Fréttir - Eyjafréttir - 29.01.1998, Qupperneq 11

Fimmtudagur 29. janúar 1998
Fréttir
ii
Tveir Eyjamenn í borgarstjómarslagnum í Reykjavík
S
Ami Sigfusar
og Sigrún Elsa
berjast á sinn hvomm vængnum
Árni Sigfússon í einní af mörgum heimsóknum sínum til Eyja. Hér er hann ásamt Sigurði Reimarssyni brennukóngi
með meiru og Guðjóni Hjörleifssyni bæjarstjóra.
íg vona að lylamenn í Reykiank
Rnnl Ul samstöðu með mér
-segirArni Sigfússon borgarstjóraefni sjálfstæðismanna
Árni Sigfússon borgarstjóraefni
Sjálfstæðisflokksins á ætt og
uppruna sinn til Eyja, eins og allir
vita. Er fæddur hér og uppalinn en
fluttist til Reykjavíkur í gosinu.
Hann segir menn vel stemmda eftir
niðurstöðu prófkjörs flokksins og að
listinn sé sterkur. „Við erum bjartsýn
á árangur en tökum þetta síður en svo
sem gefið!" segirÁmi.
Aðspurður, segir hann að ör flutn-
ingur fólks af landsbyggðinni til
suðvesturhomsins sé visst áhyggjuefni
fyrir landsmenn, en hann telur hægt að
snúa þróuninni við, helst ef minni
samfélög gerast framverðir nýjustu
tækni. ,J>að er hins vegar athyglisvert
að fólk er ekki að flytja til Reykja-
víkur. heldur flytur það til annarra
sveitarfélaga á svæðinu. Eg vil nefna
í því sambandi, að í Reykjavík var á
síðasta ári aðeins 1 % fjölgun á meðan
fjölgunin nemur til dæmis 6% í
Kópavogi. Þetta helgast að miklu
leyti af framboði fbúðahúsnæðis og
lóðaframboði, en þar hefur R-listinn
ekki staðið sig sem skyldi. I Reykja-
vík er félagslega kerfið hins vegar nú
mjög opið og fólk í leit að fjárhags-
aðstoð sækir því hingað vegna þess.“
Ámi segir að hvort sem horft er til
stórra samfélaga eða lítilla, þá álíti
hann að hvert samfélag þurfi að hafa
sterka innri byggingu, sem býður
íbúum þjónustu á flestum sviðum í
samræmi við kröfumar á hverjum
tíma. „Ég óttast ekki framtíð Vest-
mannaeyja ef þessi innri bygging er til
staðar. Með aukinni tæknivæðingu em
miklir möguleikar og ég bendi á
stórkostlega hluti sem verið er að gera
í Hvíta húsinu í Eyjum. Ég fullyrði að
hvergi á landinu sé meiri gróska af
sama tagi en þar og þið þurfið að meta
og virkja enn frekar þá hæfu einstak-
linga sem koma þar að málum.“
Ámi segist ekki líta svo á að
Reykjavík sé í samkeppni við
landsbyggðina. Reykjavík er í aukn-
um mæli að glíma við aðrar borgir í
Evrópu og Bandaríkjunum. „Lítil
sveitarfélög líta kannski á sig í sam-
keppni við Reykjavík, þegar þau ættu
að líta svo á að öll samfélög þurfa að
bjóða stórt borgarsamfélag, því annars
flyst það unga fólk, sem eftir slíku
sækist, einfaldlega úr landi. Það er
engu samfélagi hér á landi til góðs.“
Ámi segist ekki ætla að höfða neitt
sérstaklega til Vestmannaeyinga í
Reykjavík í kosningunum í vor.
„Eyjamenn eru vanir að taka
sjálfstæðar ákvarðanir. Það upplag
sem ég hef fengið hlýt ég að virða í
öðmm. Ég vona þó að Eyjamenn í
Reykjavík frnni til samstöðu með
þeim sem er fæddur og uppalinn til 12
ára aldurs á þeim stað sem best er að
alast upp. Ámi Sigfússon verður aldrei
aðskilinn frá þeirri reynslu. Snobb-
aramir telja það mína vankanta. Við
vitum betur,“ segir Ámi að lokum.
Sígrún Elsa Smáradóttir.
HvetVestmannaeyinga
og landsbyggðarfólk til
að taka bátt í prðfkiörinu
-segir Sigrún Elsa Smáradóttir frambjóöandi í prófkjöri R-listans
Sigrún Elsa Smáradóttir matvæla-
fræðingur er frá Vestmannaeyjum
°g hyggst nú taka þátt í prófkjöri
Reykjavíkurlistans þann 31. janúar
næstkomandi.
Sigrún hefur starfað í Alþýðu-
bandalaginu og er félagi í Grósku sem
em samtök ungliða innan stjómmála-
flokkanna og áhugafólks um samstarf
og sameiningu flokka á vinstri væng
stjómmálanna. „Tilgangurinn með
Grósku var að þrýsta á viðræður og ná
sameiginlegum málefnagrundvelli í
samstarfi og sameiningarviðræðum
flokkanna á vinstri vængnum. I
Grósku stjómaði ég í hópi sem sá um
utanríkismál, en einnig er ég vara-
formaður í Birtingu framsýn og hef
starfað í ungliðahreyfingu Alþýðu-
bandalagsins."
Hún segir að það sé mikilvægt að
vinna með öðmm og að hún búi að
þeirri reynslu sem starfið í grasrótinni
hafi veitt henni. J kosningunum í vor
er lagt upp með ákveðna stefnu sem
ekki þarf að versla með við myndun
meirihluta. Þetta er allt saman klárt
áður en gengið er til kosninga.“
Sigrún segir að hún hafi fengið
einróma stuðning flokksfélaga sinna
til þess að bjóða sig fram í prófkjörinu
og ekki hafi komið upp neinn
ágreiningur um veru hennar á
listanum. „Ég hef ekki starfað beint í
borgannála-pólitíkinni, hins vegar er
ég í Reykjavíkurfélagi Alþýðubanda-
lagsins. Ég hef ekki verið í neinum
ráðum eða nefndum á vegum
borgarinnar, en ég hef ekkert minni
reynslu af borgarmálefnum þrátt fyrir
það. í þessu prófkjöri er fólk með
fjölbreyttan bakgrunn og það gefur
einnig kost á endumýjun.“
Sigrún flutti frá Eyjum árið 1992 og
segir það að vera aðkomumanneskja í
borginni gefi aðra sýn á hana. „Ég fór
til Reykjavíkur til náms og þekki því
nokkuð til þess hvemig aðstaða
námsfólks er þar, hvort sem um er að
ræða félagslega aðstöðu eða aðra
þjónustu. Það sem ég sakna mest frá
því að búa út á landi er ákveðið öryggi
sem maður hefur til dæmis að geta
hleypt bömum sínum út að leika sér
án þess að hafa verulegar áhyggjur af
þeim. Sem landsbyggðarmanneskja
gefur það manni aðra sýn á
uppeldismál og hvernig þeim gæti
verið háttað í borginni. Fólk verður
kannski svolitlir einstæðingar þegar
það yfirgefur uppmna sinn, sér í lagi
ef það á fjölskyldu sína annars staðar
álandinu. Þegarfólki af landsbyggð-
inni er alltaf að fjölga í Reykjavík held
ég að reynsla mín muni nýtast mjög
vel.“
Hún segist ekki hafa starfað í
pólitíkinni í Eyjum, nema þá að hún
hafi komið lítillega að starfi
Vestmannaeyjalistans fyrir síðustu
sveitarstjómarkosningar. „Allir sem
fara f framboð í fyrsta skipti búa að
sinni eigin reynslu. Það er ekki
nauðsynlegt að vera atvinnupólitíkus
til þess bjóða sig fram, heldur að
þekkja raunvemleika sinn og
umhverfi og miðla þeirri þekkingu, til
þess að efla félagslega meðvitund
fólks. Ég skora bara á fólk að fjöl-
menna á kjörstað og hvet
Vestmannaeyinga og landsbyggðar-
fólk í Reykjavík, sem telur að
R-listinn eigi erindi í borgarstjórn
Reykjavíkur til að taka þátt í
prófkjörinu," segir Sigrún að lokum.