Fréttir - Eyjafréttir - 29.01.1998, Síða 6

o
Fréttir
Fimmtudagur 29.janúar 1998
Frá útskriftinni í Amýóuhúsinu á föstudaginn.
Opna hraðskákmótið í Sparisjóðnum:
Helgi Ólafsson vann
allar sinar skákir
43 Ijúka fiskvinnslunámskeiðum:
Nemendur í Eyjum að
nálgast eítt Þúsund
Benedikt Ragnarsson leikur fyrsta leikinn fyrir Helga uið upphaf mótsins.
Fremst á myndinni er Sigurjón Þorkelsson en hann varð í 3. til 4. sæti í mótinu.
Síðasta föstudag fór fraru útskrift á
fiskvinnslunámskeiðum í Alþýðu-
húsmu.
Að þessu sinni luku 43 starfsmenn
fiskvinnslustöðvanna í Eyjum grunn-
námskeiðum Starfsfræðslunefndar
fiskvinnslunnar, en þau hófust 12.
janúar sl. Bóklegi þátturinn sem tekur
40 klukkustundir skiptist í 10 þætti og
fjalla þeir um margvísleg mál sem
tengjast starfi fiskvinnslufólks. Af
leiðbeinendum á námskeiðunum voru
átta úr Eyjum og tveir ofan af landi.
Verkleg þjálfun starfsfólks fer fram í
fyrirtækjunum og er lögð áhersla á að
starfsfólk eigi kost að kynnast sem
flestum þáttum í fiskvinnslu.
Staifsfræðslunámskeið fiskvinnsl-
unnar fóru af stað með skipulögðum
hætti haustið 1986 og á þessum 11
árum hafa 920 starfsmenn í fisk-
vinnslu og bræðslum lokið þeim hér í
Vestmannaeyjum. Þessi námskeið
eru haldin í samvinnu fiskvinnslu-
fyrirtækja og verkalýðsfélaga undir
yfirstjóm Starfsfræðslunefndar fisk-
vinnslunnar. Nefndin sem hefur að-
setur í Sjávarútvegsráðuneytinu sér
um námskeiðahald fyrir fiskvinnslu-
fólk um land allt. Nýráðinn starfs-
maður nefndarinnar Guðrún Eyjólfs-
dóttir, fyrrv. fréttamaður á Útvarpinu
var viðstödd útskriftina í Alþýðu-
húsinu sl. föstudag.
Það hefur verið siður við þessa útskrift
hin seinni ár hér í Eyjum að við hvert
hundrað sem lýkur námskeiðum
fylgir ferðavinningur. Dregið var um
hver væri númer 900 og reyndist hin
heppna vera Svava Eggertsdóttir
starfsmaður í Vinnslu-stöðinni. Af
þessum 43 starfsmönn- um sem luku
námskeiðum voru 27 úr ísfélaginu, 13
úr Vinnslustöðinni og tveir frá
Aðgerðaþj ónustunni.
Um síðasta laugardag var haldið
opið hraðskákmót á vegum
Taflfélags Vestmannaeyja í tilefni
þess að fimm ár voru liðin frá
lokum á svonefndri biðskák
aldarinnar. En skák þeirra Helga
Olafssonar síðar stórmeistara og
Andra Hrólfssonar fór í bið daginn
fyrir eldgosið 1973, en lauk
nákvæmlega 20 árum síðar.
Alls tóku 20 keppendur þátt í hrað-
skákmótinu sem fór fram í fundarsal
Sparisjóðsins, en í þeim sal luku þeir
Helgi og Andri sinni gömlu biðskák
og Helgi varð útnefndur Skákmeistari
Vestmannaeyja 1973, þann 23. janúar
árið 1993.
Umhugsunartími á keppenda til að
Ijúka hverri skák var átta mínútur og
voru alls tefldar 11 umferðir eftir
svokölluðu Monradkerfi. Helgi Ól-
afsson sigraði á mótinu með 11
vinninga, í öðru sæti varð Össur
Kristinsson með níu vinninga, en
Össur var formaður Taflfélags Vm.
1972-1977, í þriðja til fjórða sæti
Andri Hrólfsson og Sigurjón
Þorkelsson með 8 Vi vinning og í
fimmta sæti varð Amar Sigur-
mundsson með sjö vinninga. Björn
ívar Karlsson, yngri hlaut sérstaka
viðurkenningu fyrir mjög góðan
árangur á mótinu, en hann ásamt
nokkrum öðrum hlaut sex vinninga.
Sem fyrr sagði voru keppendur á
hraðskákmótinu tuttugu talsins og var
öll aðstaða til keppni til fyrirmyndar í
Sparisjóðnum. Forráðamenn Taflfé-
lagsins færa Benedikt Ragnarssyni
sparisjóðsstjóra bestu þakkir fyrir
lánið á fundarsalnum og allar
móttökur sem áttu sinn þátt að gera
skákmótið hið eftirminnilegasta.
Ferðamál
Opinn fundur um ferðamál verður
mánudaginn 2. febrúar í Rannsóknasetrinu að
Strandvegi 50, 3. hæð kl. 20:00
Allir velkomnir.
Fyrir hönd ferðamálaráðs Vestmannaeyja,
Páll Marvin Jónsson.
Frá uinstri, Andri, össur, Helgi og Arnar en peír skipuðu fjögur af fimm efstu
sætunum á mótinu og lentu peir í nær sömu sætum á skákpinginu 1973.

Sigurgeir Jónsson
skrifar
tudegi
Af gosfagnaði
Það hefur vart farið fram hjá neinum að um
síðustu helgi var þess rækilega minnst að
aldarfjórðungur var liðinn frá því að eldgos hófst
í Heimaey. Famar voru blysfarir á föstudag og
endað í Herjólfi með ræðum og söng. A
laugardag var efnt til golfmóts og skákmóts, nýr
lóðs afhentur, málverkasýning og^ ókeypis í
Byggðasafn, Náttúrugripasafn og íþróttamið-
stöð. Svo á sunnudag var þessara tímamóta
minnst með gosmessu í kirkjunni og almennum
fundi á vegum bæjarstjómar.
Þarna var sem sagt um þriggja daga dagskrá
að ræða og er skrifara sagt að vel hafi til tekist.
Fjölmiðlar ofan af fastalandinu létu sig heldur
ekki vanta á svæðið og í einhverjum þeirra var
minnst á hátíðahöld í tilefni gosafmælis, jafn
dásamlega og það nú hljómar. Forráðamenn
bæjarins gættu þess hins vegar vel að fram kæmi
að allt þetta húllumhæ væri haldið í minningu
gossins en ekki til að halda upp á það eins og
seinheppnir útvarpsmenn á einni höfuðborgar-
stöðinni komust að orði.
Nú er ekkert að því að minnast atburða, hvort
sem þeir em gleðilegir eða válegir, en skrifara
fannst fullmikið í lagt með öllum þessum
„hátíðahöldum." Honum þótti blysförin vel til
fundin, messan sjálfsögð og í sjálfu sér allt í lagi
með almennan fund. Hitt hefði mátt eiga sig og
óþarfi að halda þríheilagt vegna þessara
tímamóta. Eitthvað hlýtur að verða gert
merkilegt í sumar þegar haldið verður upp á 25
ára goslok. Þá er í raun miklu eðlilegra að halda
upp á viðburði. Sjálfsagt verður skipuð nefnd til
að móta tillögur að því hvernig gosloka verði
minnst. Og fyrst ekki nægðu rninna en þrír
dagar til að minnast upphafs eldgoss, þá má
reikna með að þar verði um viku að ræða að
minnsta kosti þegar loka þeirra verður minnst.
Skrifara er ekki kunnugt um að almennt hafi
það tíðkast, hvorki á íslandi né annars staðar í
veröldinni, að válegra atburða hafi verið minnst
með miklum tilfæringum. Hann hefur a.m.k.
hvergi rekist á það í annálum að
Vestmannaeyingar hafi sérstaklega haldið upp á
afmæli Tyrkjaráns, hvorki á 25 ára, 50 ára né
100 ára afmælinu og kannski ekki sérstök
ástæða til. Þá veit hann ekki til að Evrópubúar
haldi sérstaklega upp á upphafsdag seinni
heimsstyrjaldarinnar, aftur á móti er víða mikið
um dýrðir á vopnahlésdaginn þegar styrjöldinni
lauk. Þann dag koma gjaman gamlir hermenn
saman og gera sér glaðan dag.
Skrifara þótti sem sagt fullmikið gert úr þessu
25 ára gosafmæli. Auðvitað var sjálfsagt að
minnast þess en honum hefði þótt það mega
vera gert á látlausari hátt, það lá við að
hátíðablær svifi yfir vötnum. Einn kunningi
skrifara (og kannski fleiri) er honum ekki
sammála um þetta. Hann sagði fulla ástæðu að
halda upp á að allir skyldu halda lífi í þessum
hamförum. Skrifara rámar þó í að einn hafi
látist vegna gaseitrunar, raunar þegar nokkuð var
liðið á gosið. Og skrifara grunar að þeir sem allt
sitt misstu í gosinu og fengu seint eða ekki bætt,
hugsi ekki með sérstökum hlýhug til þessa dags
fyrir 25 árum.
Skrifari á það væntanlega fyrir höndum, eins
og aðrir, að kveðja þetta jarðlíf einhvem góðan
veðurdag. Hann á ekki von á því að fólk komi
til með að fagna þeim degi sérstaklega í
framtíðinni, jafnvel þótt 25 ár verði liðin frá
andláti hans. Þó væri kannski ástæða til þess, ef
til vill myndu einhverjir vilja fagna því að losna
við annan eins bannsettan nöldrara sem röflar
yfir öllum sköpuðum hlutum, hlutum á borð við
25 ára gosafmæli.
Sigurg.