Bæjarins besta - 07.02.2013, Page 12
12 FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2013
„Langaði bara í svona peysu sjálf“
Íslendingar erum ekkert að
monta okkur af okkar þrettán
jólasveinum. Maðurinn minn
teiknar jólasveinana. Þetta
eru pokar með efni; garni,
nál og mynd sem þú saumar
í. Ég hugsaði þetta sem litlar
myndir en fólk getur gert
hvað sem það vill við þetta,
notað þetta í púða eða hvað
sem er. Þetta er með ljóðum
um jólasveinana eftir Jó-
hannes úr Kötlum,“ segir
Berglind en fyrsta verkefni
Bsveinsmade var að útbúa
ísaumasett með íslensku
jólasveinunum en Berglind sá
greinilega gat í markaðnum
sem hún ákvað að fylla upp
í með sinni eigin íslensku hönn-
un.
„Ég byrja á Stekkjarstaur
og Giljagaur og held svo
áfram með alla jólasvein-
ana, tvo á hverju ári. Svo verða
gerðar diskamottur líka.
Seinna meir geri ég gardínur
þegar allir jólasveinarnir eru
komnir og Grýla og Leppa-
lúði og jólakötturinn. Dúka
líka, svona löbera sem konur
hafa rosalega gaman að því
að sauma út,“ segir Berglind.
Hvernig kom Ísafjarðar-
peysan til?
þrettán eða fjórtán ára þeg-
ar ég hannaði fyrstu peysuna
mína sem var svona hreindýr
sem ég prjónaði fyrir vinkonu
mína,“ segir Berglind sem ólst
upp við að prjónaskap og
heklaði og prjónaði á dúkk-
urnar sínar þegar hún var
yngri.
Berglind flutti til Ísafjarðar
árið 1979 en hún hætti
snemma í skóla og hefur
unnið mikið sem verkakona
og við fiskvinnslu. Hún ætlaði
að stoppa stutt við á Ísafirði
en hefur ílengst. „Ég ætlaði
ekki að vera héna lengi, ætl-
aði að vera í eitt ár. Ég kom
og fór, kom hingað aftur
1989 eftir að hafa flakkað
fram og til baka milli Ísafjarð-
ar og Reykjavíkur. Ég kynntist
manninum mínum hér, Pálma
Ólafi Árnasyni, átti tvö börn
með honum og er ekki enn-
þá farin. Hann er með góða
vinnu á svæðinu svo við bú-
um hér bara áfram,“ segir
Berglind.
Byrjaði allt á jólasveinum
„Ég byrjaði fyrst með jóla-
sveinana, langaði að gera
eitthvað íslenskt. Það eru til
danskir jólasveinar og við
„Ég byrjaði smátt og lét svo
verða af þessu. Maðurinn
minn teiknaði myndina af
jólasveinunum en fyrsta verk
Bsveinsmade var útsaums-
mynd af jólasveinunum. Fólk
getur keypt myndirnar og
saumað þær og notað í
púða eða hvað sem er. Ég
tók eftir því að það var ekki til
neitt svona íslenskt, en við
ætlum að hanna útsaums-
mynd af öllum jólasveinun-
um, Grýlu, Leppalúða og
jólakettinum,“ segir Berglind
Sveinsdóttir prjónakona í
Hnífsdal sem hefur verið að
hanna og vinna prjónavörur
og ísaum undir merkinu
Bsveinsmade. Hún hefur
haldið áfram að hanna og
er komin með lopapeysur,
húfur og fleira að auki með
íslenskum og vestfirskum
blæ. Bæjarins besta tók
hana tali á dögunum til að
fræðast meira um þetta
áhugaverða framtak.
Hver er Berglind?
„Ég heiti Berglind Sveins-
dóttir og er fædd og uppalin
á Akranesi. Mamma og systur
mínar prjóna líka og ég byrj-
aði að prjóna ung. Ég var
„Mig langaði bara í svona
peysu sjálf með Ísafjarðar-
merkinu og byrjaði að hanna
hana fyrir fjórum til fimm
árum. Mig langaði að gera
Ísafjarðarpeysu fyrir rokkhá-
tíðina Aldrei fór ég suður og
hugsaði að það væri líka
gaman á ættarmótum að
sjá hver er frá Ísafirði og Vest-
fjörðum. Þetta snýst um að
vera stoltur af því hvaðan þú
ert,“ segir Berglind um inn-
blásturinn að peysunni en
hún hefur selst ágætlega og
fengið mjög jákvæðar viðt-
ökur.
„Ég byrjaði síðan að selja
þær í fyrra undir merkinu
Bsveinsmade. Fólk er svona
að uppgötva þetta, sérstak-
lega Ísfirðingar. Dýrasta peys-
an kostar 21.900 krónur og
flestir telja að það sé ekki svo
mikið. Hægt er að fá peysur
í hvaða lit sem er en munstrið
verður að halda sér þar sem
litirnir í Ísafjarðarmerkinu eru
alltaf þeir sömu. Þetta eru ís-
lensku fánalitirnir, hvítur, blár
og rauður. Útlendingarnir eru
rosalega hrifnir af þessu, sé-
rstaklega þegar ég útskýri
fyrir þeim Ísafjarðarmerkið.
Þeir sjá þetta auðvitað ekki
strax en margir Íslendingar
sjá strax að þetta er Ísafjarð-
armerkið,“ segir Berglind.
Annar ekki eftirspurn
Berglind hefur ekki undan
að prjóna Ísafjarðarpeysur
en það liggja hjá henni pant-
anir sem hún hefur ekki komist
yfir að klára. Það getur tekið
allt að viku að klára eina
peysu að fullu með öllum
frágangi og þvotti. Það
gengur heldur ekki svo glatt
að finna fólk til að prjóna fyr-
ir sig.
„Það er erfitt er að finna
prjónakonur til að prjóna fyrir
sig því þær eru svo ofboðs-
lega uppteknar sjálfar og
hafa nóg að gera í sínum
prjónaskap. Maðurinn minn
ætlar að athuga með prjóna-
vél en peysurnar sem ég er
að gera eru hringprjónaðar.
Það þarf held ég að sauma
allt saman sem kemur úr
prjónavél svo peysurnar
verða að vera prjónaðar í
höndunum. Það er líka gæða-
merki,“ segir Berglind um
hvort ekki standi til að fá að-
stoð við prjónaskapinn.
Stefnir á útgáfu