Alþýðublaðið - 23.06.1924, Qupperneq 3
/
áætlaðir að elns 800 þús. krónur !
eða tæplega 10 °/0 at tekjum J
rikissjóðs; vörutollurinn einn er
áætlaður 1120 þús. eða 320 þús.
krónum hærri og kaifi- og
sykur-tollur 890 þús. eða 90 þús.
krónum hærri. Óbeinu skattarnir
allir eru áætlaíir náiægt 50 %
at tekjum ríkissjóðs; þó eru
þeir svo varlega áætiaðir. að
iylsta ástæða er til að búast við,
að þeir verði hærri. Verðtollur-
inn var ekki tekinn upp i tjár-
löjíin, svo að Jón gæti >gert sig
stóranc með því að skila fjár-
lögunum nieð tekjuafgangl; er
áætlað, að hann nemi að minsta
kosti hálrri til heiliri milljón
króna. Að honum meðtöidum er
líklegt að óbeinu skattarnir
verði alt að 2/8 hlutum at öiium
tekjum ríklssjóðs.
Greiniiegar gátu burgeisar ekkl
sagt við alþýðu: Við höfum
völdin; þið skuluð borga.
Til samanburðar má geta þess,
að í Engiandi eru tollarnlr nú
10— 11 % aí tekjum ríkissjóðs.
Þjúðnjtingin
í Sríþjóð.
í kosningahríöinni s. 1. haust
bar Jakob Möller þaö þráfaldlega
fram í >Vísi< og á fundum, aö
sænsku jaínaöarmennirnir væru
ekkí lengur neinir jafnaðarmenn.
AL»YBIþfeLá|>!Ð
Þeir hefftu lagt allar þjóönýtingar-
hugmyndir á hilluna, og nefndsú,
sem Biantings-stiórnin haföi forö-
um skipað, er hún sat við völd,
mundi svæfa málið að eilífu.
Eins og margt annað, sem bur-
geisarnir sögðu í kosningahriðinni,
hefir þetta reynst einber blekking-
artilraun hjá Jakobi MöJler. Þjóð-
nýtingarnefndin hefir nú nýlega
Bkilað fyrstu tillögu sinni til st.jórn-
arinnar, og er hún um þjóðnýt-
ingu járnbrautánna sænsku. Nefnd-
in heflr breytt töluvert tiliögum
þeim, er fyrir henni lágu frá járn-
brautarnefnd iíkisins, og eru þess-
ar nýju tillögur mikilsverðar, því
að þær gera skarpán greinarmun
á eðli atyinnufyrirtækja rikisins
og hins pólitiska skipulags þess,
eins og aliir jafnaðarmenn gera.
Hveps vegna
er bezt að auglýsa í Alþýðublaðinu?
Vegna þess,
að það er allra blaða meet leaið.'(Ekk-
ert blað hefir t. d. verið lesið af
annari eins áfergju á Alþingi í
vetur.)
að það er allra kaupstaða- og dag-
blaða útbreiddast.
að það er lítið og því ávalt lesið frá
upphafi tii enda.
að sakir alls þessa koma auglýsingar
þar að langmestum notum.
að þess eru dæmi, að menn og mál-
efni hafa beðið tjón við það að
auglýsa ekki í Alþýðublaðinu. —
(Nafnkunnur íslenzkur rithöfundur
bélt í vetur fyrirlestur um alment
bugðarmál fyrir bálftómu húsi, af
því að hann auglýsti ekki í Alþýðuj
blaðinu.)
Hafið þér ekki lesið þetta?
Hf. rafmf. Hiti&Ljds.
lllmæli
Laagavogi 20 B. — Sími 830.
Símnefni: Hlti.
um samtðk sjómanna.
Seíur:
I >danska Mogga« á laugardag-
inn er í grein, sem sýnilega er sögð
fyrir af Páli frá Þverá, en annar
hvor >ritstjórinn« verið látinn
hreinskrifa fyrir þrifnaðarsakir, er
getið hinnar >lélegustu verka-
m8nnahreyfingar hór, sem fæddi
af sér hina þjóðkunnu sendingu
Jóns Bach í fyrra«.
Eftir orðalaginu getur ekki verið
átt við annað en samtök sjó-
manna hér, Sjómannafólagið, því
Kalcium-þaklakk, Karbolhj,
Semento! til að bera á steln-
veggi og verja þá raka.
Tjöru, blackfernis og alls
konar málningarvörur. —
Hvergi ódýrara.
að það var það, sem sendi Jón
Bach á fund erlendra stéttarbræðra
sjómanna. Samtök sjómanna eru
kölluð >iélegasta verkamannahróyf-
ingin hér«, og verður ekki á það
Edgor Rice Burroughs:
Tarzan og gimsteinar Opar-borgar.
„Stóri Tarmanganinn liggur þarna sofandÍ,“ sagði
hann og benti i þá átt, er hann kom úr. „Komið! Við
getum drepið hann!“
„Ekki að drepa hann,“ skipaði La kuidalega. „Færið
mér hinn mikla Tarmangana lifandi og ómeiddan.
Hefndin er La. Farið, en hafið lágt!“ Hún bandaði hend-
inni til hópsins.
Þeir héldu nú hljóðlega inn i skóginn á eftir apanum,
nnz hann stöðvaði þá með þvi að rétta npp höndina
og benda þeim upp og fram fyrir sig. Þar lá apamað-
urinn endilangur á grein. Hélt hann annari hendi um
sterka grein, en krosslagði fæturna. Tarzan steinsvaf
vel saddur; hann dreymdi um Núma, ljónið, Horta,
elöngnna, og önnur skógardýr. Engin hætta sveif að
honurn i dvalanum; — hann sá engar loðnar verur
læðast að sér á jörðinni eða þrjá apana, sem komu æ
nær i trjánum.
Fyrsta vitneskja hans um hættu var bað, að þrir apar
vébnst á hann i einu 0g veltu honu n til jarðar; um
leið og hann kom niðnr, fylgdu þeir eftir, og jafnframt
réðust einl margir Oparbúar á hann og að kornnst.
Jafnskjótt tók Tarzan til að verja Sig með höndnm og
tönnum. Alt lenti i þvögu. Hann barðist hraustlega, en
mátti ekki við margnum. Þeir yfirunnu hann hægt 0g
hægt, þótt fiestir fengju áður að kenna á hnefnm hans
qg tönnum.
HHHEHSHHHHHHEHHHHHH
T a r z a n - s ð g u r a a r
fast á ísafirði hjá Jónasl Tómassyni bóksala, í
Hafnarfirði hjá Haraldi Jónssyni Austurhverfl 3, í
Veatmannaeyjum hjá Magnúsi Magnússyni Bjarma-
landi og á Sandi hjá Ólafl Sveinssybi.
mmmmmmmmmmmMmmmmm