Akureyri - 29.03.2012, Side 11

12 29. MARS 2012
“
Guðmundur, byrjum á einni ágengri: Það hafa,
held ég, aldrei verið bornar brigður á hæfileika
þína eða getu til að stjórna Sinfóníuhljómsveit
Norðurlands en nú styttist í að þú hafir stjórn-
að sveitinni í 20 ár – er þetta ekki orðið gott?
Þarf ekki að fara að skipta um mann í brúnni?
Ef menn telja rétt að ég fari þá þarf
bara að ræða það við mig. Málið er ekki
flóknara en það. Stjórn hljómsveitarinnar
ræður og það er hennar að taka ákvörðun
um ráðningar starfsmanna.
Ættu ekki að vera hámarks viðmið um störf
listrænna stjórnenda hjá sömu stofnun. Það er
jú á þínu valdi, ekki satt, að skrifa hinn tón-
listarlega matseðil, ákveða hvers konar tónlist
Norðlendingar fá að heyra hljómsveitina leika
í mjög langan tíma?
Ég er andlit hljómsveitarinnar út á við
en fimm manna stjórn stýrir starfinu, þrír
fulltrúar frá Akureyrarbæ og tveir fyrir
hönd hljóðfæraleikara. Þetta fólk hefur
valdið. Svo eru tveir starfsmenn, fram-
kvæmdastjóri sem er í fullu starfi og ég sem
er í litlu starfi. Svo tekur verkefnavalsnefnd
ákvörðun um efnisskrá. Þar sit ég, einn af
þremur. Stjórnin sem sagt ákveður matseð-
ilinn, hvort hann eigi að vera þríréttaður,
fimmréttaður, einir stórir tónleikar eða fleiri
minni. Síðan vinnur verkefnavalsnefnd úr
þeim ramma sem settur hefur verið, fyllir
inn í hann. Auðvitað hef ég einhver áhrif, en
haldi einhver að ég taki allar tónlistarlegar
ákvarðanir Sinfóníuhljómsveitar Norður-
lands um efnisval við eldhúsborðið mitt, þá
er það mikill misskilningur.
Það er sem sagt ekki þannig að ef þú fílar ekki
Mahler, þá fái Norðlendingar aldrei að heyra
SN flytja Mahler?
Nei, það er ekki þannig. Mahler er
reyndar ekki gott dæmi í þessu samhengi
því ég fíla Mahler í botn! Við höfum hins
vegar ekki burði til að spila hann.
20 ára starfsafmæli
Þú minnist á burði, ég held ég hafi rekið augun
í 18 ára stúlku spilandi á eina fiðluna með SN
á síðustu tónleikum? Segir það eitthvað um
hljómsveitina?
Það eru um 25 ár síðan þessi hljómsveit
fór í gang undir nafninu Kammerhljómsveit
Akureyrar. Ég kom svo hingað árið 1992
þannig að eftir mánuð á ég 20 ára starfs-
afmæli. Árið 1993 breyttist nafn Kamm-
erhljómsveitarinnar í Sinfóníuhljómsveit
Norðurlands og var þá gerður samningur
við ríki og bæ um föst fjárframlög. Svo hef-
ur starfsemin vaxið og dafnað og ef menn
bera saman hvernig hljómsveitin hljómaði
fyrir 20 árum og í dag þá fullyrði ég að sam-
anburður nútímans er mjög góður. Við erum
á allt öðrum stað í veröldinni en var. Það
hefur byggst upp mikil þekking og færni
og eins og með allar aðrar lifandi stofnanir
þá þróast þær, vaxa, lifa og dafna ef vel
tekst til. Ég vil frekar beina kastljósinu að
því sem gerst hefur síðan hljómsveitin var
stofnuð en að gefa henni stjörnur í dag.
En hvers vegna spilar hljómsveitin ekki oftar
en raun ber vitni? Nú var ein meginröksemdin
fyrir byggingu Hofs sú að redda átti SN heimili,
æfingaaðstöðu og sal sem búinn var sérstak-
lega fyrir flutning klassískrar tónlistar. Nú
er hljómsveitin komin með glæsilegt heimili
og allt klárt en spilar örsjaldan. Hvers vegna
fáum við ekki oftar að heyra í ykkur en raun
ber vitni?
Vegna þess að það eru allt of litlir pen-
ingar.
Hvað finnst þér um það?
Mér finnst það náttúrlega afleitt og til
að setja þetta í samhengi þá var vöxtur í
starfsemi hljómsveitarinnar fram til ársins
2007. Þá fluttum við árlega 9-10 efnisskrár.
Tónninn í öllum samræðum við ríki og bæ
var að stórar breytingar yrðu með því að
hljómsveitin fengi aðsetur og sal, að hljóm-
sveitin kæmi miklu oftar fram eftir opnun
Hofs til að uppfylla það hlutverk sem henni
var ætlað í þessu húsi. Eins og þú bendir
á þá er stóri salurinn hér í Hofi, Hamra-
borgin, fyrst og fremst hannaður með þarfir
sinfónískrar tónlistar í huga og tæknilega
öll skilyrði fyrir hendi til að hljómsveitin
geti fyllt út í þetta ætlaða hlutverk hennar.
Staðan í peningamálunum er hins vegar sú í
dag að við erum með u.þ.b. sömu krónutölu
og árið 2006 og allir vita hvers konar kaup-
máttarrýrnun hefur orðið síðan. Kannski er
það hallærisleg líking en í raun má segja
að við séum búin að byggja upp glæsilegt
farartæki allt frá fyrstu skrefum Kamm-
erhljómsveitar Akureyrar. Farartækið er
tilbúið til að fara í fullt af ævintýraferðum
sem fjöldi manns hlakkar til að nýta sér
en svo þegar á að leggja af stað er ekki til
bensín á bílinn. Engir peningar til að kaupa
bensín á bílinn sem samt kostar aðeins brot
af heildarútgjöldum í kringum þetta allt
saman. Við erum sem sagt klár með rétta
kúltúrinn, húsið, það er búið að byggja upp
heilmikla aðstöðu og starfið er klárt. Það er
bara ekki hægt að færa bifreiðina úr stað.
Finnst þér það verjandi ástand? Að hér sé millj-
örðum varið í ákveðnum tilgangi en svo fari
menn í aðrar áttir þar sem bissnesshugsunin
virðist stundum ríkari en hin listræna?
Ég vil vinna að
því að afhelga
klassíska tónlist
Guðmundur Óli Gunnarsson, stjórnandi
Sinfóníuhljómsveitar Norðurlands, hefur
verið ein helsta stoðin í tónlistarlífi Norð-
lendinga um áratugi. En loks þegar bar-
áttunni fyrir heimili hljómsveitarinnar er
lokið og frábær aðstaða hefur skapast til
æfinga og flutnings vantar efnahagslegan
meðbyr til að flaggskip norðlenskrar tónlist-
ar geti hreyfst úr stað, til dæmis er hljóm-
sveitin of blönk til að koma fram á 150 ára
afmæli bæjarins. Blaðamaður tyllti sér
niður í Hofi með Guðmundi Óla sem fagnar
senn 20 ára starfsafmæli.
Ég hef ekki rekist á
marga pólitíkusa hér
á síðustu árum sem
hafa haft baráttu
fyrir listastarfsemi á
stefnuskrá sinni.“
ÞÚ VEIST HVAÐ GERIST ef þú átt bíl og gerir ekkert með hann. Hann grotnar niður og það nákvæmlega sama gæti gerst hér.