Bekkjarfélaginn - 16.12.1960, Page 8

JOLASAGA
hljðp af stað, og brátt sá hann hvers kyns var. Þarna lá þá JÓn vinur
hans í skafli meðvitundarlaus. Skúli hóaði í allar áttir. Brátt komu
hinir, og eftir augnablik voru allir komnir inn í bæ. Þegar Jón vaknaði
lá hann upp í rúmi, og fyrsta, sem hann sá, var heimilisfólkið að borða
jólamatinn.
Síðan bar Guðfinna húsfreyja matinn til Jöns, sem var ekki lengi að
gæða sér á honum.
Jön lá í rúminu fram að' nýári, en þá var hann orðíhn góður. En þessu
aðfangakvöldi gl^ymdi hann aldrei. F tt
X
f
UG-

u
Hy- -r

; í
Cu iDOr o •
• '1
w
Maður heitir Guðmundur. Er hann myrkfælinn með afbrigðum og fer hér
á eftir ein af yroðasögum hans.
Hann var á leið eitt kvöld til Hellissands á skrjóðnum sínum.
Er hann kom á móts við kirkjugarðinn á Borg á Mýrum, þóttist hann
sjá eitthvað tindra við heygju, sem þar var að flækjast, Gvendi til
óheilla. Gvendi brá hroðalega við þessa sýn, hann stirnáði upp og
stanzaði bílinn.
Hann starði stöðugt á þetta og var að hugsa um að gefa upp öndina
á staðnum og lagðist fyrir í sætið. Eftir smá stund herti hann þó upp
hugann og leit betur á þennan voða hlut, sem hafði ekki verið annað
en blikandi hættumerki, sem glitrað hafði á þarna í myrkrinu.
Gvendur skilaði sér á afangastað. *
»'’O'''
F. H.
• 8 -