Monitor - 19.01.2012, Blaðsíða 10

10 Monitor FIMMTUDAGUR 19. JANÚAR 2012
Þó að Björgvin Páll fái borgað fyrir að láta dúndra í
sig boltum daginn út og daginn inn hefur hann aldrei
nefbrotnað. „Ef ég nefbrotna þá gerist það bara. Ég er
ekkert að fara að keppa í Herra Ísland svo mér er nokkuð
sama þótt nefi ð á mér yrði eitthvað pínu skakkt,“ segir
hann á léttum nótum. Þessi sterki karakter, sem ver
mark „strákanna okkar“, er menntaður bakari en bakar
þó aldrei heima. Hann leikur í dag með Magdeburg í
Þýskalandi en segir að það skemmtilegasta sem hann geri
sé að spila handbolta fyrir landsliðið enda er þjóðarstoltið
gífurlega ríkt í honum og hann er meðal annars með
Ísland húðfl úrað á framhandlegg sinn. „Það að geta glatt
þjóðina í janúar þegar skammdegisþunglyndið er hvað
mest er ómetanlegt. Það er í raun þjóðarstoltið sem er að
springa út úr mér þegar ég missi mig í fagnaðarlátum í
miðjum leik.“
Nú ert þú fálkaorðuhafi . Kemur fyrir að þú hengir hana
á brjóst þitt, lítur í spegil og hugsar með sjálfum þér: „Já,
ég er að meika það í lífi nu“?
Ég hef nú ekki hengt hana á mig nema bara þegar ég má
það, ég held að það gildi ákveðin lög um fálkaorðuna um
hvenær maður má setja hana upp. Ég sé hana hins vegar
uppi í skáp heima hjá mér og það minnir mig svona á að
ég hafi gert eitthvað gott. Maður hefur samt passað upp
á það að líta ekki á þetta sem endapunkt heldur einmitt
upphafi ð að einhverju góðu og þá er fínt að geta unnið út
frá fálkaorðu.
Í æsku komst þú þér oft í klandur vegna ofvirkni þinnar
eða óþekktar og mér skilst að kennarar þínir og annað
fólk í kringum þig hafi jafnvel afskrifað þig á vissan hátt.
Hefur þú aldrei hringt í þetta fólk eftir að þú fórst að ná
árangri til að stinga upp í það?
Nei, alls ekki. Ég þakka fyrir það í dag að ég hafi fengið
þessa gagnrýni og ég held að það hafi verið mér hollt. Ef ég
hefði ekki fengið að heyra þetta hefði þetta kannski ekkert
endað vel því við það að heyra svona hluti skall raun-
veruleikinn á mér að vissu leyti. Þá þurfti ég að afsanna
ákveðin atriði og taka ábyrgð á hlutum sem ég var að gera
eða því sem ég var ekki að gera. Ég er þannig gerður að ég
reyni að læra af því sem ég geri rangt og er enn að læra.
Þú varst meðal annars lagður inn á BUGL í nokkrar vikur
sem krakki. Hugsar þú einhvern tímann til þess í dag?
Það að fara þangað inn var einmitt líka dálítið hollt fyrir
mig. Ég man eftir að hafa labbað þarna inn og fundist ég
ekki eiga að vera þarna. Þá lagði ég bara upp með að sýna
fram á að ég væri á röngum stað. Tíminn þarna inni var
nú ekki langur en hann var góður til að átta mig á því að
ég þyrfti að gera eitthvað í mínum málum.
Þú fórst að búa aðeins sextán ára gamall þegar mamma
þín fl utti úr Reykjavík út á land og mér skilst að þú hafi r
búið í HK-heimilinu. Er það rétt?
Já, fyrsta íbúðin mín er í rauninni íbúð sem er tengd við
HK-heimilið. Þegar ég var ekki heima hjá mér í þessari
íbúð þá var ég inni í sal að leika mér með bolta, taka
markmannsæfi ngu eða lyfta. Ég bjó þar í rauninni hvort
sem ég var „heima“ hjá mér að horfa á sjónvarpið eða á
æfi ngu. Þetta var ekki svona mitt annað heimili, ég átti
bara bókstafl ega heima þar.
Í dag býrð þú í Þýskalandi sem atvinnumaður í hand-
bolta. Hvað er það besta við að búa í Þýskalandi?
Það besta er að þar get ég unnið við það skemmtilegasta
sem ég geri, að spila handbolta. Svo verð ég vonandi úti í
atvinnumennsku í 10-20 ár og þá er gaman að geta lært
tungumál og kynnst nýju fólki. Að lokum má nefna að við
það að búa í Þýskalandi þá nýt ég Íslands svo miklu betur.
Mér fi nnst alltaf geggjað að koma hingað, hvort sem það
er til þess að spila handbolta eða vera með fjölskyldunni.
Ég fór til dæmis út í morgun og þurfti að skafa bílinn
minn, sem oftast fer kannski í taugarnar á fólki, en ég
elskaði það því ég var að koma frá Þýskalandi þar sem
það var tíu stiga hiti. Það er bara það sem ég er, ég er
Íslendingur.
Það er eitt að byrja að æfa handbolta, en annað að velja
markvarðarstöðuna. Þarf maður ekki að vera alveg
klikkaður til að vilja standa milli stanganna í handbolta?
Jú, þetta hljómar kannski ekki sem besta vinna í heimin-
um að láta kasta í sig boltum. Málið er hins vegar að ég
kunni fl jótlega að meta ábyrgðina sem fylgdi því að vera
markmaður og ekki síst hvað ég fékk mikla athygli þar.
Það er mikill hasar hjá markmanni í handbolta. Í fótbolta
færðu kannski ekki að gera neitt í 50 mínútur og það
hentar mér ekki, þá spring ég bara. Það er gaman að vera
svona lítið lið inni í stóra heildarliðinu. Það er reyndar líka
skemmtilegt að í markinu fær maður svo góðan tíma til að
fagna með áhorfendum. Þú verð kannski skot og færð þá
nokkrar mínútur til að fagna á meðan að ef þú ert í sókn
og skorar þá þarftu að hunskast til baka í vörn. Svo er
bara spurning hvernig maður verður eftir tuttugu, þrjátíu
ár þegar maður er búinn að vera að taka við þessum
dúndrum í allan þennan tíma (hlær).
Ert þú ekki í skotheldu vesti undir treyjunni?
Nei, ég er með punghlíf en annars eru þetta bara marblett-
ir og vesen. Þetta kemst samt í vana.
Þú útskrifaðist sem bakari árið 2008 og jafnframt dúx
iðnnema. Ert þú svona fáránlega góður bakari?
Það má kannski segja að ég hafi verið í fáránlega góðum
höndum. Ég var meðal annars heppinn með það að gera
að ég lærði hjá algjörum meisturum. Ég var hjá Jóa Fel
sem er náttúrlega meistari og kann fræðin ansi vel og
einnig Þorvaldur Borgar, samstarfsfélagi minn í þeirri
deild. Þegar þú færð lærimeistara eins og þá tvo eykur það
bara áhuga manns á náminu. Ég reyndi bara að gera þetta
eins vel og ég gat og er mjög stoltur af því sem ég gerði.

Heimildir Monitor herma að þú bakir aldrei heima hjá
þér. Hvernig stendur á því?
Ég kem lítið sem ekkert að bakstrinum heima. Ég vil nú
ekki segja að ég nenni því ekki heldur er ég bara með
kvenpening á heimilinu sem er mjög góður kokkur og
bakari. Ég reyni nú að gefa einhver góð ráð ef ég get
eitthvað aðstoðað en annars er hún bara svo góð í þessu
svo ég sé bara um að spila handbolta í staðinn.
Má búast við að þú opnir Bjöggabakarí eftir atvinnu-
mannaferilinn?
Ég fæ endalaust af hugmyndum í hausinn og ein af þeim
er til dæmis að opna kaffi hús og það er alveg pæling í
framtíðinni, hvort sem það er eftir tvo mánuði eða eftir
tíu ár. Þótt ég eigi nú ekki að segja frá því þá er ég meira
að segja búinn að útbúa matseðilinn á kaffi húsinu. Ég er
það bilaður í hausnum að ef ég fæ hugmynd þá tækla ég
hana strax sem skjal í tölvu og bíð eftir að hún geti verið
framkvæmd.
Eru strákarnir í handboltalandsliðinu ekkert að pressa á
þig að fara að baka fyrir sig?
Nei, það er eitthvað minna af því. Þegar við erum í
landsliðsferðum og það eru kannski kökur í boði þá spyrja
þeir mig hvort það sé eitthvað varið í þetta. Þeir mættu
nú samt vera duglegri að biðja mig um uppskriftir að
skúffukökum og svona til að spreyta sig á heima fyrir.
Ef landsliðið í handbolta efndi til karókíkeppni, á hvern
myndir þú veðja?
Ég myndi tippa á Kára Kristjáns línumann. Það býr
mögnuð rödd í honum sem fæstir fá að kynnast. Hann
er mikill rokkari og með rödd sem er bæði ljúf og rokkuð
og þeir eru miklir sönghæfi leikarnir á þeim bænum þótt
hann fl aggi þeim ekki mikið. Hann myndi allavega vinna
Loga Geirsson, ég get lofað þér því (hlær).
Getur þú lýst fyrir mér lífi nu í landsliðinu á milli leikja á
stórmótum?
Það er rosalega misjafnt hvað menn gera. Fyrst og fremst
er aðalmarkmiðið milli leikja að halda skrokknum sínum
góðum með því að fara til sjúkraþjálfara og hvílast sem
mest. Það er númer eitt og svo er númer tvö að stúdera
andstæðinginn. Þar fyrir utan eyða menn tíma í að
halda sér ferskum hvort sem það er með því að horfa á
bíómyndir, koma viðskiptahugmynd í framkvæmd eða
tala við konuna á Skype.
Þegar liðsmenn eru að tala við kærusturnar eða konurn-
ar á Skype, leyfa þeir sér þá að segja „ég elska þig“ eða
þurfa handboltamenn að sýnast harðir öllum stundum?
Ég held að ég hafi nú misst allt „harða orðsporið“ þegar
ég gaf konunni minni valentínusargjöf á sínum tíma sem
var einfaldlega fréttatilkynning á Vísi.is um að ég elskaði
hana. Þetta er allavega ekki feimnismál hjá mér svo ég
þarf ekki að reyna að halda brjálæðislega harðri ímynd
hvað það varðar.
Hver af „strákunum okkar“ myndir þú segja að væri
uppteknastur af útlitinu og hver er síst upptekinn af því?
Síst upptekinn af því er líklega herbergisfélagi minn,
Hreiðar Levý, þótt hann sé búinn að
skána mikið. Hann spáir minnst í því hve-
nær hann ætti að raka sig og svo framvegis.
Svo hugsa ég að ég taki hinn titilinn bara á mig þar sem
að Logi Geirsson er hættur.
Frá því þú varðst einn af „strákunum okkar“ hefur
alþjóð viljað vita hver pælingin á bak við skeggið þitt er.
Átt þú útskýringu á þessum „píkutrylli“?
Já, þegar ég fékk fyrst skegg óx mér bara skegg á þessum
stað. Þetta var auðvitað rosa kjánalegt fyrst enda þunnt
og asnalegt. Ég var að reyna að vera harður töffari af því
að fyrir var ég frekar mjór og ekki kominn með sítt hár en
mér fannst ég verða að „púlla“ einhverja týpu. Síðan hef
ég bara haldið mig við þetta. Ég prófaði einu sinni að raka
þetta af en fannst þá bara vanta eitthvað. Þetta er ekki það
að mér fi nnist þetta eitthvað geðveikt töff í dag heldur er
þetta eiginlega bara hluti af týpunni. Ég vona samt að fólk
banki í mig eftir nokkur ár og skipi mér að raka þetta af
mér því mér fi nnst ekkert voðalega töff þegar menn eru
komnir vel yfi r þrítugt og eru með einhverja strípu framan
í sér.
Mér er sagt að þú hafi r orðið skotinn í konunni þinni
eftir að hafa séð fermingarmynd af henni uppi á vegg
hjá félaga þínum (eldri bróður hennar). Er það tilfellið?
Já, við vorum að æfa fyrir EM með unglingalandsliðinu um
verslunarmannahelgi og vorum að horfa á sjónvarpið milli
æfi nga og þá rakst ég á fermingarmynd af þessari stelpu.
Ég sagði svona: „Er þetta systir þín uppi á vegg, Jói? Gefðu
mér númerið hennar.“ Þetta byrjaði þá bara sem grín
gagnvart honum að ég fór að senda henni SMS. Síðan vatt
þessi fífl askapur upp á sig og við héldum einhverju sam-
bandi í gegnum SMS-skilaboð þangað til hún mætti á leik
hjá okkur og þá sá ég hana uppi í stúku og varð eiginlega
bara heillaður strax. Hún glitraði alveg uppi í stúku með
ljósa hárið og allt það. Svo hitti ég hana almennilega eftir
að við komum heim sem Evrópumeistarar en ég hugsaði
strax að þetta væri stelpan sem ég ætlaði að ná mér í og
hef verið með síðan.
Bróðirinn hefur alveg verið sáttur?
Já já, hann tók þessu með jafnaðargeði og vissi að ég er
enginn vitleysingur. Hann lamdi mig ekki eða neitt og ég
er þakklátur fyrir það.
Þú giftir þig síðastliðið sumar. Er lífi ð allt annað sem
giftur maður?
Það umturnaðist algjörlega. Nei nei, þetta er í rauninni
sami gamli farvegurinn fyrir utan það að brúðkaups-
dagurinn var líklega besti dagur lífs míns. Þarna ert þú á
ákveðnum tímapunkti að drekka inn í þig allt sem hefur
gerst á lífsleiðinni hingað til og þú ert með öllum sem
þú vilt að séu þarna, fjölskyldunni og vinunum. Það er
verið að tala um þig, það er verið að hrósa þér, lasta þig og
gera grín að þér og súmmera upp líf þitt. Ég er þó nokkuð
feginn að þetta sé búið þar sem þetta var dálítið skipu-
lagsmál og mikill tími fór í þetta en ég held að það verði
allir að prófa þetta einhvern tímann.
Konan þín segir þig næstum því of duglegan í húsverk-
unum heima fyrir. Má segja að þú hafi r lært að taka út
ofvirknina í þeim efnum?
Ég er með ákveðna fullkomnunaráráttu sem hefur ágerst
með árunum. Þegar ég var yngri var ég bara venjulegur
unglingur með allt í rusli inni í herberginu mínu en á
einum tímapunkti komst ég að því að ég væri ógeðslegur.
Það gerðist þegar ég fann vonda lykt inni í herberginu
mínu, leit undir rúm og sá þá allt í einu fi mm daga kjúkl-
ing á disk inni hjá mér. Ég sagði við sjálfan mig: „Nei, þú
getur ekki verið svona ógeðslegur“, svo það var ákveðinn
vendipunktur. Upp frá því fór ég að leggja upp úr hreinlæti
og er með ákveðna áráttu sem lýsir sér þannig að það þarf
að brjóta saman þvottinn minn á ákveðinn hátt. Í ljósi
þess brýt ég alltaf saman þvottinn minn sjálfur, ekki af því
að ég treysti konunni ekki heldur hef ég bara trú á að ég
geti gert það betur (hlær).
Í sömu andrá ert þú sagður of skipulagður. Ert þú
sammála því?
Ég held að ein af ástæðunum fyrir því að ég hef náð
árangri í því sem ég hef tekið mér fyrir hendur
sé af því að ég er skipulagður. Ég vinn mark-
visst að því sem ég er að gera en það getur
Ég fór til dæmis út í
morgun og þurfti að
skafa bílinn minn, sem oftast
fer kannski í taugarnar á fólki,
en ég elskaði það...“
Texti: Einar Lövdahl Gunnlaugsson einar@monitor.is
Myndir: Sigurgeir Sigurðsson sigurgeir@mbl.is HRAÐASPURNINGAR
Fyrstu sex: 240585.
Uppáhaldsmatur: Allur maturinn yfi r jólin og
bananabrauðið hjá konunni.
Uppáhaldsstaður í heiminum: Inni á vellinum.
Uppáhaldshandboltamaður: Thomas
Svensson.
Stærsti sigurinn: Leikurinn við Spán í
undanúrslitum á ÓL.
Æskuátrúnaðargoð: Þau voru mörg. Thomas
Svensson sem handboltamarkmaður, Peter
Schmeichel sem svona leiðtogatýpa, Beck-
ham útlitslega séð, Jordan sem íþróttamaður
almennt og Cantona hvað varðar karakter.
ÞETTA EÐA HITT?
Brúðkaupið eða silfrið á ÓL? Ef ég þyrfti að velja á milli
konunnar og boltans þá yrði konan alltaf fyrir valinu,
þannig að ég verð að segja brúðkaupið. Sérstaklega í ljósi
þess að ég ætla að ná í gull á næstu ÓL.
Sviss eða Þýskaland? Þýskaland handboltalega séð en
Sviss félagslega séð.
Bakstur eða boltinn? Boltinn.
Snúður eða kleinuhringur? Snúður.
Ef þú yrðir að gera annaðhvort, hvort myndir þú frekar
raka af þér hárið og vera sköllóttur til æviloka eða fá þér
Silver-lógóið tattúverað yfi r allt bakið? Tattúið, ég væri þá
örugglega bara alltaf í bol.