Harmonikublaðið - 01.05.2010, Blaðsíða 9

Ýmislegt getur hent einn htjóðfæraleikara
og eina harmoniku. Róbert kom eitt sinn
úr stuttri spilapásu á dansleik þá blasti við
honum ófögursjón, hljóðfærið hans stóð
í björtu báli á sviðinu og logaði glatt. Þá
hafði hann lagt frá sér nikkuna full nálægt
rafmagnsglóðaofni sem stóð á sviðinu.
Þær eru fáar samkomurnar á Vopnafirði
þarsem Róbertvarekki fenginn tilað spila
fyrir dansi eða undir fjöldasöng. Allt frá
hátíðafundum kvenfélaga á staðnum til
þorrablóta. Þegar Róbertvarð sjötugur árið
i997varhaldin mikil veisla honum til heið-
urs í Miklagarði. Kom þar meðal annarra
Tatu Kantomaa finnski harmonikusnilling-
urinn ogspilaðifyrirgestiogafmælisbarnið
fékk einnig tækifæri til að spila eitt lag eða
svo með hinum finnska snillingi. íveislunni
steig einnig f pontu virðuleg kvenfélags-
kona úr Vopnafirði til að þakka Róberti alla
tónlistina sem hann hefði flutt fyrir þær í
gegnum tíðina á fundum og við önnur
hátíðlegtækifæri. Hún útnefndi hann af því
tilefni kvenfélagavænsta mann sem hún
hefði á ævinni fyrirhitt.
Róbert er enn að, 83 ára gamall. Hann gaf
út sinn fyrsta hljómdisk á síðasta ári. Sá
heitir „Sveitaballasving“. Nikulás sonur
Róberts sá um upptökur og gerð þessa
disks og spilar einnig á honum á hljóm-
borð. Annar sonur hans, Árni, spilaði
einnigmeð honum héráður. Þósamkom-
unum, sem Róbert spilar á, hafi fækkað
nokkuð veitir harmonikan honum ennþá
þá gleði og ánægju sem hún gerði þegar
hann eignaðist sína fyrstu sem keypt var í
togaranum forðum.
Róbert Nikulásson með nikkuna.

Sigurður Þorvaldsson - Minning
einnig þýskir eðalvagnar. Tónlistin var nátt-
úrulega blues, rokkogról, boogie woogie,
djass og dixieland eða flest sem hljómaði
vel og ekki sakaði að danstakturinn væri
með.
Ávallt skar hann sig úr hvað snyrtimennsku
varðaði hvortheldurvarfatnaður, hljóðfæri
eða bifreiðar. Hann var vinamargur og
gleðigjafi og nutu vinir hans þessa lífs-
krafts sem hann hafði að miðla. Snemma
fékk hann svo harmoniku sem hann lék á
nær daglega sjálfum sér og öðrum til
skemmtunar. Margir nutu þess óspart að
heyra hann fara fimum fingrum um harm-
onikuna og leika lögin af fágun. Síðustu
árin átti hann nokkur hljóðfæri þar á meðal
Ellegárd Spesial, Serenelli, Excelsior og
fleiri hljóðfæri. Hann spilaði með Harm-
onikufélagi Selfoss, Harmonikufélagi
Reykjavíkur og Félagi harmonikuunnenda.
Gömlu dansarnirvoru honum hugleikniren
kvöldið fyrir andlátið var hann á dans-
skemmtun glaður og kátur að vanda. Morg-
uninn eftir var hann allur.
Guð geymi góðan dreng.
Kveðja frá spilafélögum
Harmonikufélags Selfoss
Sigurður Þorvaldsson var fæddur þann 26.
desember 1939 í Dalbæ, Hrunamanna-
hreppi, Árnessýslu. Hann lést þann 12.
febrúar 2010. Faðir Sigurðar dó þegar Sig-
urður var ungur. Eftir það ólst hann upp
hjá móður sinni og fóstra Birni Júlíussyni
á Ljósafossi.
Strax á 18. aldursári var hann farinn að
koma fram á dansleikjum og lék þá á saxó-
fón og var auglýst sérstaklega að hann
kæmi fram með hljómsveitum sem spiluðu
á böllunum. Saxófón átti hann ávallt og
lengst átti hann saxófón sem varafSelmer
gerð sem hann hélt mikið upp á.
Tónlistin og dansinn var stór hluti af lífi
Sigurðar, tónlistin hljómaði íbíltækjunum
og dansinn stiginn á dansleikjunum. En
bílasagan var löng og bílarnir gtæsilegir,
lengst af fagrar amerískar drossíur og
9