Morgunblaðið - 27.07.2012, Síða 42

42 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. JÚLÍ 2012
Þórunn Kristjánsdóttir
thorunn@mbl.is
„Þau í Hofi höfðu samband við okkur
systurnar og spurðu hvort við hefð-
um áhuga á að halda saman sýningu
á verkum okkar. Þeim fannst spenn-
andi að við værum allar þrjár að
sinna listinni. Okkur leist vel á hug-
myndina og ákváðum að slá til,“ seg-
ir Þórdís sem heldur listasýningu
ásamt systrum sínum tveimur, Mar-
gréti og Maríu Jónsdætrum.
Sýningin nefnist hreinlega, Þrjár
systur og stendur nú yfir í menning-
arhúsinu Hofi á Akureyri.
Þetta er í fyrsta skipti sem þær
þrjár halda sýningu saman.
Ólíkar en þó líkar í listinni
Systurnar nota ólíkan efnivið í
listsköpun sína: leir, olíumálningu og
þræði. Öll verkin eiga það sameigin-
legt að endurspegla blóm sem er
viðfangsefni sýningarinnar.
Þórdís sækir í gamlar handverks-
hefðir og sýnir handbróderaða púða,
fótskammel og myndir.
„Ég hef mest verið að gera púða.
En með þessari sýningu er ákveðin
áskorun, þá vill maður gera eitthvað
nýtt og breyta til. Fyrir þessa sýn-
ingu gerði ég tvö myndverk, vegg-
teppi og skammel. Ég sauma mest
úr ullarefni,“ segir Þórdís.
Margrét mótar úr leir, hugmyndir
hennar eru sóttar í rósettur sem
gjarnan má finna í kringum loftljós í
gömlum húsum. Verk hennar snúa á
haus; rangan á réttunni. „Þegar
horft er á verkin hennar verður
maður að ímynda sér að þau eigi að
vera uppi í lofti en maður horfir á
þau ofan frá. Til þess að njóta þeirra
til fullnustu verður maður að klifra
upp í stiga og horfa niður á þau,“
segir Þórdís um verk Margrétar
systur sinnar.
Auk þessara verka er Margrét
einnig með gólfverk.
Þriðja systirin, María skapar
ævintýrakennd blóm úr olíulitum á
stóran striga. Hún býr og starfar á
Ítalíu. Vegalengdirnar eru því tölu-
verðar milli systranna og unnu þær
verkin allar sitt í hvoru lagi en út frá
sama þema.
„Við erum mjög tengdar og góðar
vinkonur. Það var mjög skemmtilegt
þegar þetta kom allt saman og sjá
útkomuna. Margir bentu á teng-
ingar milli verkanna þó við höfðum
gert þetta allt sitt í hvoru horninu,“
segir Þórdís.
Handverk frá blautu barnsbeini
„Við ólumst upp við mikið hand-
verk. Það var alltaf verið að sýsla
eitthvað og skapa í höndunum og
mikil list í gangi. Foreldrar okkar,
afar og ömmur voru alltaf að skapa
eitthvað skemmtilegt á heimilinu,“
segir Þórdís aðspurð um hvaðan
þessi listræni áhugi komi.
Listina og handverkið hafa þær
systur drukkið með móðurmjólkinni
á Akureyri. Eflaust hefur það stuðl-
að að því að tvær þeirra sóttu sér
frekari þekkingu út fyrir landstein-
anna að nema list sína.
Margrét fór til Danmerkur að
læra leirlist en snéri þó aftur heim
og hefur verið starfandi listakona
hér á landi um áratugaskeið.
María býr og starfar á Ítalíu,
fluttist þangað rúmlega tvítug, þar
sem hún ætlaði rétt að skoða heim-
inn og læra listina að mála til
skamms tíma. Hún ílengdist eins og
oft vill verða, kynntist manni og á
fjölskyldu þar.
Hún kemur þó alltaf reglulega
heim til Íslands á sumrin og dvelur á
heimaslóðunum á Akureyri. Þar nýt-
ur hún náttúru Íslands vel og lengi,
sækir innblástur og málar.
Þórdís byggir list sína á fornum
arfi og hefur ekki notið annarrar
skólunar en af formæðrum sínum.
Systurnar þrjár María, Margrét og Þórdís ánægðar með afraksturinn í sýningarsalnum í Hofi á Akureyri.
Málverk María skapar ævintýraleg verk með sterkum og djúpum litum.
Rósettur Listaverk Margrétar eru á hvolfi og njóta sín á gólfi salarins.
Þrjár systur sameinaðar
og halda listasýningu
Lára Hilmarsdóttir
larah@mbl.is
„Staður og stund gleymist fljótt
þegar maður hlustar á tónleika í
eins fallegu umhverfi og Reykholt
er,“ segir Auður Hafsteinsdóttir,
listrænn stjórnandi Reyk-
holtshátíðar. Hátíðin er alþjóðleg
tónlistarhátíð þar sem þekktir er-
lendir jafnt sem íslenskir söngvarar
og hljóðfæraleikarar koma saman.
Hátíðin er haldin nú í 16. skipti og
fer fram í ár um helgina dagana 27.
- 29. júlí.
Finnland í forgrunni
„Ég hef haft þá stefnu að hafa
Norðurlandaþjóð í forgrunni, og í ár
varð Finnland fyrir valinu,“ segir
Auður, en hún er búsett í Finnlandi.
Á hátíðinni kemur fram einvalalið
tónlistarmanna. Þar á meðal má
nefna óperusöngkonuna Sirkka
Lampimäki, finnsku píanóleikarana
Eliisu Suni og Heini Kärkkäinen og
fiðluleikarann Réka Szilvay. Dag-
skráin er þó ekki einskorðuð við
finnska tónlistarmenn því píanóleik-
arinn Vovka Ashkenazy og sópran-
söngkonan Þóra Einarsdóttir eru
einnig gestir hátíðarinnar í ár
ásamt fjölda þjóðþekktra íslenskra
tónlistarmanna.
„Allir listamennirnir sem koma
fram eru mjög spenntir fyrir því að
spila á hátíðinni og erlenda gesti
þarf ekki að biðja tvisvar að koma til
Íslands,“ segir Auður en þetta er í
annað skipti sem hún skipuleggur
hátíðina.
Gleymir stað og stund
„Það myndast alltaf mjög sérstök
stemming í Reykholti,“ segir Auður
og hvetur alla til þess að mæta. „Það
er allt önnur upplifun að skreppa á
tónleika í amstri og önnum hvers-
dagsins í borginni. Þá er maður oft
að flýta sér og stressa sig. En maður
gleymir stað og stund á glæsilegum
tónleikum í fallegu umhverfi eins og
Reykholti,“ segir Auður.
„Gullfalleg meistaraverk“
Dagskráin er þéttskipuð en að
sögn Auðar er eitthvað við hæfi allra
að finna á henni. „Kreutzer fiðlu-
sónata Beethovens, stór kammer-
verk eftir Brahms, einsöngslög, óp-
eruaríur, íslensk sönglög og margt
fleira. Þannig er þetta ótrúlega fjöl-
breytt efnisskrá og skemmtileg
blanda af gullfallegum meistara-
verkum,“ segir Auður. Nánari upp-
lýsingar um dagskrá hátíðarinnar er
að finna á www.reykholtshatid.is.
larah@mbl.is
Finnskt þema á
Reykholtshátíð
Morgunblaðið/Golli
Reykholt Alþjóðleg tónlistarhátíð í Reykholti er haldin í 16. skiptið þetta ár
dagana 27. - 29. júlí en finnskt þema varð fyrir valinu í ár.
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Auður Hafsteinsdóttir Segir gífurlega mikla vinnu felast í því að skipu-
leggja Reykholtshátíð en engu að síður sé það skemmtilegt og lærdómsríkt.
Bassaleikari
bresku sveit-
arinnar Muse,
Chris Wolesten-
holme, hefur
stigið fram og
tjáð sig um bar-
áttu sína við
Bakkus. Að sögn
var ástandið orð-
ið svo slæmt að
þegar sveitin
stóð að gerð plöt-
unnar The Resistance, árið 2009, þá
sáu Matt Bellamy og Dom Howard
nánast um alla vinnunna.
„Að drekka allan daginn alla
daga er ansi slæmt. Á þeim tíma-
punkti þegar þú áttar þig á því að
þú kemst ekki í gegnum daginn án
þess að drekka áfengi, þegar þú
vaknar á morgnana skjálfandi og
það fyrsta sem þú gerir er að ná þér
í flösku af víni og klára hana, þá er
ástandið orðið mjög slæmt. Þetta
var mjög óheilbrigt og algjört
tjón,“ segir bassaleikarinn.
Að hans sögn var áfengisneyslan
ekki bara óholl líkamlega heldur
fylgdi henni mikill kvíði og andleg
vanlíðan.
„Það voru aðeins tvær leiðir: að
deyja innan fárra ára eða að hætta.
Faðir minn lenti í því sama, hann
lést þegar hann var 40 ára. Ég var
nýorðinn þrítugur og ég áttaði mig
á því að ef ég héldi áfram á sömu
braut þá myndi ég mögulega deyja
innan tíu ára. Tíu ár er ekki langur
tími,“ sagði Chris.
Bassaleikari Muse
er orðinn edrú
Þurr Chris Woles-
tenholme er hættur
að drekka.