndisleg fjöl-
skylda. Hamingjan lýsti svo
sannarlega af ykkur.
Í dag erum við svo þakklát
fyrir að við vorum dugleg að
segja það við þig hvað við vorum
þakklát fyrir þig. Þú sagðir að
þitt takmark í lífinu væri að gera
eiginkonu þína hamingjusama og
þá myndir þú uppskera ham-
ingju. Þú varst meira fyrir að
láta verkin tala en að tala af þér.
Og síðustu jól, þá sáum við verk-
in tala, þegar þú lagðir mikið á
þig að kaupa draumakápuna fyr-
ir konuna þína og að koma henni
á óvart. Og við fjölskyldan vor-
um öll sammála um að þetta yrði
seint toppað.
Þú varst mikil blessun fyrir
okkur í Bænahúsinu, svo mikill
stólpi sem var sívaxandi. Þær
prédikanir sem þú komst með
voru gullmolar sem munu ávallt
lifa með okkur.
Að skrifa þessar línur er svo
sárt, því söknuðurinn er svo mik-
ill, minningarnar eru svo margar
og fallegar um þig að það væri
hægt að skrifa heila bók, við
munum hugsa vel um stelpurnar
þínar, sem sakna þín svo sárt.
Megir þú hvíla í friði og við erum
þess fullviss að þú sért í fögnuði
með Drottni, skapara okkar og
við hlökkum til þess að hitta þig
þegar okkar tími kemur.
Við biðjum Drottin okkar að
styrkja fjölskyldu þína og okkar
sem eru að kveðja góðan dreng
sem að okkar mati fór alltof
snemma.
Kærleikskveðja.
Þínir tengdaforeldrar,
Guðrún Erla (Ella)
og Kolbeinn.
Elsku Óskar. Þegar mamma
hringdi í mig 12. janúar og sagði
mér að það væri verið að leita að
manni á Helgafellinu óraði mig
ekki fyrir því að þú værir sá
maður. Þú varst alltaf svo pott-
þéttur í öllu sem þú gerðir og
hugsaði ég með mér að þú hefðir
nú bara villst eitthvað aðeins og
kæmir í leitirnar fljótlega.
Seinna símtalið sem ég átti við
mömmu var ekki skemmtilegt,
þar sem hún sagði mér að þú
værir alvarlega slasaður og ég
ætti að drífa mig niður á spítala.
Á leiðinni komst ekkert annað að
í huga mínum en að þetta yrði
allt í lagi. Þú yrðir fljótur að
jafna þig því þú værir svo
hraustur og í svo góðu líkamlegu
formi að þetta færi allt vel. Þeg-
ar ljóst var að þú værir svona al-
varlega slasaður og útlitið ekki
gott hélt ég samt svo fast í von-
ina og vonaði að læknunum
skjátlaðist og þú myndir sýna
þeim að þeir vissu nú ekki alltaf
allt. Þegar staðan var orðin sú að
þetta væri búið beið ég eftir að
einhver myndi klípa mig og
vekja mig af þessum slæma
draumi, og ég er enn að bíða.
Þegar ég hitti þig í fyrsta
skiptið eftir að mamma mín og
pabbi þinn byrjuðu að búa sam-
an fannst mér alltof lítið fyrir
þér fara; það voru engin læti í
þér og þú talaðir ekki út í það
óendanlega eins og við mamma.
Varst svo rólegur og yfirvegað-
ur. Þó svo að þú segðir kannski
ekki mikið kom samt alltaf stutt
og hnitmiðuð setning frá þér og
oft gat maður ekki verið annað
en sammála þér. Þú hafðir sterk-
ar skoðanir á öllu og fannst mér
oft gaman að rökræða við þig.
Hláturinn þinn er nokkuð sem
ég á eftir að sakna svo mikið því
það hlær enginn eins og þú. Þú
varst svo einlægur, hjartahlýr og
hafðir svo skemmtilegan húmor.
Ég veit að þú ert kominn á
góðan stað og þér líður vel en
okkur hinum sem sitjum hér
niðri eftir að hafa misst þig líður
ekki svo vel. Það eru engin orð
sem geta lýst þeim sársauka sem
allir þínir nánustu eru að takast
á við. Erfiðast er að horfa á
Shebu þína sem þú sást ekki sól-
ina fyrir og litla sólargeislann
ykkar hana Evu Viktoríu, þær
sakna þín svo sárt.
Ég bið góðan guð að styrkja
alla þína nánustu á þessum erf-
iðu tímum.
Minning þín lifir í hjörtum
okkar allra.
Þangað til næst.
Kveðja,
Sigríður Ósk (Sigga).
Mér líður eins og það hafi ver-
ið í gær sem ég fékk símhring-
inguna um að þú værir látinn.
Ég trúði því einfaldlega ekki og
hugsaði að það gæti bara ekki
verið að þú værir farinn. Þegar
ég horfi til baka, og hugsa um
hvernig þú eltist við systur mína
og ætlaðir að vinna hana, þá er
ég svo þakklátt fyrir að við feng-
um þau forréttindi að fá þig inn í
fjölskylduna. Við fengum ekki
bara þig, við fengum einnig alla
þína fjölskyldu sem okkur þykir
svo vænt um. Að sjá hvernig þú
komst inn í líf Evu Viktoríu sem
góður faðir og að horfa á ykkur
saman var einstakt.
Þú gerðir systur mína svo
hamingjusama og þegar þú
komst henni að óvörum um jólin
er eitthvað sem enginn mun
gleyma. Ég veit ekki hvort þú
eða hún var spenntari yfir káp-
unni sem þú gafst henni í jóla-
gjöf síðustu jólin ykkar saman.
Það sem stendur svo mikið upp
úr hjá mér er þegar þið voruð að
fara að gifta ykkur og ég átti
ekki pening til að komast til Ís-
lands þá varst það þú sem
stakkst upp á því að sleppa
morgungjöfinni og kaupa flug-
miða fyrir mig í staðinn. Ég vil
þakka þér fyrir að gefa mér
tækifæri til að upplifa brúð-
kaupsdaginn með ykkur. Brúð-
kaupsdagurinn ykkar var ein-
staklega fallegur og gleðin skein
af ykkur báðum. Þetta var
ánægjuleg minning sem mun
vera með okkur alla ævi.
Við munum sakna þín alveg
ógurlega og ætla ég að passa vel
upp á konuna þína og dóttur.
Hvíl í friði.
Þín mágkona,
Sara Lind.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Faðir vor, þú sem ert á himnum.
Helgist þitt nafn,
til komi þitt ríki,
verði þinn vilji, svo á jörðu sem á
himni.
Gef oss í dag vort daglegt brauð,
og fyrirgef oss vorar skuldir,
svo sem vér og fyrirgefum vorum
skuldunautum.
Eigi leið þú oss í freistni, heldur frelsa
oss frá illu.
Því að þitt er ríkið,
mátturinn og dýrðin
að eilífu. Amen.
Bergsteinn, Helga, Bragi,
Hjörleifur og Bergdís.
Óskar Páll
Daníelsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku, elsku pabbi.
Ég elska þig að eilífu.
Mig langar að kyssa
og knúsa þig að eilífu.
Við hlökkum til að
hitta þig á himninum
seinna.
Þín dóttir,
Eva Viktoría.
Fleiri minningargreinar
um Óskar Pál Daníelsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.