Fréttir - Eyjafréttir - 29.01.1998, Síða 13

Fimmtudagur 29. janúar 1998
Fréttir
13
LESENDABREF - Georg Þór Kristjánsson

Aframhaldandi óháð framboðP
Jón Hjaltason á ferð og flugi í 25 ár:
Flugferðimar
orðnar 2600
í síðasta tbl. Frétta eru hugleiðingar
um framboðsmál fyrir komandi
sveitarstjómarkosningar. Þar er sett
spumingamerki við það hvort ég fari í
áframhaldandi óháð fram eða fari með
Sjálfstæðisflokknum.
I símtali sem nýráðinn Fréttamaður,
Benedikt Gestsson, átti við mig um
væntanlegar kosningar rakti ég gang
mála frá því að H-listinn varð að
veruleika, alþingiskosningamar síð-
ustu og svo daginn í dag.
Því miður las ég grein Benna ekki
yfir áður en hún fór í prentun því hann
setur allt málið upp á þann veg að ég
sé eingöngu að tala um komandi
kosningar. Þama held ég að um sé að
kenna ókunnugleika blaðamannsins.
Það segir sig sjálft að þama em
allsendis óskyld mál á ferðinni.
Annars vegar sveitastjómarkosning-
arnar og hins vegar alþingiskosning-
arnar. Blaðamaður spurði mikið um
stöðu mína sem SJÁLFSTÆÐIS-
MANNS og samskipti mín við
Sjálfstæðisflokkinn eftir að ég fór í
sérframboð. Þessu er fljótsvarað.
Samskipti mín við bæjarfulltrúa Sjálf-
stæðisflokkinn hafa engin verið á
kjörtímabilinu þó svo að málflutn-
ingur okkar hafi farið saman í
mörgum málum. Engar bréfaskriftir
hafa farið á milli mín og
sjálfstæðismanna á kjörtímabilinu um
eitt eða annað málefni.
Aftur á móti skrifaði ég fram-
kvæmdastjóra flokksins bréf fyrir
prófkjör flokksins í Suðurlands-
kjördæmi fyrir síðustu alþingiskosn-
ingar til að vita um stöðu mína
gagnvart þátttöku í prófkjörinu. Á
þeim bæ þykir ekki við hæfi að svara
þess konar fyrirspumum, alla vega
fékk ég ekkert svar.
Aftur í framboð?
Hvort ég fer aftur í framboð er alveg
óráðið enn sem komið er. Þessi
spuming virðist Iiggja þungt á
mörgum því ég hef verið spurður
mikið um það upp á síðkastið. Já, það
mikið að ég hallast ekki að neinni
deyfð í kosningaspjallinu eins og
sumir em að tala um. Það tekur alltaf
tíma að undirbúa lista hvort sem um er
að ræða prófkjör eða uppstillingu.
Hvort sem ég býð mig fram eða
ekki tel ég alveg nauðsynlegt að það
verði boðið fram ÓHÁÐ FRAMBOÐ
og í framhaldi af því kæmi út sú staða
að óháða framboðið yrði f
oddaaðstöðu.
ÞÁ YRÐI GAMAN AÐ LIFA.
Georg Þór Kristjánsson.
Höjimdur erfidltrúi H-listans í
bœjarstjóm.
ferðast mikið með félaginu, hins vegar
sé félagið með punktakerfi sem hafi
nýst honum ágætlega.
„Maður safnar upp punktum sem
maður getur svo nýtt sér á öðrum
leiðum. Þeir sem ferðast mikið og
reyndar allir sem fljúga. Mig minnir
að ég fái fimmhundruð punkta fyrir
hvert flug á milli Vestmannaeyja og
Reykjavíkur. í sumar var punktainn-
eign mín komin eitthvað yfir
hundraðþúsund punkta. Ég notaði þá
inneign til þess að fara til Halifax í
Kanada og heimsótti þar frændfólk
mitt í Lundar í Manitoba..“
Heldurðu að þetta sé upphafið að
þessu punktaþjóðfélagi sem við lifum
í núna?
,,Ekki skal ég nú segja neitt um það
né fullyrða. Þetta er að minnsta kosti
löngu til komið áður en punktar voru
teknir upp í viðskiptum almennt, eins
og nú tíðkast. Það má þó vel vera að
þetta sé afleiðing af því.“
Með málarekstur í
Eyjum og Reykjavík
Jón segir að hann hafi rekið mál bæði
fyrir Reykvíkinga og Vestmanna-
eyinga, og að vinnutími sinn sé miklu
meiri hér í Eyjum. Hann segist ekki
velta mikið fyrir sér kostnaðinum við
ferðimar heldur sé aðalatriðið að vinna
í málunum og helst auðvitað að vinna
þau líka. „En ég hef þurft að hafa
þetta svona, útaf dómskipaninni og
svo líka að Hæstiréttur er í Reykjavík.
Kannski erég líka búinn að venja mig
á þetta. En það stendur ekkert til að
fara að breyta þessu og tekur ekki að
breyta því. Ég er nú kominn á
sjötugasta og fjórða aldursárið en ekki
þar með sagt heldur að ég sé að setjast
í helgan stein, að minnsta kosti ekíci á
meðan ég er við sæmilega heilsu og ég
get aðstoðað einhverja sem telja sig
þurfa á mér að halda.“
Má segja að þriðja skrifstofan þín sé
kannski í háloftunum?
Jón hlær mikið þegar hann stendur
frammi fyrir þessari spumingu, en
segir að það sé nú kannski orðum
aukið að segja að svo sé.
„Hins vegar notar maður stundum
tímann til þess að fara yfir eitt og
annað, ef þannig stendur á. Maður er
hins vegar aldrei laus við vinnuna ef út
í það er farið. Maður er í þessu vakinn
og sofinn. Mesta og stærsta vinnan
við þetta er að afla gagna áður en farið
er af stað og það þarf oft útsjónarsemi
við gagnaöflun og slíkt"
Jón er með skrifstofu sína við
Heimagötu 22 í Eyjum, en sú gata
liggur meðfram hraunjaðrinum, en öll
húsin neðar í götunni fóm undir hraun.
Hann segir að Viðlagasjóður hafi
viljað kaupa húsið, en hann ekki viljað
selja.
„Þetta vora miklir örlagatímar og
mér fannst eins og maður væri á
mörkum hins byggilega heims. Ég
hef lagt í miklar endurbætur á húsinu
en það skemmdist töluvert í gosinu.
Það brotnuðu allir gluggar í því, nema
einn og herbergið sem nú er skrifstofa
mín fylltist af gjalli og einn heljarinnar
gjallsteinn endaði hér inn á gólfi. Það
var nú hægt með aðstoð fjölda manna
að velta steininum út og það sem eftir
er af honum er ennþá úti í garði hjá
mér. Það hefur að vísu molnað mikið
úr honum síðan en steinninn hefur
einhverra hluta vegna verið hér enn
þá.“
Þrátt fyrir gos og margskiptan
vinnustað, hefur aldrei hvarflað að
Jóni að flytja frá Eyjum. „Þótt margt
hafi breyst á þessum áram, sérstaklega
ef litið er til atvinnuhátta, þá hefur
ekki staðið til að flytja. Hér er mitt
heimili og vamarþing og ég vil vera
hér,“ segir Jón að lokum.
Hvemig er að vera fjölskyldumaður
og vera svona mikið á ferðinni?
„Núna eru bömin uppkomin, en
maður kom ósköp lítið nálægt
uppeldinu, þegar þau voru yngri og
heimilislífið kannski takmarkað á
stundum, en þetta gekk allt saman
ágætlega þrátt fyrir það.“
Ární Sigfússon
Jón Hjaltasson hæstarréttarlög-
maður er Vestmannaeyingum að
góðu kunnur. Hann tók emb-
ættispróf í lögfræði árið 1949 en hóf
störf hjá Vestamanneyjabæ árið
1950. Hann vann hjá bænum sem
innheimtulögmaður í sautján ár og
rak jafnframnt henni eigin lög-
mannsskrifstofu. Síðan hefur hann
rekið sína eigin málflutnings-
skrifstofu og fasteignasölu í Vest-
mannaeyjum. Hann er fæddur að
Hólum í Hornafirði, en kom til Eyja
sem fulltrúi Gunnars Þorsteins-
sonar sem þá var bæjarfógeti. Jón
er mikið á ferðinni milli Reykja-
víkur og Vestmannaeyja og er með
skrifstofu á báðum stöðum, þó að
málarekstur hans sé aðallega
bundinn Vestmannaeyjum.
,Já ég fer til Reykjavíkur vikulega á
hverjum laugardegi og kem aftur til
Eyja á þriðjudögum,“ segir Jón. „Ég
hef verið mikið á ferðinni síðan ég
a, —
öðlaðist málflutningsréttindi við
Hæstarétt árið 1964, þó hafa dottið úr
ferðir vegna veðurs, en þá hafði ég
strandferðarskipin í bakhöndinni og
svo síðar Herjólf."
Pantar fyrir árið
Jón segir að þessar föstu ferðir hafi
komið til fyrst eftir gosið.
„Ég panta alltaf flugið fyrir árið og
þetta hefur verið föst regla í um
tuttugu og fimm ár, eða síðan gosárið.
Þetta eru hundrað og fjórar ferðir á ári
sem gera tvöþúsund og sexhundruð
ferðir þessi tuttugu og fimm ár. En
auðvitað má lækka þessa tölu, því
eitthvað hefur nú fallið úr þessi ár og
stundum hefur þurft að bregða útaf,
því ég hef verið með mál austur á
landi og í grannbyggðum Reykja-
víkur. Einnig eftir að dómskipaninni
var breytt og Héraðsdómur fluttur til
Selfoss."
Nauðlending
Jón segir að hann hafi sjaldan lent í
neinu háskaflugi á þessum árum.
Hins vegar hafi komið fyrir smá tilvik
sem hafi kannski komið róti á menn.
„Ég var til dæmis í vélinni sem var
snúið við hér við Eyjar vegna þess að
lendingarhjólin náðust ekki niður.
Vélinni var þá snúið til Kefla-
víkurflugvallar. Það var dálítið
óþægilegt í vélinni á meðan reynt var
að ná niður hjólunum, því hún flaug
þá með skyndilegum hætti niður og
reif sig svo upp aftur með ntiklum
krafti til að ná hjólunum niður og það
náðist niður annað hjólið. Svo var lent
á öðra hjólinu og vélin var komin á
það litla ferð þegar hún seig niður
þeim megin sem ekkert hjól var svo að
fólk varð ekkert mikið vart við þetta
og það urðu sáralitlar skemmdir á
vélinni. Það var svo vel staðið að öllu
þama að engin vandræði hlutust af og
allir komust heilir frá þessu, þó kenna
hafi mátt hræðslu hjá krökkum um
borð. Fólkið hélt mjög vel ró sinni og
ég fór með næstu vél daginn eftir til
Vestmannaeyja."
Heimsótti frændfólk í
Kanada fyrir punktana
Jón hefur ekki fengið neina sérstaka
viðurkenningu frá Flugleiðum eða
Flugfélagi íslands, þrátt fyrir að hafa
Bragi I. Ólafsson hjá Flugfélagi íslands:
Líklega íslands-
met hjá Jóni
-Þó eru ekki til gögn því til staðfestingar
Bragi I. Ólafsson hjá Flugfélagi
Islands í Vestmanneyjum segir að
samkvæmt þeim gögnum sem
tiltæk eru hjá afgreiðslunt félags-
ins á stærstu viðkomustöðum
félagsins á landinu sé ekki hægt að
staðfesta Islandsmet í flugi hjá
Jóni.
Bragi segir að enginn starfsamaður
sem nú vinni hjá Flugfélagi fslands
hafi það háan staifsaldur að hægt sé
að staðfesta þetta heldur.
„Vildarpunktakerfið hjá okkur er
tekið upp árið 1992. þannig að
örugg skráning er ekki til fram að
því. Hins vegar ef litið er til tuttugu
og fimm ára flugs Jóns Hjaltasonar
sent farþega, þá held ég að það rnegi
skrá það sem óstaðfest íslandsmet.
Menn hafa kannski flogið vikulega
milli einhverra staða í tíu eða
fimmtán ár, en svo hafa orðið
breytingar á því einhverra hluta
vegna..“
Vitað er um nokkra Vestmanna-
eyinga sent íljúga stundum oftar en
einu sinni í viku og hafa gert til
fjölda ára. Má þar nefna Amar
Sigurmundsson og fleiri, hins vegar
verður að teljast að Jón Hjaltason
hafi flogið flest árin í reglulegu
áætlunarflugi, eða í tuttugu og fimnt
ár samfellt, svo fremi að veöur
hamlaði ekki.