Fréttir - Eyjafréttir - 26.02.2009, Blaðsíða 13

Fréttir / Fimmtudagur 26. febrúar 2009
13
Að ná tökum á lífshlaupinu
að nýju með aðstoð annarra
Tvö félagasamtök í Vestmanna-
eyjum halda upp á merkisafmæli í
febrúar. Kvenfélagið Líkn fagnaði
á dögunum hundrað ára afmæli
sínu og um síðustu helgi minntust
AA-samtökin þess að þann 16.
febrúar voru 40 ár liðin frá stofnun
samtakanna í Eyjum.
Það er ýmislegt sem þessi tvö fé-
lög eiga sameiginlegt. Megintil-
gangur beggja er og hefur verið að
koma til aðstoðar þeim sem eru í
neyð. Og báðum hefur orðið vel
ágengt í sínu starfi. Líklega
væri æði margt öðmvísi í
Eyjum, hefði þeirra ekki
notið við.
Þeir sem stóðu að stofnun
AA-samtakanna í
Vestmannaeyjum árið
1969 unnu mikið og gott
frumkvöðlastarf, reyndar
studdir dyggilega af AA-
félögum uppi á landi.
Samtökin nutu strax
velvildar bæjaryfirvalda
sem skynjuðu að hér var
verið að vinna þarft og
gott verk. Samtökin fengu
athvarf fyrir fundi sína í
Amardrangi en það húsnæði
varð fljótt of lítið. Þá fengu
samtökin húsið að Heimagötu
20 fyrir starfsemina og þar er
aðsetur samtakanna enn í dag.
Víðast hvar uppi á landi hafa AA-
samtökin fengið inni fyrir starfsemi
sína í kirkjum og safnaðarheimilum
en þess em ekki mörg dæmi að
deild fái alfarið húsnæði til afnota
frá bæjaryfirvöldum eins og hér var
gert. Húsaleiga hefur ekki verið
greidd en ráðamenn bæjarins hafa
margoft sagt að sá ávinningur, sem
náðst hefur með starfi samtakanna,
sé margfalt meira virði en nokkrir
þeir peningar sem hefðu verið
greiddir í húsaleigu.
Aðstoðað hundruð manna
og kvenna
Á þessum 40 ámm sem samtökin
hafa starfað í Eyjum hafa þau að-
stoðað hundruð manna og kvenna,
sem ekki hafa kunnað fótum sínum
forráð í samneyti við
áfengi og fíkni-
efni. Fólk
sem ekki
þegar viðkomandi hefur játað van-
mátt sinn til að sigrast einsamall á
vandamálinu.
lengur
fært um að
stjóma eigin lífi
en tókst að ná tökum á
lífshlaupi sínu að nýju með hjálp
annarra.
í inngangsorðum AA-samtakanna
segir að enginn geti hætt drykkju-
skap nema hann vilji það sjálfur.
Það em orð að sönnu. Menn hætta
ekki að drekka fyrir aðra, það er
ekki fyrr en sá vilji kemur frá ein-
staklingnum sjálfum sem það tekst.
Og það oftast með hjálp annarra,
Það fer
sjaldnast
mikið fyrir starfsemi
AA-samtakanna. Þau störf em
unnin í kyrrþey og ekki blásin út í
fjölmiðlum. AA-félagar þiggja
heldur ekki laun fyrir sitt starf.
Þeirra umbun felst í ánægjunni af
því að geta orðið meðbræðmm
sínum og systram að liði. Reglur
samtakanna segja líka til um að
þannig skuli unnið, það er hið innra
starf sem skiptir máli, aðlöðun en
ekki áróður.
Tólf spora kerfið, sem samtökin
vinna eftir, em grundvöllurinn að
þeim góða árangri sem samtökin
hafa náð. Þau eru eins konar
leiðarsteinar sem stikla þarf eftir á
leið til bata. Þessi áhrifaríka leið
og sá árangur sem alkóhólistar
hafa náð með sporunum tólf,
hafa opnað augu annarra í
þjóðfélaginu sem eiga við
ámóta vandamál að
stríða og í dag er þetta
kerfi notað af mörg-
um þeim sem þurfa
að takast á við
vandamál af
ýmsum toga.
Á þeim
mikið að
þakka
Sá sem þetta
ritar á AA-
samtökunum
mikið að þakka.
Með aðstoð
þeirra tókst
honum að ná
tökum á lífi sínu á
nýjan leik eftir að
hafa verið kominn inn
í blindgötu. í erfða-
venjum samtakanna segir
að félagar skuli ávallt gæta
nafnleyndar á vettvangi
fjölmiðla. Nafn samtakanna
Alcoholics Anonymus (alkóhólis-
tar án nafns) undirstrikar líka að
það er lausn vandamálsins sem er
aðalatriðið, ekki nafn þess sem á
við vandann að stríða.
Um leið og ég þakka félögum í
AA-samtökunum fyrir stuðning og
vináttu gegnum árin, er það ósk
mín að þessi samtök megi áfram
halda styrk sínum og því góða og
óeigingjarna starfi sem unnið hefur
verið í Vestmannaeyjum síðustu
fjörutíu árin.
Gamall AA-félagi
alveg ótrúlega bágt
En hún segir líka að það hafi ekki alltaf verið leiðinlegt
Ætlaði að vera klár í
slaginn á þjóðhátíð
Það eitt að vera edrú reyndist okkar
konu mjög erfitt og björninn var
langt í frá unninn þó hún væri
komin inn í samtökin. „Eg setti mér
það takmark að vera edrú fram að
þjóðhátíð en um leið var ég að
undirbúa mig fyrir hana, ákveðin í
að fá mér í glas. Hvað annað? En
rétt fyrir þjóðhátíð fór ég að vinna
eftir tólf spora kerfinu sem sam-
tökin hafa þróað. Þetta hjálpaði
mér mikið og gaf mér í raun nýtt
líf,“ sagði hún og ekkert varð fyllir-
íið þessa þjóðhátíðina.
Um leið var hún að kveðja þátt í
lífi sínu þar sem hún, eins og svo
margir alkóhólistar, höfðu lifað
sínar skemmtilegustu stundir en um
leið þær dekkstu og verstu. „Sporin
kenna manni að takast á við þennan
sjúkdóm stig af stigi. Hvet ég fólk
til að mæta á fundi og sjá hvort þar
er eitthvað sem hentar þeim.“
Þegar hún lítur til baka rifjast upp
öll dramatíkin, þynnkan og
mórallinn en hvemig er staðan í
dag? „Mér finnst ég mjög breytt,"
segir hún með sannfæringu. „Og
það besta er að ég finn það ekki síst
á mínum nánustu. Breytingin felst
líka í bæninni og hugleiðslu og að
hjálpa öðmm. Það má heldur ekki
gleyma þeim áhrifum sem þetta
hefur á fjölskylduna og þá sem
standa manni næst og hafa haft af
manni áhyggjur. Ég geri mér líka
grein fyrir því að hér er ég stödd
vegna þess að ég tók ákvörðun um
að taka á mínum málum. Hún
skiptir líka svo marga miklu máli.
Nú pæli ég í hvað ég get látið sjálf
af mörkum til að hjálpa öðmm
sem ég held að séu orðnir fleiri en
maður gerir sér grein fyrir.
Auðvitað er ég ekki ein að verki en
margar hendur vinna létt verk.“
Hún segir það stórt skref að mæta
á fundi og segja sögu sína en það
nægi ekki eitt og sér. „Fólk verður
að vera tilbúið að taka á móti því
sem samtökin hafa upp á að bjóða.
Annars næst ekki árangur."
Andleg og líkamleg van-
líðan
Ekki segist hún vita hvað margir
em virkir í starfi AA-samtakanna í
Vestmannaeyjum sem nú standa á
fertugu og þátttakan gangi í sveifl-
um. En á hvaða stigi er fólk þegar
það leitar sér aðstoðar?
„Það er mjög misjafnt og ég er
þakklát fyrir hvað var grunnt á bot-
ninn hjá mér. Þessu fylgir bæði
andleg og líkamleg vanlíðan og
skelfilegt að sjá hvað sumir em
langt leiddir. Þetta er Iika fólk á
öllum aldri og í öllum stéttum sem
lendir í þessu. Ég ráðlegg öllum að
skoða það sem fer fram í AA-hús-
inu og hringja í neyðarsímann okk-
ar en númerið er 618-0071 ef við
getum svarað einhverjum spum-
ingurn."
Þrátt fyrir að vera ekki meðal
verstu tilfellanna segist hún hafa
verið það langt leidd að hún var
farin að taka verkjapillur fyrir fyll-
irí til að auka áhrifin af áfenginu.
„Og einu sinni man ég eftir að hafa
drukkið norska brjóstdropa þegar
ég var búin með það áfengi sem ég
átti. Það er grátlegt að hugsa til
baka hversu tilbúið fólk er til þess
að halda í það breytta ástand sem
verður þegar fólk glímir við áfengi
og lyf, því áhrifin em sannkallaður
lævís fjandi."
Get engu lofað
En hefur hún dmkkið síðasta
sopann? „Ég get ekki lofað því og
ef ég hætti að sækja fundi og vinna
eftir prógramminu gæti ég byrjað
aftur. Ég hugsa stundum um það að
kannski hafi ég bara verið ung og
þess vegna hafi ég misst tökin- en
ég veit betur. I dag myndi ég ekki
treysta mér til þess að pmfa að fá
mér eitt hvítvínsglas því ég hef
aldrei drukkið bara eitt hvítvíns-
glas. Þetta er staðan og ég held
alltaf í bænina.
Ég trúi á Guð og er ekkert að
flækja það neitt frekar því það ein-
falda er oft það besta. Það sem ég
hef lært í samtökunum nota ég líka
sem verkfæri til að takast á við
annað sem verður á vegi mínum í
lífinu. Þetta er ómetanleg reynsla
sem nýtist bæði í leik og starfi. AA
eru kærleiksrík samtök sem hafa
gefið mér svo mikið,“ sagði þessi
unga kona að lokum. Og það er á
engan hátt annað sjá en að lífið
muni leika við hana. Sjálf veit hún
að á meðan hún heldur áfram að
vinna í sjálfri sér, er meðvituð um
sjálfa sig, þá getur svo orðið.
Það sem ég hef lært í samtökunum nota ég líka
sem verkfæri til að takast á við annað sem verður
á vegi mínu í lífinu.
SPORIN tólf eru öll komin
úr Biblúnni.
Sporin
tólf
1. Við viðurkenndum vanmátt
okkar vegna aðskilnaðar frá Guði
og að okkur var orðið um megn
að stjóma eigin lífi.
2. Við fórum að trúa að mátlur,
okkur æðri, gæti gert okkur heil
að nýju.
3. Við tókum þá ákvörðun að láta
vilja okkar og líf lúta handleiðslu
Guðs, samkvæmt skilningi okkar
á honum.
4. Við gerðum óttalaust nákvæm-
an siðferðislegan lista yfir
skapgerðareinkenni okkar.
5. Við viðurkenndum afdráttar-
laust fyrir Guði, sjálfum okkur
og öðmm einstaklingi yfirsjónir
okkar.
6. Við vorum þess albúin að láta
Guð fjarlægja alla okkar
skapgerðarbresti.
7. Við báðunt Guð í auðmýkt að
fjarlægja brestina.
8. Við gerðum lista yfir alia þá
sem við höfðum skaðað og
urðum fús til að bæta fyrir brot
okkar.
9. Við bættum fyrir brot okkar
milliliðalaust, þar sem því var við
komið, svo fremi sem það særði
engan.
10. Við iðkuðum stöðuga sjálfs-
rannsókn og þegar okkur skjátl-
aðist, viðurkenndum við það
undanbragðalaust.
11. Við leituðumst við, með bæn
og hugleiðslu, að styrkja vitund-
arsamband okkar við Guð,
samkvæmt skilningi okkar á
honum, og báðum aðeins um
þekkingu á því sem hann ætlar
okkur og styrk til að framkvæma
það.
12. Við fundum að sá árangur
sem náðist, með hjálp reynslu-
sporanna, var andleg vakning og
þess vegna reyndum við að flytja
öðrum þennan boðskap og fylgja
þessum meginreglum í lífi okkar
og starfi.
Æðruleysis-
bænin
Guð, gefðu mér æðruleysi til að
sætta mig við það sem ég fæ ekki
breytt, kjark til að breyta því sem
ég fæ breytt og vit til að greina
þar á milli.