Morgunblaðið - Sunnudagur - 02.03.2014, Qupperneq 41

2.3. 2014 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 41
Á
rið 1995 var ég au pair-stúlka í Bandaríkjunum, sem er
kannski ekki í frásögur færandi, nema fyrir þær sakir að
þegar ég horfi til baka stendur ein minning upp úr.
Svona miðað við nútímalifnaðarhætti stelpunnar er ekki
hægt að segja annað en það hafi
verið svolítið skrautlegt tímabil.
Nú ímynda sér eflaust ein-
hverjir að þessi 18 ára stúlka
hafi alltaf verið pöddufull á
djamminu með fölsuð skilríki og
á útopnu foreldralaus á fram-
andi slóðum – en svo var ekki.
Stelpan var mjög upptekin af
því að upplifa heiminn ein í
framandi landi milli þess sem
hún hakkaði í sig gular M&M-kúlur eins og enginn væri morgundag-
urinn. Fyrrnefnd hökkun á gulum M&M-kúlum fór yfirleitt fram uppi
í rúmi á kvöldin á meðan stelpan drakk í sig helstu tískustrauma úr
tískubiblíunum Vogue og Elle.
Sumarið 1995 var Calvin Klein að gera mjög góða hluti í sumartísk-
unni þarna í Bandaríkjunum og svo fannst
mér tískuhúsið Escada dálítið töff. Á sama
tíma byrjaði ég líka að elska Donnu Karan
og þá sérstaklega undirmerki hennar
DKNY. Þegar ég var
ekki að hakka í mig
gulu M&M-kúlurnar
dundaði ég mér við að
klippa það sem mér
þótti mest spennandi út
úr tískublöðum og líma
inn í bók þar sem ég
pældi í sniðum og efn-
um.
Reglulega hjólaði ég
niður á Newbury Street
í miðborg Boston og fór
í allar fínu búðirnar,
þreifaði á efnum og
mátaði föt. Eins mikl-
ar vonir og væntingar
og ég hafði alltaf áður
en lagt var af stað í
þessa leiðangra kom
ég yfirleitt dálítið
vonsvikin heim úr
þeim. Það var ekki af
því að það væri svo
hryllilega leiðinlegt á
Newbury Street og
alls ekki af því að
Saks og Nordström væru svo leim verslanir. Sannleikurinn er bara sá
að þegar ég var komin í öll flottu fötin sem birtust þarna í tískublöð-
unum 1995 (inni í mátunarklefa) leit ég alltaf allt öðruvísi út en fyr-
irsæturnar. Það sem var vítt á þeim var þröngt á mér og svo má ekki
gleyma að taka með í reikninginn að flíkur líta öðruvísi út á konu sem
er 180 cm á hæð og 55 kíló en á smáhestinum, sem var dálítið vel í
holdum á þessu tímabili.
Þetta gerði það að
verkum að sjálfstraustið
molnaði smám saman og
var komið í duftform um
tíma. Á þessum árum var
lítið sem ekkert rætt um
fótósjopp þótt það hafi ef-
laust verið í fullri notkun
og því gerði stelpan sér
enga grein fyrir að það
gætu hugsanlega verið
einhver brögð í tafli. Þær hefðu ekki allar fæðst svona „fab“.
Nú er stelpan orðin svo vel sigld og lífsreynd að hún sér náttúrlega í
gegnum þetta allt. Mikilvægasta lexían var samt að hafa lært það að
lífið verður betra, bæði líkamlega og andlega, þegar það er ekki syk-
urhúðað með daglegu gotterísáti. Enda vita fullorðnar konur að þær
eiga að gera eitthvað allt annað í rúminu en liggja þar í gotterísm-
arineringu … martamaria@mbl.is
Forsíða Vogue frá
1995. Þar klæðist
Kirsty Hume kjól frá
DKNY.
Haustlína DKNY 1995.
Þetta dress frá Es-
cada klippti ég út
úr Vogue á þessum
tíma.
Í gotterís-
marineringu í
rúminu …
Hver man ekki eftir
One – allir og amma
þeirra úðuðu þessu
á sig á þessu tímabili.
Calvin Klein 1995.
Nethyl 2 110 Reykjavík Sími 568 1245
Veitum fría ráðgjöf
fyrir tjónþola
Pantaðu tíma: fyrirspurnir@skadi.is
www.skadi.is
Þ. Skorri
Steingrímsson,
Héraðsdóms-
lögmaður
Steingrímur
Þormóðsson,
Hæstaréttar-
lögmaður
ðingar í líkamstjónarétti
Átt þú rétt á
slysabótum?