Morgunblaðið - 17.05.2013, Side 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. MAÍ 2013
✝ Kristín Her-mannsdóttir
fæddist á Hellis-
sandi 11. ágúst
1930. Hún lést 12.
maí 2013 á hjúkr-
unarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi.
Hún var dóttir
hjónanna Ágústínu
Ingibjargar Krist-
jánsdóttur, f. 5.8.
1892, d. 17.2. 1979, og Her-
manns Hermannssonar, f. 29.7.
1893, d. 7.11. 1979. Þau Ágúst-
ína og Hermann eignuðust sex
börn, og var Kristín sú fimmta í
röðinni, en þau voru: Verónika,
f. 23.6. 1918, d. 5.2. 2005, Arn-
björg, f. 22.9. 1919, d. 16.4. 2008,
Kristbjörg, f. 22.1. 1922, d.
22.10. 2011, Hermann, f. 2.10.
1926, d. 22.2. 1997, og Helga f.
16.3. 1937. Hálfbróðir þeirra
systkina var Kristinn Friðberg
Hermannsson, f. 23.11. 1928, d.
30.7. 1995. Kristín giftist Sæ-
mundi Bæringssyni, f. 16.5.
1923, frá Sellátri á Breiðafirði
28.12. 1952. For-
eldrar hans voru
Bæring Níelsson
Breiðfjörð, f. 28.7.
1892, d. 23.8. 1976,
frá Sellátri og Ólöf
Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 15.3. 1892,
d. 5.12. 1980, frá
Brennu á Hellis-
sandi en þau
bjuggu í Sellátri
um tíma en síðar í
Stykkishólmi. Börn þeirra
Kristínar og Sæmundar eru:
Bæring, f. 18.11. 1952, maki
Ragnhildur Elín Ágústdóttir, f.
9.11. 1953, Ágústa Ingibjörg, f.
31.1. 1964, maki Mark Ernest
Wiles, f. 20.2. 1957, Geir, f. 19.8.
1964, maki Marianne Culbert og
Eydís Björg, f. 30.8. 1970, sam-
býlismaður Hólmgeir Hólm-
geirsson, f. 10.1.,1970. Fyrir á
Sæmundur Hafstein, f. 31.10.
1946, maki Þórdís Kolbeins-
dóttir, f. 15.12. 1947.
Útför Kristínar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag, 17. maí
2013, og hefst athöfnin kl. 13.
Elsku amma mín í Langó er
látin. Ég á aðeins góðar minn-
ingar um hana ömmu, fullar af
blíðu, gleði, tónlist, hlátri, hlýju
og kærleika. Amma var engill og
mér svo kær, svo kenndi hún
mér svo margt. Hún kenndi mér
blíðu, elsku, gleði og hlýju og
fyrir það er ég óendanlega
þakklát. Hún er sú hjartahlý-
jasta manneskja sem ég hef
kynnst. Alltaf átti hún eitthvað
fallegt að segja um allt og alla
og trúði aldrei neinu ljótu upp á
neinn.
Ógleymanlegar eru stundirn-
ar þegar amma og afi komu í
Rifið til okkar á sumrin. Glaður
svaf maður á dýnu á gólfinu svo
að þau gætu sofið í rúminu
mínu. Árlegt ferðalag í Voginn,
en á hverju vori fórum við og
hittum afa og ömmu þar á af-
mælinu hans afa. Margt var
brallað og mikið hlegið. Báts-
ferðir, eggjatínsla, spil og leikir
bæði úti og inni. Sem barn þurfti
ég oft að koma til Reykjavíkur
og gisti ég ávallt hjá ömmu og
afa. Þau voru ætíð boðin og búin
að taka á móti mér og Eydís
óþreytandi við að hafa mig í eft-
irdragi, en hún hefur alltaf verið
mér frekar sem stóra systir en
frænka, enda bara 5 ár á milli
okkar. Ógleymanlegir eru líka
bíltúrarnir í ísbúðina á Lauga-
læk svo niður á höfn og líka
sundferðir í Laugardalslaugina.
Það var ómetanlegt að eiga hana
ömmu að þegar ég sjö ára þurfti
að leggjast inn á Landspítalann,
en amma vann þar alla tíð við
ræstingar. Hún kom til mín á
hverjum degi og var það ómet-
anlegt fyrir litla einmana stúlku,
því að á þessum tíma gátu for-
eldrarnir ekki verið hjá manni
öllum stundum. Stundir í Langó
þegar amma spilaði fyrir okkur
Dýrin í Hálsaskógi og Kardi-
mommubæinn af plötu. Eða
þegar amma heyrði skemmtilegt
lag í útvarpinu, hækkaði vel í
tækinu og sagði við afa: „Sæ-
mundur, ætlarðu ekki að dansa
við mig?“ svo sveif hún um stof-
una og söng hátt. Við skellihlóg-
um að uppátækjunum hennar og
gleði. Af því að ég átti heima úti
á landi en amma í Reykjavík gaf
hún mér tvær englastyttur og
sagði mér að, af því að hún gæti
ekki verið hjá mér þá ætlaði hún
að gefa mér þessa engla til að
vaka yfir mér. Alltaf þegar ég
leit á englana hugsaði ég til
ömmu. Og nú veit ég að hún
mun vaka yfir mér með hinum
englunum. Mikið er ég glöð að
ég skyldi hafa vit á því að fara
reglulega til þeirra í Langó þeg-
ar ég var í Versló en ég fór nán-
ast vikulega í Langagerðið því
þar átti ég alltaf skjól í kærleika
og hlýju. Amma settist alltaf hjá
mér á sófann og nuddaði tærnar
á mér svo blítt og kallaði mig
engilinn sinn. En þetta hafði
hún gert frá því að ég var pínu-
lítil stelpa. Svo af því að það var
alltaf svo hlýtt og notalegt hjá
þeim þá sveif svefnhöfginn fljótt
á og fyrr en varði fann maður að
amma var búin að breiða yfir
mann teppi svo það var öruggt
mál að maður sofnaði.
Elsku amma, það eru mín for-
réttindi að hafa átt þig að svona
lengi og ég er óendanlega þakk-
lát fyrir allar stundirnar sem við
áttum saman. Börnin mín eru
líka ríkari fyrir að hafa kynnst
þér. Elsku amma mín, ég elska
þig og mun geyma minninguna
þína í hjarta mínu að eilífu. Guð
geymi þig þangað til við hitt-
umst á ný.
Þín
Anney.
Í dag kveðjum við elsku
ömmu mína, ömmu í Langó. Þó
að við hefðum vitað í hvað
stefndi er maður aldrei tilbúinn
að kveðja. Frá því að amma lést
á sunnudaginn síðastliðinn hafa
minningarnar streymt fram í
huga mér, tárin hafa runnið en
brosið alltaf fylgt með. Því ég á
bara ljúfar og góðar minningar
um hana ömmu mína. Endalaus
ást hennar á okkur „englunum“
sínum eins og hún kallaði okkur
leyndi sér ekki. En amma baðaði
okkur í fallegum orðum, kossum
og knúsum. Amma dýrkaði
börnin sín og alltaf þegar við
komum með börnin okkar til
hennar ljómaði hún. Ég átti
yndislega stund með ömmu fyrr
á þessu ári en þá fórum við Ey-
dís með Karenu Líf til hennar.
Eins og áður stóð ekki á ömmu
en hún sat með hana í fanginu,
strauk henni og sagðist svo eiga
fallegustu börnin í öllum heim-
inum. Svona stundir eru mér svo
dýrmætar og er ég afskaplega
þakklát fyrir að hafa fengið það
tækifæri að kynna börnin mín
fyrir ömmu, því amma var ein-
stök kona sem hafði óendanlega
hlýju og ást að gefa. Minning-
arnar, kossana og knúsin geymi
ég í hjarta mínu með miklu
þakklæti fyrir einstaka ömmu.
Við höfði lútum í sorg og harmi
og hrygg við strjúkum burt tárin af
hvarmi.
Nú stórt er skarð í líf okkar sorfið
því fegursta blómið er frá okkur
horfið.
Með ástúð og kærleik þú allt að þér
vafðir
og ætíð tíma fyrir okkur þú hafðir
þótt móðuna miklu þú farin sért yfir
þá alltaf í huga okkar myndin þín lifir.
Við kveðjum þig, amma, með söknuð
í hjarta,
en minning um faðmlag og brosið þitt
bjarta.
Allar liðnar stundir um þig okkur
dreymi
og algóður Guð á himnum þig geymi.
(Sigfríður Sigurjónsdóttir.)
Elsku amma mín ég elska þig
ofurheitt. Sjáumst seinna.
Þinn „engill“ alltaf,
Dagný Dögg.
Kristín
Hermannsdóttir
✝ Gunnar Skag-fjörð Sæ-
mundsson versl-
unarmaður
fæddist í Ólafsfirði
8. október 1921.
Hann lést á
Landakoti 10. maí
2013.
Gunnar var son-
ur hjónanna Hólm-
fríðar Gísladóttur,
f. 1895, d. 1975 og
Sæmundar Þorvaldssonar, f.
1894, d. 1987. Bróðir Gunnars
var Sigvaldi sem er látinn,
stjúpsystir Gunnars var Hrönn
Albertsdóttir sem einnig er
látin.
Gunnar Skagfjörð kvæntist
18.8. 1945 Rósu Daney Willi-
amsdóttur, f. 8.11. 1923, d.
15.7. 2010, foreldrar: Jónína
Lísebet Daníelsdóttir, f. 1895,
d. 1972, og William Þor-
steinsson, f. 1898, d. 1988.
Gunnar og Rósa eignuðust
fimm börn, þau eru: 1) William
Skagfjörð, f. 1945, maki Sig-
þau eiga fjórar dætur. Ágústa,
maki Óli Jón Jónsson þau eiga
þrjú börn. Gísli Kort, maki
Auðbjörg Björnsdóttir, þau
eiga þrjú börn. Gunnar Tómas,
maki Katharina Schumacher,
þau eiga eina dóttur. 4) Gunn-
ar Skagfjörð, f. 1958, maki
Guðrún Jóhanna Rafnsdóttir,
börn þeirra eru Árni Rafn,
maki Júlía Khoo. Þór og Svan-
dís. 5) Anna Skagfjörð, f.
1960, maki Sigurður Daníel
Gunnarsson, börn þeirra eru
Daníel, maki Anna Sif Farest-
veit, þau eiga tvö börn. Sigríð-
ur Daney, maki Mathieu Tari,
þau eiga eina dóttur og Fríða
Björg, maki Sigmar Þrastar-
son.
Gunnar útskrifaðist úr
Reykholtsskóla og Verslunar-
skóla Íslands. Á unglingsárum
starfaði Gunnar við sjó-
mennsku, síðar starfaði hann
hjá eða stjórnaði ýmsum fyr-
irtækjum, s.s. Últíma, Plastik,
Bókaverslun MFA, Sam-
kaupum og Heimilismark-
aðnum, Gunnar lauk langri
starfsævi hjá Útvegsbanka Ís-
lands síðar Íslandsbanka.
Gunnar Skagfjörð verður
jarðsunginn frá Árbæjarkirkju
í dag, 17. maí 2013, og hefst
athöfnin kl. 15.
rún G. Jónsdóttir,
dætur þeirra eru:
Rósa, hún á eina
dóttur og barna-
barn. Linda á tvö
börn og Íris, maki
Þorvarður L.
Björgvinsson, þau
eiga þrjú börn. 2)
Sæmundur Skag-
fjörð, f. 1946,
maki Inga Ás-
geirsdóttir. Sæ-
mundur var áður giftur Sig-
ríði Kristinsdóttur, d. 2008,
synir þeirra eru Kristinn,
maki Verity Sharp, þau eiga
tvo syni og Kristinn á einn
son úr fyrri sambúð. Gunnar,
maki Sigríður Ásgeirsdóttir,
Gunnar á tvö börn úr fyrri
sambúð. Hörður, maki Mar-
grét S. Lárusdóttir, þau eiga
tvær dætur. 3) Margrét Skag-
fjörð, f. 1950, maki Halldór
Kjartansson. Var áður gift
Kristófer Má Kristinssyni,
börn þeirra eru Daði Már,
maki Ásta Hlín Ólafsdóttir,
Gleðin og sorgin með tárum sig tjá
í tindrandi perlum á manna brá
sem morgundögg liðinnar nætur
sá veit einn hvað veldur er grætur.
Ég vissi svo vel í hvað
stefndi, en engu að síður fylltist
ég tómleika og sorg þegar
mamma hringdi í mig og sagði
mér að afi Gunni væri dáinn.
Eftir að amma dó fannst mér ég
kynnast nýjum manni í afa. Afi
var dútlari sem var alltaf að
föndra eitthvað í skúrnum eða
úti við á meðan amma dekraði
við alla sem komu í heimsókn
og sinnti félagslegum tengslum
fyrir þau bæði. En eftir að
amma dó birtist þessi mjúki og
yndislegi maður sem naut þess
að segja mér hvað hann var
ánægður með mig og fjölskyld-
una mína, hvað ég ætti fallegt
heimili og svo framvegis. Ef við
heimsóttum afa eða hann okkur,
þá hringdi hann alltaf daginn
eftir til að þakka fyrir sig og
dásama okkur. Stundum minnti
hann þó á sinn gamla sjálfan og
endaði símtalið með að segja
„þú hefur fitnað“, eða „gefur þú
börnunum ekki örugglega að
borða líka?“. Þarna kom kímni-
gáfa hans svo greinilega fram,
sumir móðguðust en honum
tókst aldrei slíkt með mig.
Afi var alltaf að yrkja ljóð, en
einhverra hluta vegna mátti
ekki festa þau á blað. Sem betur
fer náðist þó að varðveita ein-
hver þeirra, því í dag eru þau
okkar fjársjóður. Mér finnst við
hæfi að kveðja með hans eigin
ljóði, einu af fáum sem náðist að
varðveita.
Nú er efst í huga mínum
algóður Guð að þakka þér
það sem þú af kærleik þínum
óverðskulduðum veittir mér.
Hafðu þökk fyrir allt, elsku
afi, þín verður minnst með gleði
í hjarta og bros á vör.
Íris.
Elsku afi minn. Áður en ég
hélt út íheim kom ég í heimsókn
til þín til að kveðja þig og við
áttum dýrmæta stund saman og
þú sagðir við mig að þú hefðir
ekkert að gefa mér í veganesti
nema lítið ljóð. Þetta ljóð hefur
fylgt mér alla ferðina og verið
mitt mikilvægasta veganesti.
Ég vil að þið hin fáið að njóta
þess með mér og vona að þið
finnið sama boðskap og ég fann
í því.
Þú aldrei ert ein
ef átt guð í hjarta.
Af einlægni hann biður
í kærleikans þrá.
Þá áttu framtíð fagra og bjarta
og farsælan grundvöll
að byggja allt á.
(G.S.S.)
Þó það sé alltaf erfitt að
kveðja get ég vel ímyndað mér
hversu breitt bros þitt hefur
verið þegar þið amma funduð
hvort annað á ný á einhverjum
sólríkum fallegum stað.
Þú kyssir ömmu frá mér.
Þin,
Svandís Gunnarsdóttir.
Gunnar Skagfjörð
Sæmundsson
Helgi S. Guð-
mundsson var sérstakt góð-
menni. Jafnan rólegur og yfir-
vegaður og í góðu jafnvægi.
Talaði hægt og skynsamlega.
Sagði ekki alltaf margt en þó
heilmikið. Þá voru líka lagðar við
hlustir. Við bræðurnir kynnt-
umst honum á velmektarárum
okkar í Framsóknarflokknum
þar sem hann hafði mikil áhrif
þótt lítið færi fyrir honum og
hann sæktist lítt eftir áhrifastöð-
um.
Helgi S. var mannasættir,
ráðagóður og lagði jafnan gott
eitt til. Fyrir honum voru allir
jafnir og allir velkomnir. Hann
tók öllum vel, háum sem lágum,
vandamönnum sem vandalaus-
um, vinum sem viðhlæjendum,
siðvöndum sem siðblindum,
Guðsmönnum sem guðlausum.
Til Helga gátu allir leitað og
þeim var öllum tekið fagnandi.
Við bræður minnumst gleð-
Helgi Sigurður
Guðmundsson
✝ Helgi SigurðurGuðmundsson
fæddist í Reykjavík
29. desember 1948.
Hann lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans 30. apríl
2013.
Útför Helga fór
fram frá Hallgríms-
kirkju 8. maí 2013.
innar og kímninnar
í starfi okkar með
Helga. Glettni og
bliks í auga sem
lýsti upp eilífðar-
baráttu okkar allra
við að bjarga heim-
inum og bæta sam-
félagið. Stundum
tókst okkur vel til
og stundum síður.
Við munum líka eft-
ir alvöruþrungnum
samræðum um höggorma þessa
heims og hælbíta sem óskunda
ollu og oft þar sem sem síst
skyldi. Þá var gott að hlusta á
Helga. Hann var frábær sam-
vinnu- og samverkamaður.
Í stjórnmálum kynnist maður
allri mannlífsflórunni. Helgi S.
var einstakur gimsteinn í þeirri
flóru. Hann hugsaði alltaf um
hagsmuni heildarinnar umfram
eigin og hafði því ólíkt mörgum
öðrum lítinn hug á að trana sér
fram á þeim vettvangi. Nú er
þessi mikli mannkostamaður
horfinn af sviðinu. Við kveðjum
góðan félaga og velgjörðarmann
með þakklæti og virðingu í huga.
Við biðjum góðan Guð um að
vaka yfir fjölskyldu hans og
styrkja þau í sorginni. Guð
blessi minningu þessa góða
drengs.
Einar Kristján Jónsson og
Guðjón Ólafur Jónsson.
✝
Ástkær afi okkar, tengdaafi og langafi,
BRYNJÓLFUR KARLSSON
fyrrv. slökkviliðsmaður,
Ásholti 2,
Reykjavík,
sem andaðist á Landspítalanum Fossvogi
mánudaginn 6. maí, verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju miðvikudaginn 22. maí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Minningarsjóð Kristjáns Eldjárns
gítarleikara, 0513-18-430830, kt. 650303-3180, eða aðra
styrktarsjóði eða líknarfélög.
Brynjólfur Hjartarson, Edda Björk Viðarsdóttir,
Benedikt Hjartarson, Jóhanna María Vilhelmsdóttir
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
HARALDAR HRAFNKELS
EINARSSONAR
rennismiðs.
Guð blessi ykkur.
Margrét J. Magnúsdóttir,
Kristín J. Pétursdóttir, Magnús R. Bjarnason,
Helgi Haraldsson, Greta Benjamínsdóttir,
Hrafnhildur Haraldsdóttir, Elvar Ö. Elefsen,
Dröfn Haraldsdóttir,
Helga B. Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Minningarathöfn um ástkæra eiginkonu,
móður, tengdamóður, dóttur og systur,
ÖNNU KRISTÍNU ÓLAFSDÓTTUR,
fer fram í Dómkirkjunni í Reykjavík miðviku-
daginn 22. maí kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
Slysavarnarfélagið Landsbjörg.
Hjörleifur B. Kvaran,
Lísa Margrét Sigurðardóttir, Kristján H. Johannessen,
Eysteinn Sigurðarson, Katrín Eyjólfsdóttir,
Bjarki Sigurðarson,
Hjördís Isabella Kvaran,
Ólafur G. Guðmundsson, Steinunn Aagot Kristjánsdóttir,
Ingvi Steinar Ólafsson, Sigrún Guðný Markúsdóttir,
Atli Ragnar Ólafsson, Sólveig Jónsdóttir.