Skessuhorn - 07.10.2009, Síða 38

38 MIÐVIKUDAGUR 7. OKTÓBER
Hver er upp á halds brand ar inn þinn?
(Spurt í Fjöl brauta skóla Snæ fell inga í Grund ar firði)
Fann ey Sum ar liða dótt ir,
Stykk is hólmi:
Hvað er besta getn að ar vörn
verk fræð inga? = Per sónu leik­
inn.
Sig ur jón Ingi Sölva son, Hell­
issandi:
Hvað er grænt og hleyp ur eft­
ir gang stétt? Það er gúrka að
missa af strætó.
Guð rún Edda Reyn is dótt ir,
Stykk is hólmi:
Tvær app el sín ur voru að labba
eft ir brú. Allt í einu féll önn ur
app el sín an út af brúnni í vatn ið og
var al veg að sökkva. Þá kall aði hin:
„Fljót, fljót, skerðu þig í báta.“
Þór heið ur Sig urð ar dótt ir,
Ó lafs vík:
Einu sinni voru tvær muffins í
ofni. „Vá hvað er heitt hérna,“
sagði önn ur. Hin hrökk við og
sagði; „A­ha, talandi muffins.“
Njáll Gunn ars son, Grund ar­
firði:
Kona og karl voru að versla.
Karl inn var fljót ur að kippa
einni bjór kippu í körf una.
„Hvað ertu að gera, þetta er
alltof dýrt, slepp um þessu,“
sagði kon an. Þeg ar þau komu
í snyrti deild ina tók kon an húð­
krem og fleiri krem úr hill unni
og setti í körf una. „Til hvers
ertu að þessu, þetta er alltof
dýrt,“ sagði mað ur inn. „ Þetta
er til þess að ég verði fal leg fyr­
ir þig elsk an,“ sagði kon an. „Þá
hefði nú borg að sig að taka hitt,
helm ingi ó dýr ara og ger ir sama
gagn,“ sagði mað ur inn.
Gúst av Alex Gúst avs son,
Grund ar firði:
Kona sem var ný bú in að læra
sjúkra þjálf un fór í golf. Hún
var að spila inn an um fjóra
karl menn á vell in um. Allt í
einu þeg ar hún er ný bú in að
slá kúluna sér hún einn þeirra
liggja í gras inu skammt frá, al­
veg í keng með hend urn ar í
klof inu. Kon an hleyp ur að,
á kveð in í að hlúa að meiðsl um
manns ins. Hún opn ar buxna­
streng inn, fer með hend urn­
ar inn og nudd ar svæð ið sem
henni sýnd ist mað ur inn halda
um í kvöl um sín um. Þeg ar hún
er búin að nudda dá góða stund
spyr hún mann inn hvort þetta
sé ekki að lag ast? „Jú, þetta er
rosa lega gott en ég er enn þá að
drep ast í þum al putt an um. Ég
held að hann sé brot inn.“
Spurning vikunnar
Það er stund um sagt að lax veið in
sé rán dýr, en ekki endi lega að menn
veiði rán dýr, þó það ger ist. Þeir
geta ver ið býsna mikl ar veiði klær
skip stjór arn ir. Einn þeirra sem veitt
hef ur vel í gegn um tíð ina er Run­
ólf ur Guð munds son fyrr ver andi
skip stjóri í Grund ar firði. Í fyrra­
sum ar fór Runni á samt fleiri góð­
um mönn um í lax veiði. Leið in lá
aust ur í Selá í Vopna firði. Þar náði
hann að setja í einn gríð ar stór an
sem lét ó frið lega í meira lagi. Þeg ar
bráð in tók að lýj ast kom hins veg­
ar í ljós að á öngl in um var gríð ar­
stór mink ur. Til lukku fyr ir les end­
ur en ó lukku fyr ir veiði mann inn þá
var Ingi Þór Guð munds son með í
för og ljós mynd aði hina bráð góðu
veiði skip stjór ans. Tók hann þess ar
mynd ir af Runna með mink inn og
síð ar um dag inn með lax, svona til
að sanna að þótt lax veið in sé rán dýr
þurfi ekki endi lega bara að veiða
rán dýr.
mm
Páll S Brynjars son er sögu mað­
ur góð ur. Hann var spurð ur hvort
hann ætti ekki eina eða tvær sög ur í
poka horn inu, sem fljóta mættu með
í svona létt met is blað. „Jú, það hlýt ur
að vera,“ var svar ið enda mað ur inn
bón góð ur. Hann nátt úr lega gleymdi
því, en rank aði við sér korteri fyr ir
út gáfu og sendi þá línu frá Brus sel
þar sem hann var stadd ur fyrr í vik­
unni, lík lega að hjálpa Jó hönnu með
um sókn ina.
Mun um liggja þarna
Um langt skeið sá Val björg Jóns­
dótt ir um þrif og kaffi á hrepps skrif­
stof unni í Borg ar nesi. Val björg var
afar orð hepp in og í ævi sögu Hall­
dórs E. Sig urðs son ar er sér stak ur
kafli um hana. Því er við hæfi að láta
eina sögu af Val björgu fljóta með.
Um það leyti þeg ar á kveð ið var að
gera kirkju garð fyr ir Borg nes inga
við Díla tanga var Val björg á gangi
með syst ur sinni á tang an um og
bend ir á svæð ið þar sem garð ur inn
átti að vera og seg ir stund ar hátt: „Já,
syst ir þarna eig um við eft ir að liggja
ef okk ur end ist líf og heilsa til.“
Rús ín an í...
Á gæt ur bíl stjóri norð ur í landi
vitn aði gjarn an í máls hætti þeg ar
hann var að ræða við fé laga sína eða
segja frá. Ein hverju sinni var ver­
ið að ræða um brenni vín ið og þá
sagði hann stund ar hátt: „Já strák­
ar, brenni vín ið hef ur leik ið marg an
mann inn laus um hala.“
Þessi á gæti bíl stjóri lenti líka í því
að hríð in var svo dimm þeg ar hann
var að keyra á milli staða að hann
sá ekki á milli augna. Og ein hverju
sinni sagði hann: „Þá ein bár an rís
er önn ur stök“ og loks var kom ið að
„rús ín unni í pylsu vagn in um.“
Í annarri deild
Þór hall ur Ás munds son blaða mað­
ur á Skessu horni var um langt skeið
einn frækn asti fót bolta mað ur Skag­
firð inga og átti bolt inn hug hans
all an. Þór hall ur lék lengi með liði
Tinda stóls sem heit ir eins og menn
vita eft ir fjall inu sem rís tign ar lega
fyr ir ofan bæ inn. Sag an seg ir að eitt
sinn hafi Þór hall ur ver ið stadd ur í
Kaup fé lag inu í Varma hlíð þeg ar inn
kem ur ferða mað ur sem hafði ver ið
að svip ast um eft ir þessu fræga fjalli.
Ferða mað ur inn spyr: „Fyr ir gefðu,
get ur þú sagt mér hvar Tinda stóll
er?“ Þór hall ur leit upp úr blað inu og
seg ir svo stund ar hátt: „Já, þeir eru í
annarri deild.“
Dep ill, hund ur Ingv ars Gunn ars­
son ar á Lax ár bakka í Hval fjarð ar­
sveit er senni lega eini hund ur inn á
land inu sem hef ur hlaup ið til styrkt­
ar Mæðra styrks nefnd. Dep ill gerði
þetta að vísu án sam ráðs við eig anda
sinn, en Ingv ar er löngu bú inn að fyr­
ir gefa hon um það.
„ Þetta var eina helg ina í sum­
ar,“ seg ir Ingv ar. „Hurð in hjá okk­
ur er kviklæst og hafði ein hvern veg­
inn ekki lok ast al menni lega þeg ar við
fór um uppí um mið nætt ið. Ég veit
ekki hvenær hann hef ur far ið út, en
það var ekki fyrr en ég fór á fæt ur um
hálf átta leyt ið um morg un inn sem ég
upp götv aði að hund ur inn var horf­
inn.“
Frétt ist af hon um
Ég fór strax að svip ast um eft ir hon­
um. Dep ill hef ur átt það til að stel­
ast að heim an áður og þá er nokk uð
víst hvert hann fer. Ég fór marg sinn is
upp í Lamb haga og inn í Mela hverf­
ið þar sem búa sæt ar hundastelp ur og
hring sól aði þar lengi án þess að finna
hann. Ég var far inn að hafa á hyggj­
ur af hon um, en ég þurfti að skreppa
til Reykja vík ur eft ir há deg ið svo það
varð ekki af lengri leit strax. Þeg ar ég
kom heim um klukk an sex fór ég aft­
ur að grennsl ast fyr ir og frétti þá af
hon um á fullri ferð inn Hval fjarð ar­
strönd ina. Ég fékk síma núm er hjá
fólki sem hafði séð hann en eng inn
svar aði í því núm eri.
Þá brá ég á það ráð að hringja í
hunda eft ir lits mann sveit ar inn ar sem
hafði líka frétt af hon um á hlaup­
um inni í Hval firði með ein hverju
hlaupa fólki. Hund ur inn var þá kom­
inn út fyr ir hans lög sögu þannig að
hann átti ekki meira við það. Hann
sagði mér hins veg ar að á hrepps skrif­
stof unni væri síma núm er ein hvers
sem vissi um hund inn og ég ræsti út
stúlk una af skrif stof unni sem gaf mér
Dep ill hljóp lengri leið en nokk ur hinna hlauparanna þar sem hann þurfti að
smala í leið inni.
Hljóp til styrkt ar Mæðra styrks nefnd
upp síma núm er ið.“
Tók þátt í gleð skapn um
Og Ingv ar held ur frá sögn inni
á fram: „Þeg ar ég loks ins náði í rétta
fólk ið frétti ég að Dep ill væri stadd ur
í góðu yf ir læti í lík ams rækt ar stöð inni
World Class í Reykja vík. Hann hafði
sleg ist í för með hlaupa hópi sem var
að safna fyr ir Mæðra styrks nefnd og
hlaup ið með þeim frá Lamb haga
eða síð ustu 50 kíló metrana eða svo.
Reynd ar hljóp Dep ill mun lengri
vega lengd en hin ir hlaupararn ir því
hann þurfti að smala eitt hvað á leið­
inni einsog geng ur. En Inga dótt ir
mín fór í bæ inn að sækja hann. Hann
var þá stadd ur í grill veislu með hópn­
um, í kóti lett um og huggu leg heit­
um eins og fínn herra mað ur og dótt­
ir mín varð borð dam an hans í veisl­
unni,“ seg ir Ingv ar og hlær við.
Full gild ur fé lagi
„ Tveim dög um seinna var svo
hringt í dótt ur mína. Þá var hlaupa­
hóp ur inn að halda upp á vel heppn aða
söfn un og vildi fá Dep il sem leynigest
í veisl una. Ég sendi þau auð vit að með
þátt töku gjald fyr ir hann í fé lag ið.
Hann er orð inn sér stak ur vild ar vin ur
þessa hóps og það stend ur til að hann
fari með í næsta hlaup líka.“
Ingv ar var hlaupa fólk inu þakk lát­
ur fyr ir hvern ig það tók Depli. „Þau
reyndu að fá hann til að snúa við á
leið inni, en hann vildi það ekki. Hann
hef ur ver ið orð inn villt ur og treyst á
fé lags skap inn. Hann er van ur að vera
alltaf með okk ur hjón un um og er
mjög hænd ur að fólki. Hann er ó sköp
lít ill í sér þeg ar á reyn ir og hann var
orð inn sár fætt ur og þreytt ur grey ið.
Það var virki lega fal legt af fólk inu að
taka hann að sér og leyfa hon um að
vera þang að til að eig and inn fannst,“
sagði Ingv ar að lok um.
jh
Palli sagna mað ur
Páll S Brynjars son, sagna mað ur.
Rán dýr í lax veiði

Mink ur inn streyt ist á móti.
Veiði mað ur inn hróð ug ur með bráð
sína.
Þessi fal legi lax kom á land skömmu
síð ar.