Bæjarins besta - 09.06.2011, Blaðsíða 18

18 FIMMTUDAGUR 9. JÚNÍ 2011
Krossgáta og Vestfirðinga.
Höfundur: Hafliði Magnússon frá Bíldudal.
Lausn á síðustu krossgátu
Hörmuleg gleðitíðindi
Það hefur verið mikið á dag-
skrá minni frá því að ég fór suður
eftir Aldrei fór ég suður. Fyrst
skal nefna meðferð við langtíma
kvilla er hrjáð hafði mig frá ungl-
ingsárum í Bolungarvík, ofurvin-
skapur við fjórða Bakkabróður-
inn – Bakkus. Vog tel ég eftir tíu
daga dvöl þar eina merkilegustu
stofnun fullveldis okkar og mættu
margir þar af læra. Boðskapurinn
er einfaldur og verkin tala. Nýt
ég nú þess að vera þurfalingur,
sofna allsgáður og vera tilbúinn í
seinni hálfleik lífshlaupsins með
ásetningi um að vinna til gull-
verðlauna.
Lífið hefur gengið sinn vana-
gang, ekki var útbreiddur faðmur
mildi og aumingjagæzku sem
beið við bílastæðin við Gullin-
vog. Þar tóku á móti mér alvarleg
veikindi þeirra sem mér þykir
vænna um en flesta. Og þar eð ég
hef lengi stundað kukl á náskyld-
um og venzluðum stökk ég þegar
út í þá djúpu og kom upp úr með
bros og beztu mögulega útkomu.
Tveimur dögum síðar kom ég
norður á Ísafjörð til að gegna
störfum mínum nokkrum dögum
síðar, að ég taldi. Þann dag var
þó helgihald í bæ hér að höfð-
ingjasið og tók ég því vaktskyldu
skömmu eftir að tók land og hafði
unun af.
Svo átti alvaran að hefjast en
þá fékk ég umsögn á þá leið, að
ekki virtist ég vinnuhæfur og
myndi vart verða í náinni framtíð.
Tók þessu með jafnaðargeði –
nýfundnu á Vogi. Leizt bara vel
á að samhæfa frekar hug, hönd
og félagsleg bönd áður en kuklið
kokgleypti tilvist mína enn og
aftur.
Áður en varði var mér boðið á
fund yfirlækna Heilbrigðisstofn-
unar Vestfjarða og æsktur um
áætlan mína. Sagði sem var að
vildi ekki breyta miklu í 6-12
mánuði að ráði sérfræðinga SÁÁ
heldur vera hér með aðlögun á
starfsháttum og búsetu í Bolung-
arvík. Bar þá svo við að mér er
tjáð að í lok starfssamnings núna
þann 21. júní væri ekki vilji fyrir
seinna en strax. Kannski opnar
maður bara stofu, heilar, heillar
og býður fjallagrös með lífshátta-
ráðleggi í Grunnavík eða Reykja-
nesi. Lítt fýsir mig til Goðmundar
Kóngs í BNA þó velmæli þel-
dökkur Barack til heimsins.
Mér hefur borist til hlusta að
hér um slóð hafi frúin á Leiti
farið á kreik vegna ofangreindra
smámuna. Skýringar eru gripnar
lausar úr lofti, láði og legi. Ekkert
er hæft í þeim fullyrðingum er
millum tanna eru og alrangt er
að úlfúð sé meðal mín og kollega
minna. Heiðurmenn starfa hér
og vinir, jafnvel vildarvinir erum
við oftar en ei.
Ég fer ekki að eigin frumkvæði
en sáttur við menn og málleys-
ingja, sé bjarta framtíð mér og
ykkur til handa og vona að engum
sárni fararsniðmátið. Ekki er
alltaf á allt kosið og ekki eru öll
sjálfráð augnablik lífs okkar, en
við berum ábyrgð sjálf og enginn
er sterkari en við í að aðlaga eig-
in háttu.
Mér hefur liðið mjög vel hér
vestra, eignast urmul vina til loka
og skilning á að þótt Grundarpúki
sé eru til ágætis Ísfirðingar innan
um. Ekki þætti mér líklegt að
öllum skiptum mínum sé lokið
við ykkur og þakka ég mikið
fyrir að fá að lifa meðal ykkar
þetta ár, vera velkominn oftar
enn ekki og læra að lífið er gott,
flott og bezt á Vestfjörðum.
Með vinsemd og djúpri virð-
ingu.
Finnbogi Karlsson, kuklari,
Grundarpúki og edrú.
að hafa mig lengur hér við störf.
Þakkaði ég hreinskilni og vatt
mér í að ljúka vinnulista, bréfum
og fleiru smáu sem eftir lá að ljúka.
Ekki veit ég enn hvar mig ber
niður næst, en einhvers staðar
verða vondir að vera.
101 er ekki ólíklegt með hausti
en lifibrauð sumarsins verð ég
að finna út um á næstu dögum
því maðurinn lifir ekki á brauði
einu, þarf köku samkvæmt drottn-
ingu og hnoðmör ef marka má
Vestfirðinga, jafnvel lýsi eða
a.m.k. niðursoðna þorskalifur,
því sumarið virðist ætla verða
snjólétt og lítt um sólarglætu til
framleiðslu hormónsins D.
Einnig tel ég ekki ólíklegt að
börnum og fyrrverandi þóknist
áframhaldandi stuðningur – svo
tekjutengt athæfi er æskilegt ekki
Finnbogi Karlsson.