Heima og erlendis - 01.04.1950, Blaðsíða 3

Fræðafélagsins, og var í stjórn |>ess til æfí-
loka.
þeir íslenzku fræðimenn, sem voru hér er
eg kom hingað fyrir liÓugum þrjátíu árum,
hafa allir oröið á vegi mínum, og allir reinst
niér viökunnanlegir og blátt áfram í allri
framkomu. Sigfús Blöndal var engin undan-
tekning aö því leyti og þótt hann hefói í
mörgu aÖ snúast og ætti oft annríkt, haföi
hann þó ávalt tíma til aö hlusta á erindi
þeirra, er sóttu ráÖa hjá honum, og' mun
engin hafa leitaö hans árangurslaust.
, Sigfús Blöndal var vinsæll maður meÖal
Islendinga hér, enda hrókur alls fagnaÖar
1 heimahúsum og á mannfundum, liann var
víölesinn og unni mjög hljómlist og skáld-
skap, enda fekkst liann sjálfur viÖ aö yrkja.
Eg hefí líka þá reynslu af honum, að liann
liafí verið orövar maöur, hann talaöi aldrei
illa um menn, leitaÖi ávalt aö sætta en har
aldrei viÖ aö eldinum.
I lok stríösins olli eg honum ónæÖis meö
bréfaskriftum um hlut, sem ég haföi hug á
aö koma í framkvæmd, og vissi aÖ hann,
sökum stöÖu sinnar meöal annars, gat veitt
ruér þær upplýsingar og ráÖ, sem ég þarfn-
aöist. Eg leitaöi hans af bálfum hug, óttaÖ-
ist aÖ hann drægi svo úr þessari hugmynd
roinni og sýndi mér meö rökum vanmátt
minn, aÖ ég heyktist á framkvæmdum. En
þaö fór allt á annan veg, liann lagöi mér
ráÖin og gaf mér allar nauÖsynlegar upp-
lýsingar. Ekkert orö um þaö, aÖ þetta væri
rnér ofvaxiö eÖa aÖ mig brysti þekkingu til
framkvæmda þessu verki.
Sigfús Blöndal lijó um langt skeiÖ í Hörs-
holm á Sjálandi og á stríÖsárunum var örð-
ugt um samgöngur til Hafnar, hann sótti
því ekki fundi íslendinga eins ört og áður.
En hugur lians til landa sinna og starfsemi
þeirra var óbreyttur, hann vann þannig aÖ
undirhúningi Söngbókar Islendinga, er Fé-
lag ísl. stúdenta gaf út 1942 og íslendinga-
iélag veitti styrk til. Og þegar sú starfsemi
hófst hér, að hjálpa eldri íslendingum, sem
búsettir höföu veriÖ hér árum saman, til
heimsóknar á íslandi, sýndi Sigfús Blöndal
samúÖ sína í því máli. Hann gat ekki komiÖ
á skemmtifundi þá, sem haldnir voru til
styrktar þessari starfsemi, en sendi i staÖ
l'ess fjárupphæð frá sér og konu sinni.
Sigfús Blöndal er horfínn úr hóp Islend-
inga í Danmörku og jarÖnesku leyfar hans
hvíla í íslenzkri mold. Og Islandi vann hann
þaÖ mesta- af lifsstarfí sínu.
MeÖal íslendinga hér, þeirra er þekktu
hann, mun hans minnst lengi sem manns-
ins, er ávalt slillti til friÖar, talaÖi aldrei
illa um menn og ávalt hjálpaÖi þar, sem
lijálpa þurfti.
porf. Kr.
ÍSLENDINGAR
BÚSETTIR í DANMÖRKU
Olafur Gubnason, steinhöggvarameistari.
Hann er fæddur aö Bauöversslöóum í Breiö-
dal 29. októher 1888. Foreldrar lians voru
Guöni Ólafsson, ætlaður frá Breiödal og
kona hans Olöf Guðmundsdóttir frá Hamars-
fírÖi. Foreldrar Olafs hjuggu um skeiÖ aö
RauÖversstöðum en flutt-
ust þaöan áriÖ 1900 aö
Dísarslööum, hjuggu þar
fjögur ár, fluttu nú aö
Innri Kleif, en þar lést
faðir Ólafs 20. febrúar
1907, 53 ára gamall.
MóÖir Ólafs hjó um hríð
áfram að Innri Kleif,
hrá svo húi og fluttist
meÖ hörnum sínum aÖ
SkjöldólfsstöÖum og síö-
ar aö Karlslaö viÖ EskifjörÖ. Hún lést á
EskifírÖi áriÖ 1941, 84 ára gömul. Af 15
systkinum Ólafs, er á legg komust, skulu
nefnd: lngimundur, býr á Karlstöóum í
Yöölavík, Guörún, ekkja, býr hjá dóltur
sinni í Reykjavík; Lúther, múrarameistari á
EskifírÖi; Halldór, kvæntur og hýr á Eski-
firði; Björgólfur, húfræÖingur og kennari,
dáinn 1940; Jón, dáinn 1939 og Sveinn,
skrifstofustjóri hjá Jötni, Reykjavík. Ólafur
lagÖi stund á húnaö á Islandi, var viö hún-
aðarskólan aö EiÖum, fekk svo löngun til
utanferöar og fór til Danmerkur haustiÖ
1909. Hann settist aÖ í Kirke-Skensved á
Sjálandi og hér vann hann í tvö ár viÖ
landbúnaÖ. ÁriÖ 1911 er hann hálft ár viÓ
Haslev Höjskole viÖ nám. þegar veru hans
er lokið þar, flyst hann um voriö 1912 til
Oster Snede á Jótlandi og vann þar viÖ
II