Monitor - 27.06.2013, Side 18

Monitor - 27.06.2013, Side 18
18 MONITOR FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ 2013 Ég var sjö ára lítið stelpuskott þegar foreldrar mínir tóku þá afburðagóðu ákvörðun að flytja í Laugardalinn. Þar var aðalsportið að vera í kór (en ekki hvað?) og það var því ekki spurning hvort, heldur hvenær ég mætti á æfingu hjá Kórskóla Langholtskirkju undir stjórn Jóns Stefánssonar. Það var svo 13 árum síðar, eða haustið 2010, sem við kórstúlkurnar í Graduale Nobili, sem er eins konar framlenging á barna- og unglinga- kórnum, urðum hluti af stórskemmtilegu verkefni: að syngja inn á nokkur lög á væntanlegri plötu Bjarkar Guðmundsdóttur, Biophilia. Lokaútkoman varð hins vegar sú að við sungum í átta lögum af tíu og það var því ekki annað í stöðunni en að taka þátt í tónleikaferðalaginu sem fylgdi í kjölfarið. Tour de France-stemning og míkrófónakennsla Við sungum sex tónleika sumarið 2011 á Manchester International Festival. Þar var margt nýtt fyrir okkur að læra. Í fyrsta lagi höfðum við ekki hugmynd um hvernig ætti að syngja í hljóðnema, saklausu kórstelpurnar sem við vorum. Í öðru lagi rann okkur kalt vatn milli skinns og hörunds þegar við föttuðum að við gætum ekki bara staðið og sungið, við urðum að hreyfa okkur eitthvað. Eftir að hafa reynt nokkrar misheppnaðar kóreógraphíur þá ákváðum við bara að gera „eitthvað“. Við lentum í ýmiss konar öðrum vandræðum sem fylgja því að hafa 24 stelpur upp á sviði með 24 snúru-hljóðnema. Okkur fannst nauðsynlegt að hafa vatn á sviðinu og því var okkur úthlutað vatnspokum eins og Tour de France-gæjarnir nota. Þeim tróðum við inn á búningana okkar og svo mátti sjá okkur bítandi í slöngu á miðjum tónleikum til þess að fá okkur sopa af næstum sjóðandi vatni með þessu líka svakalega plast- bragði. Við vorum fljótar að losa okkur við þá og hlæjum mikið af þessari tilraun í dag. Gangsterar og hipsterar í New York Við sungum tíu tónleika í New York í febrúar og mars 2012. Við bjuggum á þessu líka fína gistiheimili í Brooklyn sem var á besta stað, ef maður beygði til hægri endaði maður í gettóinu en ef maður beygði til vinstri endaði maður í Williamsburg. Ágætis blanda af gangsterum og hipsterum. Við upplifðum skotárás fyrsta kvöldið okkar og tilheyrandi þyrlueltingarleit á þökum Bushwick-hverfisins. Við, skíthræddar kórstúlkurnar, földum okkur á bakvið gardínur á meðan starfsfólk gistiheim- ilisins hljóp út á götu og fylgdist með. Við sungum ferna tónleika í Queens Hall of Science sem er frekar magnaður tónleikasalur inn í vísindasafni. Seinni tónleikarnir sex fóru fram í Roseland Ballroom á Manhattan og þar fetuðum við í fótspor sjálfrar Beyoncé. Í New York afrekuðum við ýmislegt, eins og t.d. að fara í bruggverksmiðju og syngja þar íslenska þjóðsönginn í skiptum fyrir bjór. Við gerðum einnig aðeins menningarlegri hluti eins og að fara í heimsókn í höfuðstöðvar Sameinuðu þjóðanna. Við slúttuðum svo ferðinni með ansi skemmtilegu lokapartýi með búninga- þema þar sem mér tókst að festast í lyftu með Kim Catrall. Hún hrósaði mér fyrir flottan búning, en ég var annar helm- ingurinn af Men in Black, með naglalakkað sippubandshald sem „memory eraser“, sem var að sjálfsögðu nauðsynlegur leikmunur. Rokkstjörnulíf og köngulær í Suður-Ameríku Í Mexíkó hófst rokkstjörnulífið af alvöru þar sem við fengum lögreglufylgd hvert sem við fórum. Í Costa Rica fórum við í sólbað með LMFAO og Skrillex var æstur í að gera dubstep- kórútsetningar. Í Chile sló fólk upp tjaldbúðum fyrir utan hótelið okkar og var sannfært um að við værum dansararnir hennar Bjarkar. Þá fórum við að efast um sönghæfileika okkar og að við værum jafnvel bara á rangri hillu í lífinu. En þegar við sáum upptökur af tónleikum þar sem við erum hoppandi og skoppandi út um allt leikandi eldfjöll þá áttuðum við okkur á því að við ættum kannski bara að einbeita okkur að söngnum. Við náðum aðeins andanum í Buenos Aires þar sem bjuggum í þrjár vikur og sungum nokkra tónleika í gamalli, skítugri, en sjarmerandi vöruskemmu sem var breytt í tónleikastað. Það kom ekki á óvart þegar risakönguló hafði hreiðrað um sig undir einum mónitornum fyrir eina tónleikana! Haustið 2010 var Erla María Markúsdóttir bara venjulegt íslenskt kórnörd. Þremur árum síðar hefur hún ferðast um allan heim sem bakraddasöngkona hjá Björk ásamt kórnum sínum Graduale Nobili. ERLA MARÍA Fyrstu sex: 311289 Skemmtilegasti tónleikastaðurinn: Hollywood Bowl. Það verður varla toppað að hafa sungið á sama sviði og Bítlarnir. Fallegasti staðurinn: Eiginlega ekki hægt að velja einn, en Jaco-strönd í Costa Rica mun ég aldrei gleyma. Frægasti einstaklingurinn sem við hittum: Fengum 2 fyrir 1 þegar Robert Pattinson og Katy Perry komu saman á tónleika í Hollywood Palladium núna í maí. Skemmtilegustu áhorfendurnir: Tón- leikagestir í Buenos Aires í Argentínu sungu fótboltasöngva og stöppuðu og klöppuðu eftir hverja tónleika, manni leið bara eins og Messi. Rokkstjörnulíferni kórstúlkunnar BÚNINGAR STÚLKNANNA ERU ANSI SKRAUTLEGIR ÞESSAR KÓRSTELPUR ERU ENGIN LÖMB AÐ LEIKA SÉR VIÐ LEIKKONAN KIM CATRALL FESTIST Í LYFTU MEÐ NOKKRUM STÚLKNANNA Í BUENOS AIRES FÓRU STÚLKURNAR Í SKEMMTIGARÐ TILEINKAÐAN JESÚ ERLA MARÍA DEILIR FERÐASÖGU SINNI MEÐ MONITOR

x

Monitor

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Monitor
https://timarit.is/publication/791

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.