Bæjarins besta - 09.04.2009, Qupperneq 14

14 FIMMTUDAGUR 9. APRÍL 2009
Tvítugir VestanVindar
„Á Vestfjörðum hittist, svo sem víða annars staðar á
landinu, fólk að afloknum löngum vinnudegi þar sem
tilefnið er að sinna margvíslegum áhugamálum.
Samgönguleg einangrun fjölmargra byggðarlaga
kallar á að hver og einn leggi sitt af mörkum til að
auðga félags-, menningar- og skemmtanalíf staðanna.
M.a. eru stilltir saman strengir, samið og sungið svo
undir tekur í hömrum og björgum. Hljómplatan
VestanVindar er árangur þessa áhugastarfs og gefur
góða mynd af dægurtónlist, iðkun og flutningi hennar
á Vestfjörðum. Hér er um að ræða hugljúfa hljóm-
plötu, sem vekur upp gamlar minningar og er áhuga-
verð áheyrnar. Ég hvet Vestfirðinga og landsmenn
alla til að eignast þessa hljómplötu. Hún er góð vinar-
og tækifærisgjöf, góð kveðja frá Vestfjörðum, og
kærkomin eign í plötusafnið.“ Svo hljóða upphafsorð
Ólafs Kristjánssonar, þáverandi bæjarstjóra Bolung-
arvíkur, um plötuna VestanVindar sem gefin var út af
stúdíó Bjartsýni árið 1989 og fagnar 20 ára afmæli í
ár. Stúdíó Bjartsýni var rekið af bolvísku hljómsveit-
inni Kan á Leifsgötu 12 í 101 Reykjavík. Að Leifsgötu
12 bjó Finnbogi Kristinsson, bassaleikari Kan, og í
bílskúrnum rak hljómsveitin Kan hljóðverið. Megas
tók m.a. upp plötuna Loftmynd í stúdíóinu. Magnús
Hávarðarson, gítarleikari Kan, átti hugmyndina að
plötunni og er sagður vera aðalsprautan á bak við
gerð hennar. Plötuumslagið skartar glæsilegri teikn-
ingu Jóns Hallfreðs Engilbertssonar á Ísafirði. Teikn-
ingin er mjög táknræn fyrir plötuna því með henni
var í raun verið að setja vestfirska tónlistarmenn í
samband við þjóðina.
Á plötunni er að finna ellefu
vestfirsk lög með hljómsveitum
og tónlistarfólki á borð við Dolby
frá Ísafirði, Æðruleysi frá Patr-
eksfirði, Sigga Björns frá Flat-
eyri, Rúnar Þór frá Ísafirði, Septu
frá Bolungarvík, Eddu Borg frá
Bolungarvík, Reyni Guðmunds-
son frá Ísafirði, Kan frá Bolung-
arvík, Rokkbændur af Ingjalds-
sandi og Sigurgeir Sveinsson frá
Ísafirði.
Á plötunni er að finna ýmsa
færustu hljóðfæraleikara landsins
í dag, og eftirminnileg er frásögn
Soffíu Vagnsdóttur af ungum
söngvara sem söng inn á lag
Septu. Þegar Soffía er spurð um
kauða segir hún:
„Ég man bara eftir því að annað
hvort Finnbogi Kristinsson eða
Hebbi (Herbert Guðmundsson)
sagðist kannast við strák sem
hafði komið í stúdíóið eitthvað
áður og hann væri örugglega
fáanlegur til að syngja í þessu
lagi fyrir mig. Ég áttaði mig nú
ekki á því fyrr en nokkru síðar,
eiginlega löngu eftir að lagið var
tekið upp, að það var Stefán
Hilmarsson, sem í dag er minn
mesti uppáhaldssöngvari og sá
sem hefur þroskast hvað mest af
íslenskum dægurlagasöngvur-
um,“ segir Soffía um unga söngv-
arann sem léði rödd sína í laginu
„Ég ein“ með Septu.
„Vetrarþankar“
Platan hefst á lagi hljómsveit-
arinnar Æðruleysi frá Patreks-
firði. Lagið heitir „Vetrarþankar“
og er rólegt og bjartsýni er und-
irrót texta lagsins. Söngvarinn
og trommarinn Sigurður Ingi
Pálsson syngur um vetrartíð en
minnir hlustandann á að þrátt
fyrir myrkur og válynd veður
kemur sumarið brátt aftur með
birtu og betri tíð. Lagið, sem er
eftir Sigurð, er með bjartsýnum
„lalala“ parti og sér maður Sigurð
fyrir sér syngja vorið inn. Bassa-
leik annaðist Hilmar Árnason,
gítarleikurinn er í höndum Stef-
áns Stefánssonar og Gústaf Gúst-
afsson lék einnig á bassa sam-
kvæmt plötuumslaginu.
„Breytt í bítið“
„Breytt í bítið“ er næst á plöt-
unni með ísfirsku hljómsveitinni
Dolby, en hana skipuðu þeir
Hilmar Valgarðsson trommu-
leikari, Alfreð Erlingsson hljóm-
borðsleikari, Jón Hallfreð Engil-
bertsson gítarleikari og Guð-
mundur Hjaltason söngvari og
bassaleikari. Lagið, sem er eftir
Alfreð og Jón Hallfreð, er líkt og
snýtt út úr rifjum meðlima bresku
hljómsveitarinnar Duran Duran
og hressist platan öll við það lag.
Blásturshljóðfæri og taktur sem
var mjög einkennandi fyrir 9.
áratuginn fær mann til að hreyfa
sig, en lagið fjallar þó um ungan
mann sem kann ekki að dansa og
fyrstu orðin sem Guðmundur
syngur eru: „Ég kann ekki að
dansa, reyni, finn þó engan takt.
Í örvæntingu stansa, langar ei en
reyni þó samt.“
Allur undirleikur er til fyrir-
myndar og um blásturshljóðfæra-
leik sjá Jónas Björnsson heitinn,
sem lék oft á tíðum með Rúnari
Þór, og Sigurður Jónsson, sem lék
með Milljónamæringunum um
tíma.
„Við Drekkingarhyl“
Lag númer þrjú „Við Drekk-
ingarhyl“ er eftir Flateyringinn
Sigurð Björnsson. Þar syngur
hann um konur sem var drekkt í
Drekkingarhyl á Þingvöllum.
Lagið skartar einstaklega flottum
munnhörpuleik Eddie Rya og er
ekki ósvipað laginu „A Horse
With No Name“ með America.
Um bassaleik sér Björn Vil-
hjálmsson, Steingrímur Guðmunds-
son strýkur trommurnar og Siggi
Björns leikur á gítar.
„Leiðin undir regnbogann“
„Leiðin undir regnbogann“
eftir Rúnar Þór er næsta lag. Rún-
ar syngur um grýtta leið sem
þarf að ferðast til að komast undir
regnbogann. Mjög dreymið lag
eftir Rúnar sem hefur bjartsýnan
blæ yfir sér en textinn er frekar
heimspekilegur. „Hvar endar allt,
hverfur það allt?“ syngur Rúnar,
og er einn fyrsti íslenski tónlistar-
maðurinn sem talar illa um sólina
í popplagi með orðunum: „Brenn-
heit sólin blindar mig, illkvittin
og gul“. Það má nánast fullyrða
að lagið hafi fengið mestu út-
varpsspilunina, því Guðni Már
Henningsson, útvarpsmaður í
Popplandi á Rás 2, hefur verið
einkar duglegur að spila lagið
gegnum tíðina.
„Ég ein“
„Ég ein“ með Septu er næsta
lag. Lagið syngur Pálína Vagns-
dóttir og fjallar það um konu
sem textahöfundur lagsins, Soff-
ía Vagnsdóttir, þekkir vel enn í
dag. Konan stóð í þeim sporum á
þeim tíma þegar lagið var samið,
að maðurinn hvarf að heiman og
hún vissi ekki hvar hann var.
Hún var þó viss um ást hans og
þannig ímyndaði Soffía sér hún
sæti heima og biði en hann væri
víðs fjarri, en langaði heim. „Og
það rættist svo síðar, þau eru
hamingjusöm saman í dag,“ segir
Soffía Vagnsdóttir um hjóna-
kornin.
Í laginu spyr Pálína ítrekað
hvar maðurinn hennar sé og Stef-
án Hilmarsson svarar til baka
þannig að Pálína verður enn ráð-
villtari hvar elskhugi hennar sé
niðurkominn. En hún er þó bjart-
sýn og bíður og vonast eftir hon-
um og veit að þau tilheyra hvort
öðru, en er þó hnípin og grætur í
myrkrinu. Hrólfur Vagnsson á
lagið og leikur á hljómborð,
bróðir hans Haukur slær trommur
í laginu, Kristinn Sævarsson leik-
ur á saxófón og Magnús Hávarð-
arson leikur á gítar.
„Útópía“
Lag númer sex á plötunni er
„Útópía“ með Eddu Borg Ólafs-
dóttur. Lagið er einstaklega vel
spilað og framúrstefnulegt, enda
engir aukvisar sem ljá því hljóð-
færaleik sinn. Friðrik Karlsson
gítarleikari, Gunnlaugur Briem
trommuleikari og Jóhann Ás-
mundsson bassaleikari koma að
laginu, en þeir stofnuðu hljóm-
sveitina Mezzoforte sem er heims-
fræg enn í dag. Kjartan Valde-
marsson leikur á hljómborð og
eiginmaður Eddu Borgar, Björn
Sveinbjörnsson, slær bassann.
Edda Borg segist ekki botna í
texta lagsins sem Jón Þór Gísla-