Víkurfréttir - 01.11.2012, Qupperneq 12

fimmtudagurinn 1. nóvember 2012 • VÍKURFRÉTTIR12
Marta kom að máli við Víkurfréttir vegna út-
gáfu þessarar nýju bókar í haust
og óskaði eftir samstarfi um
bókaútgáfuna við starfsmenn
Víkurfrétta. Hugmyndinni var
vel tekið. Þetta er fyrsta íslenska
bókin sem bæði Marta og Víkur-
fréttir gefa út og er söguleg
skáldsaga sem gerist í Keflavík
á sjöunda og áttunda áratug
síðustu aldar. „Höfundur rifjar
upp og segir skemmtilega frá
daglegu lífi barnanna í götunni
þar sem hún bjó. Þetta eru minn-
ingar um horfna veröld, þar sem
skapandi kraftur barnanna sá
um að skemmta þeim sjálfum
daglangt á sumrin“, eins og
segir á baksíðu bókarinnar.
Í formála bókarinnar skrifar
Marta; „Ég fæddist 1. maí árið
1961 og er uppalin í Keflavík, í
bæjarsamfélagi sem hafði mikil
og sterk áhrif á mig sem ein-
stakling. Þegar ég var að alast upp
þá var Keflavík lítill og litríkur
bær, þar sem ameríska herstöðin
veitti af allsnægtum sínum inn í
bæjarfélagið okkar. Íslendingar
flykktust margir til að búa nálægt
hersvæðinu vegna þeirrar atvinnu,
sem ameríski herinn veitti íslensku
fólki. Herinn hafði mikil áhrif á
okkur, sem bjuggum í Keflavík, í
gegnum tónlist, sjónvarp, enska
tungu og auðvitað í gegnum
hermennina sjálfa, sem leigðu
húsnæði niðri í bæ hjá okkur Ís-
lendingunum. Þeir bjuggu annars
inni á afgirtu svæði sem nefndist
Völlurinn. Keflvískir unglingar
urðu fyrir svo miklum áhrifum
af tónlistarmenningu kanaút-
varpsins, að bærinn þróaðist í að
verða vagga íslenskra popptón-
listarmanna. Það mætti kannski
kalla Keflavík, Liverpool okkar Ís-
lendinga, því unglingahljómsveitir
spruttu þar upp eins og gorkúlur.
Það hefur oft verið talað um
ástandið og íslensku konurnar
sem hermennirnir heilluðu upp
úr skónum. Litlar keflvískar
stúlkur heilluðust einnig af
Ameríkönunum en á allt annan
hátt. Þær heilluðust aðallega af
litlum börnum hermannanna,
sem þær vildu óspart fá að passa
fyrir foreldrana amerísku“.
Við á Víkurfréttum vildum
forvitnast nánar um tilurð
þessarar nýju bókar og lögðum
nokkrar spurningar fyrir nýjustu
skáldkonu okkar Íslendinga,
hana Mörtu okkar Eiríks.
Hvers vegna Mei mí beibísitt?
Ja, það er nú saga að segja frá því.
Sko ég hef haft rithöfund í leyni
innra með mér alveg síðan ég var
lítil stelpa. Ég var víst alltaf með
pínulitla gormastílabók og skáld-
aði sögur í hana. Ég man vel eftir
þessari bók sjálf og sérstaklega
eftir einu ævintýri sem ég byrjaði
svona „Það var einu sinni út í skó“
og mamma mín spurði mig hvort
ævintýrið ætti að gerast í skóm
eða í skóg. Þá kannski sjö eða
átta ára gömul gerði ég mér strax
grein fyrir mikilvægi góðrar staf-
setningar og hvað hún getur skipt
sköpum þegar við skrifum. Svo ég
kepptist við að hafa málfar mitt
alltaf rétt upp frá þessum orðum
mömmu. Ég lít sjálf á tungumál
sem flæði og mér finnst stundum
þegar ég er að skrifa, að ég sé að
flétta orðum saman eins og þegar
listmálari málar mynd eða ein-
hver annar heklar teppi. Það er
því orðalist hjá mér að skrifa!
Bókin Mei mí beibísitt?
sprettur úr æsku minni þegar
ég var að alast upp í Keflavík
með öllu þessu duglega fólki,
sem byggði upp þennan bæ á
árum áður. Keflavík var sprell-
lifandi bær þar sem allsnægtir
lífsins drupu af hverju strái vegna
sjómennsku og amerísku her-
stöðvarinnar. Þar var næg atvinna,
það var gróska í menningarlífinu
og mikil lífsgleði í fólkinu.
Ég bý núna í Noregi og rétt áður
en ég flutti út þá sá ég skemmti-
legan sjónvarpsþátt hjá sjálfri
Opruh Winfrey, þar sem hún
hvatti fólk til að finna fram gamla
ljósmynd af sjálfu sér, einhverja
sem gladdi mann að horfa á. Svo
átti maður að spyrja sig, hvað
þessi litla manneskja vildi með
líf sitt á árum áður. Hvaða hæfi-
leikar bjuggu með henni þegar
hún var lítil og saklaus? Ég fór
og leitaði hjá mömmu minni
að þessari mynd, sem nú prýðir
forsíðu Mei mí beibísitt? því ég
mundi eftir að hafa séð hana og
fannst hún alveg týpískt ég! Marta
litla gólandi og skemmtandi fólki
í eldhúsinu gamla heima, ein
lítil hnáta sem vildi gleðja aðra,
fannst mér. Það má því kannski
segja að Oprah Winfrey hafi veitt
mér innblástur til að rifja upp
gamla tíma hjá sjálfri mér og um
leið opnað fyrir þessa nýju bók.
Hvað ertu eiginlega að rifja
upp í Mei mí beibísitt?
Ég er að aðallega að rifja upp
árin þegar ég var svona fimm
til ellefu ára gömul og hvernig
lífið í götunni minni var. Þarna
var litríkur heimur fyrir okkur
krakkana og aldrei dauð stund.
Við kunnum ekki að láta okkur
leiðast og vorum alltaf að leika
okkur á götunni í allskonar
leikjum, klifrandi í nýjum bygg-
ingum og gerandi ýmislegt sem
mátti og mátti ekki. Ameríkanar
voru stór þáttur í lífi okkar á
þessum árum, því í götunni okkar
leigðu nokkrar kanafjölskyldur
af Íslendingum. Við stelpurnar
vorum duglegar að þefa uppi nýjar
kanafjölskyldur, bönkuðum upp á
þeim og vildum fá að passa börnin
þeirra. Til þess að brjóta ísinn
með Ameríkönunum notuðum
við þessa gullsetningu okkar Mei
mí beibísitt? sem varð yfirleitt líka
lykillinn að amerísku sælgæti, því
það voru oftast launin okkar fyrir
barnapíustörfin hjá Kananum.
Ég og æskuvinkonur mínar höfum
oft rifjað upp þessa tíma og hlegið
dátt að því sem við fundum upp
á. Og afþví að mér finnst svo
gaman að fá fólk til að hlæja með
mér, þá datt mér í hug að fleirum
þættu þessar æskuminningar
okkar skemmtilegar, fróðlegar
og fyndnar. Þess vegna vegna
ákvað ég að skrifa þessa bók.
Ætlarðu að vera með bóka-
áritun og kynningar á bókinni
Mei mí beibísitt?
Já ég kem heim til Íslands í langt
jólafrí þann fjórtánda nóvember
og mun vera með bókakynningar
á þessari bók og einnig Gyðju-
bókinni minni ensku frá og með
þeim degi. Ég mun koma fram
hjá allskonar félögum sem vilja
fá mig í heimsókn með upplestur
úr nýju íslensku bókinni minni.
Kannski kem ég fram í bókaversl-
unum, á kaffihúsakvöldi einhvers
staðar og fleira skemmtilegt! Það
verður alla vegana fjör í kringum
mig þar sem ég kem og segi frá
þessari bók, það er alveg pott-
þétt! Hún er þannig þessi bók
að ég veit að fólk á eftir að hlæja
mikið þegar það heyrir lesið upp
úr henni eða les hana sjálft.
Fyrsta bókakynningin á Mei mí
beibísitt? verður laugardaginn
17. nóvember. Þá mun ég opna
fyrsta eintak bókarinnar Mei mí
beibísitt? og lesa upp úr henni
fyrir gesti. Það eru allir hjartanlega
velkomnir í þessa fyrstu bóka-
kynningu okkar. Þarna verð ég
einnig með áritun fyrir þá sem
vilja tryggja sjálfum sér eintak af
bókinni eða kaupa hana í jólagjöf
handa ástvinum nær og fjær. Meir
um þennan viðburð seinna.
Bókin verður til sölu á skrif-
stofu Víkurfrétta, hjá mér sjálfri
og hjá Eymundsson. Þessi bók
er tileinkuð mínum nánustu og
um leið öllum íbúum Suður-
nesja. Þetta er kærleiksóður til
gamla bæjar míns Keflavíkur.
Hvað er svo framundan hjá
Mörtu Eiríksdóttur?
Ef ég á að svara þessari spurningu
í einlægni, þá verð ég að hleypa
ykkur inn í minn helgasta leyndar-
dóm. Já, það er nú hreinlega
heimsreisa framundan með ensku
Gyðjubókina mína! Mig langar til
að ferðast um heiminn og segja
konum alls staðar frá boðskapnum
hennar, hvetja allar heimsins kon-
ur til dáða. Til þessa ferðalags
mun ég nota markaðs nafnið mitt
erlenda The Dancing Eaglewoman
from Iceland! Það verður sko
stuð hjá okkur kvensum, því ég
nota óspart dans og tónlist til
að koma skilaboðum mínum á
framfæri við konur. Það er bæði
áhrifaríkt og gaman, því konur
kunna að skemmta sér saman!
Það er voða gaman að hafa metn-
aðarfullt lífsmarkmið og ég leyfi
mér oft að dreyma stórt. Þetta er
einn af þessum stóru draumum
mínum að fara í heimsreisu með
viðtalið
Hún hefur lengi verið viðloðandi skriftir, var meðal annars fastur penni hérna hjá okkur á Víkurfréttum í
tæp tuttugu ár með létt og skemmtileg viðtöl við hvunndagshetjur á Suðurnesjum. Því kemur það ekki á
óvart að Marta Eiríksdóttir skuli nú loks ákveða að gefa út bók og ekki bara eina, heldur gefur hún út tvær
bækur árið 2012, eina á ensku og nú eina á íslensku einnig. Geri aðrir nýir rithöfundar betur! Bókina nýju
nefnir Marta því frumlega nafni Mei mí beibísitt?
RITHöFUndURInn MaRTa EIRÍKsdóTTIR
Kápa nýjU bóKaRInnaR, MEI MÍ bEIbÍsITT?