Bæjarins besta - 25.09.2008, Side 8

FIMMTUDAGUR 25. SEPTEMBER 20088
„Ég get nefnt hér annað atriði sem er algjört grundvallaratriði í augum okkar Bolvíkinga, en það
er áframhaldandi starfsemi sjúkrastofnunar fyrir aldraða á staðnum. Á undanförnum árum hef-
ur vistmönnum verið að fjölga, heimahjúkrun að aukast og allar líkur á að þörfin eigi eftir að
aukast enn fyrir slíka þjónustu með hækkandi lífaldri Íslendinga. Það er ekki til umræðu í huga
okkar Bolvíkinga að sú þjónusta sem er við aldraða í bæjarfélaginu í dag færist úr bænum.“
Fjárhagur bæjarfélagsins m
– segir Elías Jónatansson, sem tók við starfi bæjarstjóra í Bolungarvík í vor
Talsvert hefur gustað í bæjarpólitíkinni í Bolungarvík á þessu ári. Meirihlutinn
sprakk á vordögum og nýr var myndaður jafnframt því sem þar urðu bæjarstjóra-
skipti. Við tók Elías Jónatansson verkfræðingur, sem hefur átt sæti í bæjarstjórn
frá 2002 og jafnframt verið oddviti sjálfstæðismanna í bæjarfélaginu. Hann kveðst
þó ekki hafa stefnt að stól bæjarstjóra fyrr en við síðustu kosningar.
„Nei, ég gerði aldrei ráð fyrir því, hvorki fyrr né síðar, ekki fyrr en þessi staða
kom upp. Allt frá ungum aldri fannst mér aftur á móti ekki koma til greina að eiga
annars staðar heima en í Bolungarvík og það hefur aldrei breyst. Ég ákvað
snemma að leita mér menntunar sem ég myndi síðan nýta í mínum heimahögum.
En bæjarstjórastarfið var ekki í huga mér.
Í kosningunum 2002 var gengið hart eftir því að ég færi á oddinn í bæjarpólitíkinni
fyrir Sjálfstæðisflokkinn, sem ég og gerði. Jafnframt var óskað eftir því að ég yrði
bæjarstjóraefni, því að þá var komið að því að Ólafur Kristjánsson myndi draga
sig í hlé og menn vildu stilla upp nýju bæjarstjóraefni í kosningunum til að taka
við af honum. En ég var þá í mjög krefjandi starfi, sem ég hafði tekið að mér að-
eins tveimur árum fyrr, og ég vildi ekki hverfa frá því til þess að gerast bæjar-
stjóri. Eins og margir muna stjórnaði ég sushi-verksmiðjunni Sindrabergi á Ísa-
firði, sem var geysilega spennandi verkefni. Fyrirtækið var í þannig stöðu, að það
hefði verið mjög afdrifaríkt ef ég hefði yfirgefið það á þessum tíma, og það var
ég ekki tilbúinn að gera. Ég fór inn í bæjarstjórnina og var forseti bæjarstjórnar
síðasta kjörtímabil en var áfram framkvæmdastjóri Sindrabergs.“
– Átökin innan bæjarstjórn-
ar fyrr á þessu ári voru mjög í
fréttum. Var þetta að mestu á
yfirborðinu eða risti það djúpt?
Eru menn kannski sammála í
flestum efnum ef grannt er
skoðað?
„Við erum í sjálfu sér mjög
sammála um það hvert við
viljum stefna og hvert við vilj-
um koma bæjarfélaginu. Á
það skortir ekki neitt.
Það sem hefur hins vegar
skilið á milli þess meirihluta
sem er starfandi núna og þess
sem var á undan, er að okkur
þótti ekki nægilegrar aðgæslu
gætt í fjármálum, eins og
margoft hefur komið fram í
fjölmiðlum. Okkur þótti fjár-
málastjórnin ekki nógu ábyrg,
farið var í miklar fjárfestingar
án þess að þær hefðu verið
fjármagnaðar á nokkurn hátt.
Ég held að allir geri sér grein
fyrir því núna að það var óskyn-
samlegt. Skuldastaðan fyrir
þann tíma var að langmestu
leyti til komin vegna félags-
lega húsnæðiskerfisins, eða
líklega að a.m.k. tveimur þriðju
hlutum.“
Með skuldugustu
sveitarfélögum
„Þær úttektir sem gerðar
hafa verið á árum áður á rekstri
sveitarfélagsins hafa jafnan
sýnt að það hafi verið vel
rekið. Fjárhagur bæjarfélags-
ins núna er því miður afar
erfiður. Afkoman er slæm ef
hún er borin saman við af-
komu annarra bæjarfélaga,
tekjurnar nægja engan veginn
fyrir útgjöldunum. Skuldirnar
eru líka orðnar of miklar.
Því miður erum við með
skuldugustu sveitarfélögum
landsins á hvern íbúa, sem er
óásættanleg staða. Helsta
verkefni okkar er að reyna að
auka tekjurnar og komast hjá
því að þurfa að skerða þjón-
ustu. Við stöndum einfaldlega
frammi fyrir því að láta endana
ná saman með einhverjum hætti.“
Jarðgöngin
breyta miklu
– Nú verða jarðgöngin kom-
in í gagnið eftir tvö ár eða svo
og munu auka öryggi vegfar-
enda stórlega. En breytir það
einhverju öðru? Breytir það í
sjálfu sér einhverju fyrir rekst-
ur bæjarfélagsins?
„Já, svo sannarlega. Tilkoma
ganganna getur orðið gríðar-
leg lyftistöng, sérstaklega fyrir
Bolungarvík. Auðvitað skipta
göngin máli fyrir Ísfirðinga
líka og aðra sem um þau fara,
en fyrir Bolungarvík er at-
vinnusvæðið í raun að stækka
um allan helming. Það þýðir
að ekki aðeins þeir sem hafa
þorað að fara Óshlíðina fram
til þessa geti stundað vinnu
annars staðar, heldur hver sem
er, því hún verður úr sögunni
sem farartálmi.
Ég hygg að þetta skipti
miklu meira máli en margir
gera sér grein fyrir. Það eru
ekki allir sem vilja ræða það
að þeir þori ekki að fara veginn
til þess að stunda atvinnu. Ég
lít þannig á að atvinnutækifær-
um fjölgi svo mikið í Bolung-
arvík með tilkomu ganganna,
að í rauninni séu þau að marg-
faldast vegna þess að við erum
að tengjast miklu stærra at-
vinnusvæði með öruggum
samgöngum.“
Sameina ef íbúarnir
vilja það sjálfir
– Sameiningarmál eru sí-
fellt til umræðu. Hingað til
hafa Bolvíkingar ekki léð máls
á sameiningu við önnur sveit-
arfélög. Nú hefur Kristján L.
Möller ráðherra sveitarstjórn-
armála viðrað þá hugmynd,
að lágmarksfjöldi í sveitarfé-
lagi verði þúsund manns.
Bolungarvíkurkaupstaður er
rétt fyrir neðan það mark. Tel-
ur þú heppilegt að sveitarfé-
lögin á norðanverðum Vest-
fjörðum – Bolungarvíkur-
kaupstaður, Ísafjarðarbær og
Súðavíkurhreppur – sameinist
í eitt áður en langt um líður?
„Ef það er vilji íbúanna, þá
sé ég ekkert því til fyrirstöðu
að þau verði sameinuð. Ég set
það sem algert skilyrði að
íbúarnir sjálfir vilji samein-
ingu og tel að hún eigi að
koma innan frá en ekki sam-
kvæmt valdboði að ofan. Ég
hef alltaf verið þeirrar skoð-
unar.
Alveg fram að því að ákveð-
ið var að ráðast í þessar sam-
göngubætur með gerð jarð-
ganganna hef ég hins vegar
alltaf sagt að sameining kæmi
ekki til greina – á meðan við
hefðum ekki fullkomnar sam-
göngur, þá væri sameining
ekki inni í myndinni. Núna
eru þessar forsendur að breyt-
ast og þess vegna finnst mér
sameining koma vel til greina
af íbúarnir sjálfir vilja. Það
eru margir kostir sem fylgja
sameiningu sveitarfélaga.
Henni fylgja vissulega ókostir
líka, svo sem meiri fjarlægð
frá miðstöð stjórnsýslunnar.
Mér finnst umræðan um
sameiningarmálin vera að
breytast. Fólk sem fram að
þessu hefur alltaf verið and-
vígt sameiningu ræðir hana
núna frekar hlutlægt en af til-
finningasemi. Við megum
ekki gleyma því, að á milli
Bolungarvíkur og Ísafjarðar
er ekki nema liðlega tíu mín-
útna akstur. Ef til sameiningar
kemur, þá er það ekki stjórn-
sýsluþátturinn sem skiptir
mestu máli. Þegar svona stutt
er á milli skiptir minna máli
hvar miðstöð stjórnsýslunnar
verður.“
Ekki allt sett
niður á Ísafirði
„Hins vegar væri mjög mik-
ilvægt að við sameiningu yrði
mörkuð sú stefna, að þegar ný
atvinnutækifæri myndast yrði
horft til Bolungarvíkur en ekki
allt sett niður á Ísafirði. Að-
koma stjórnvalda gæti auk
fjárhagslegs stuðnings við
sameiningu meðal annars fal-
ist í því að setja niður starfsemi
í Bolungarvík, sem þýddi
fleiri ný störf en þau sem töp-
uðust við samdrátt í stjórnsýsl-
unni.
Utanaðkomandi kann að
þykja þetta vera aukaatriði,
en ég er sannfærður um að
það skiptir mun meira máli en
margan grunar. Ég segi fyrir
sjálfan mig, að mér finnst mik-
ilvægt að í Bolungarvík verði
litríkt atvinnulíf og þannig
tryggjum við miklu betur
framtíð staðarins en með al-
gjörri sérhæfingu í störfum.
Í Bolungarvík erum við
með starfsemi eins og Nátt-
úrustofu Vestfjarða og Fræða-
setur Háskóla Íslands. Þetta
eru stofnanir sem eru að vinda
upp á sig og þær styðja líka
við og hafa stuðning af Há-
skólasetri Vestfjarða. Reynsl-
an sýnir að þær geta allt eins
verið í Bolungarvík eins og á
Ísafirði. Fyrir starfsemi af því
tagi er engin þörf fyrir að vera
í kjarnanum sem hýsir stjórn-
sýsluna.
Þjónusta sem þarf að vera
miðlæg á heima í miðjunni,
þ.e. á Ísafirði, en okkar tæki-
færi liggja í þjónustu sem þarf
ekki að vera miðlæg, eins og
sú starfsemi sem ég var að
nefna. Hún á einmitt heima í
Bolungarvík. Ef sameinað
verður, þá verða Ísfirðingar
alveg eins og Bolvíkingar að
gera sér grein fyrir þessu og
horfa á hagsmuni beggja.“
Nýtt húsnæði fyrir
sjúkrastofnun
„Ég get nefnt hér annað
atriði sem er algjört grund-
vallaratriði í augum okkar
Bolvíkinga, en það er áfram-
haldandi starfsemi sjúkra-
stofnunar fyrir aldraða á staðn-
um. Á undanförnum árum hef-
ur vistmönnum verið að fjölga,
heimahjúkrun að aukast og
allar líkur á að þörfin eigi eftir
að aukast enn fyrir slíka þjón-
ustu með hækkandi lífaldri Ís-
lendinga. Það er ekki til um-
ræðu í huga okkar Bolvíkinga
að sú þjónusta sem er við aldr-
aða í bæjarfélaginu í dag færi-
st úr bænum.
Þar sem sjúkrahúsið er barn
síns tíma og nánast komið á
eftirlaunaaldur sjálft þýðir
þetta einfaldlega það, að
byggja þarf nýtt húsnæði fyrir
starfsemina. Það er að minnsta
kosti mat þeirra sem ég hef
rætt málið við og þekkja til
heilbrigðismála, að ekki sé
hægt að endurbæta núverandi
húsnæði þannig að það upp-
fylli þær nútímakröfur sem
gerðar eru til aðstöðu fyrir
vistmenn og starfsfólk.
Í þessu sambandi er vert að
hafa í huga, að jafnan þegar
reksturinn hefur verið tekinn
út, þá hefur komið í ljós að
þar hefur verið gætt mikillar
ráðdeildarsemi. Þá er líka rétt
að rifja það upp fyrir fólki, að
í dag er sami framkvæmda-
stjóri fyrir Heilbrigðisstofnun
Bolungarvíkur og Heilbrigð-
isstofnunina á Ísafirði og ég
veit ekki annað en að það hafi
gengið ágætlega.
Það sem ég er að nefna hér
eru grundvallaratriði þegar
kemur að umræðu um sam-
einingu. Einmitt þeirra hluta
vegna er svo nauðsynlegt að
umræðan fari fram áður en
fólk er knúið til að taka ákvörð-
un.“
Stopull frítími
í seinni tíð
– Lífið fyrir utan starfið,
áhugamál ...
„Ég hef mjög gaman af því
að vera á skíðum. Það hefur
verið mitt áhugamál alveg frá
því að ég var krakki. Og
stundum fer ég í golf, þó að
ég sé ekki flinkur. Þeir hlæja
nú sjálfsagt félagarnir sem
hafa aldrei séð mig á golfvell-
inum í sumar. Á seinni árum
hef ég tekið upp á því að hjóla.
Ég hef gaman af því að fara í
hjólatúra og hef stundað það
aðeins. Skemmtilegast finnst
mér ef ég get stundað áhuga-
málin með fjölskyldunni. Ég
vil gjarnan geta varið frítím-
anum með fjölskyldunni, en
því miður verður hún oft út-
undan í starfi sem þessu þar
sem maður ræður ekki alltaf
sínum tíma jafnvel þótt utan
hefðbundins vinnutíma sé.
Áður en ég tók upp á því að
fara í pólitík tók ég þó nokkurn
þátt í félagsstarfi, sem minna
hefur farið fyrir upp á síðkast-
ið. Ég var virkari í Lions-
klúbbnum þá heldur en ég hef
verið undanfarin ár. Þá var ég
í stjórn knattspyrnuráðs meist-
araflokks UMFB í nokkur ár,
með Magnúsi Hanssyni og
fleirum. Eftir á að hyggja, þá
finnst mér skemmtilegast að
hafa tekið þátt í uppbyggingu
knattspyrnuæfingasvæðisins
sem ég held að hafi skilað
sínu hlutverki mjög vel, en þar
sýndu Bolvíkingar í verki hverju
er hægt að áorka með sjálf-
boðavinnu, ef viljinn er fyrir
hendi.“
Menntaskólinn
á Ísafirði
Elías gekk á sínum tíma í
Menntaskólann á Ísafirði og
brautskráðist þaðan árið 1979,
á síðasta ári Jóns Baldvins og
Bryndísar. Hann lætur vel af
árunum þar.
„Menntaskólinn á Ísafirði
var mjög skemmtilegur. Þessi
tími fer mér aldrei úr minni.
Þá mynduðust vináttubönd
sem hafa haldist síðan. Fyrstu
veturna bjó ég á Ísafirði og
var með herbergi þar, ekki á
heimavistinni heldur hjá Helgu