Harmonikublaðið - 01.12.2009, Side 10

neitt svoleiðis, þetta var allt sjálfsmenntun.
Víkingur, sonur minn, hafði að vísu verið
aðeins að grípa í nikku en hafði kannski
ekki nægjanlega þolinmæði til að halda
áfram. Þegar ég svo fann áhuga hjá Söru
Rut, sonardóttur minni, til að læra á harm-
oniku brá ég á það ráð að gefa henni nikku
og sjá hvernig gengi. Mér sýnist þetta vera
alltað skila sér þvíhún hefurverið að spila
talsvert og er komin í hljómsveit þar sem
hún spilará harmoniku.
Ég hef nú gaman af flestri tónlist en hlusta
mest á dægurlög af ýmsu tagi. Einhvern
veginn hlusta ég samt mest á harmoniku-
tónlist, helst íslenska og þykir ekki verra ef
sungið er með. Mínir uppáhaldssöngvarar
held ég að séu systkinin, Vilhjálmur og Ellý
Vilhjálms. Ég fæ aldrei leið á að hlusta á
þau. Ég hef ekki lagt mig mikið eftir
erlendum harmonikuleikurum þóttþeirséu
auðvitað margir alveg frábærir.
Suður um höfin
Viðtalinu lýkur ogViggó Brynjólfsson tekur
uppáhalds harmonikuna sína, eina af
fjórum, smeygir ólunum yfir axlirnar og fer
mjúkum höndum um hljóðfærið. Hann
hallar aðeins undir flatt þegar hann tekur
fyrstu gripin oghrammarjarðýtumannsins
frá Ströndum renna yfir nótnaborðið. Þessir
hrammar sem í áratugi hafa handleikið stál
og stærstu gerðir afverkfærum yfir daginn
en rennt sverum fingrum mjúklega um
nótnaborð hljóðfæris á kvöldin. „Suður um
höfin að sólgylltri strönd" syngur nikkan
hans fyrir hann.
Magnús B. Jóhannsson
,\dalbfim
Út er komin Ijóðabókin "Þarablöó"
eftir Adalbjörn Úlfarsson frá Vattarnesi.
Fáanleg í kilju kr. 3.000 og innbundin kr. 5.000.
Pantanir:
thora57@hotmail.com og í síma 845 0074 - Nóna, Hornafirði
lisaj@centrum.is og í síma 863 6170 - Elísa, Egilsstöðum

7 nor/ vwaox

17 y
Ennþá meira af Lása kokk
Á einum fiskibátnum sem Lási var kokkur á hafði eitt sinn fiskast
afar illa og þungtvarískipsfélögum hans vegna þessa. Sýnu þyngst
var þó í skipstjóranum. Hann hafði bókstaflega allt á hornum sér
og var lítt mönnum sinnandi, hreytti í mesta lagi einhverjum
ónotum í undirmenn sína. Er ástandið um borð hafði verið svona
í nokkra daga ákvað Lási að gera sitt til að blíðka kartinn. Fór Lási
því upp í brú með nýlagaðan kaffisopa og rétti skipstjóranum. En
skipstjórinn var í sínum versta ham, bandaði kaffibollanum frá
sér og sagði illskulega við vel meinandi kokksræfilinn:Troddu
þessu upp í rassgatið á þér.
Meira þurfti þó til að slá Lása út af laginu og svaraði hann af
bragði: Já elsku vinur og á ég svo að koma með það aftur til
þín?
Skipstjóranum varð orðfall. Síðan rann honum reiðin og þáði
hann eftir það kaffi með þökkum.
Um tíma var Lási kokkur á strandferðaskipinu Esjunni, en eins
og fólk á besta aldri man eflaust, þá sigldu slík skip ekki síður
með farþega en varning á sínum tíma. Dag einn, óvenju anna-
saman, skaust Lási út á þilfarið til að anda að sér fersku lofti. Er
hann hafði verið þar um stund gengur til hans austfirsk kaup-
mannsfrú, afar virðuleg, sem ætlaði til höfuðborgarinnar. Hafði
hún heyrt ýmsar sögur af Lása en var þó ekki málkunnug honum
sjálfum. Úr því vildi hún bæta og segir: Jæja Lási minn, ég sé að
þú ert að hvíla þig.
Lási leit sem snöggvast á frúna og sagði: Ætli þú myndir ekki
gera það líka ef þú þyrftir að standa við uppvaskið, pungsveitt
allan daginn.
7Y
V
Harmonikuviðgerðir
Tek að mér viðgerðir á harmonikum
Gunnar Kvaran sími: 824-7610
10