Fréttabréf Siglfirðingafélagsins í Reykjavík og nágrenni - okt. 2014, Blaðsíða 5

5
en ég kom út á Öldubrjót, út á
Pólstjörnubryggju. Þá átti taskan
að vera tóm og það passaði, hún
var tóm. Ég hafði fundið alla
bátana.
Karlakórinn Vísir
Ég tók þátt í starfi Karla-
kórsins Vísis. Ég gekk í karla-
kórinn um haustið 1965 fyrir
tilstuðlan Steingríms vinar míns
Lilliendahl. Hann var í kórnum
og við vorum ekki saman, við
urðum náttúrulega að vera báðir
þar. Síðan var farið í frægðarför
til Danmerkur, til Jótlands og
vítt og breytt um Danmörku,
sungið í Herning og Veile og
hvað þetta heitir allt saman. Þar
voru konurnar með og mikil ferð
gerð úr þessu. Þarna sungum við
fullt af konsertum. Klæddum
okkur upp í kjól og hvítt en
við vorum orðnir ansi vanir
að syngja bara fyrir konurnar
okkar, það var ekkert rosalega mikil
aðsókn að tónleikunum. En þetta
var mjög skemmtileg og ánægjuleg
ferð. Við Steingrímur vorum báðir
konulausir og vorum náttúrulega
saman í herbergi og þar fram eftir
götunum. Segja má að þarna hafi
seinni gullaldarár Karlakórsins byrjað,
þegar við fórum að syngja í glitjökkum
og með undirleik hljómsveita og
poppa þetta svolítið upp, en auðvitað
sungum við gömlu karlakórslögin „Ár
vas alda“ og það allt saman líka. En
þetta var mjög merkilegur tími, mikil
plötuútgáfa og mikið starf. Gerhard
Schmidt var náttúrulega stjórnandinn
en sá sem var sprautan á bak við
allt saman í vandvirkninni og því
sem gert var í karlakórnum það var
formaðurinn, Sigurjón Sæmundsson.
Hann lagði metnað sinn í að gera allt
vel. Hann var að fá söngþjálfara, fékk
söngþjálfara kannski tvisvar á vetri
til þess að æfa okkur þessa karla sem
kunnum náttúrulega ekkert að syngja,
við vorum bara að reyna að horfa á
Gerhard þegar hann var að stjórna
okkur. Þetta gerði garðinn frægan,
gerði Siglufjörð frægan. Við vorum
með mest seldu plötuna á Íslandi
hjá Fálkanum árið 1968 og okkur var
boðið á tónlistarhátíðina í Cannes í
janúar 1969. Þar var mættur 40 manna
karlakór en ég er ekki viss um að þeir
hafi átt von á 40 manna karlakór, held
þeir hafi haldið að Karlakórinn Vísir
væri bara einn maður. Þarna stóð
jafnvel til að við fengjum ekki að syngja
en við fengum að syngja og opnuðum
dagskrána sem sjónvarpað var út um
allan heim. Við æfðum þarna heilan dag
í þessari höll og æfðum meðal annars
með Tom Jones og Petrulu Clark og
þessum snillingum öllum. Karlakórinn
Vísir var nú bara með þessu fólki öllu
saman. Þannig að ferðalög voru mikil.
Við fylltum öll hús hér. Við fylltum
Háskólabíó oft, Austurbæjarbíó,
Gamla Bíó og Bæjarbíó í Hafnarfirði.
Það var alls staðar fullt þar sem við
komum. Það gekk rosalega vel.
Þetta stóð kannski fram til 1975.
Þetta var mikil innspýting fyrir
menningarlífið i Siglufirði, og út
af fyrir sig fyrir menningarlífið á
Íslandi, Karlakórinn Vísir.
Bæjarmálin
Nú, ég var bæjarfulltrúi í 24 ár
og sparisjóðsstjóri í 22 ár. Ég
var forseti bæjarstjórnar 1988
þegar bærinn hélt upp á 70
ára kaupstaðarafmæli og 170
ár verslunarafmæli. Þá kom í
heimsókn til okkar Frú Vigdís
Finnbogadóttir. Hún kom
á laugardagsmorgni og það
var haldin afmælishátíð allan
daginn. Hún hélt til heima
hjá okkur Ásdísi á meðan á
dvölinni stóð, á milli þess sem
hún fór í opinberar heimsóknir
og svona. Ég tók á móti henni
á flugvellinum, forsetabíllinn
var kominn, ég keyrði með
henni einn hring um bæinn þar sem
var búið að flagga út um allt og fullt
af fólki mætt. Það var dásamlegt að
sjá hvernig Siglfirðingar tóku á móti
forseta sínum. Svo þegar við komum
á Suðurgötuna, hjá okkur Ásdísi, þá
tók ég upprifjun frá því ég var 7 ára,
1952 þegar Ásgeir Ásgeirsson kom
til Siglufjarðar og Karlakórinn söng
á svölunum hjá Þormóði Eyjólfssyni.
Þannig að Karlakórinn Vísir var á
bílskúrsþakinu hjá okkur og söng og
tók á móti Frú Vigdísi þegar hún gekk
upp tröppurnar. Hún gekk til þeirra
og heilsaði þeim og það var yndislegt
að sjá hvernig Siglfirðingar tóku á
móti henni. Suðurgatan var stútfull af
fólki, eitthvað sem ég reiknaði ekkert
endilega með. Ég er ekkert hissa þó
Siglfirðngar og aðrir hafi tekið
vel á móti frú Vigdísi. Þetta var
góður dagur. Það var farið víða
um bæinn og þetta endaði með
veislu um kvöldið og síðan flaug
Vigdís aftur suður. Þetta var
ánægjulegur dagur í flest alla
staði. Það skeði leiðindaatvik
sem ég kem ekki að núna.
Einu sinni þegar ég var
í bæjarstjórn þá var ég
Björn Jónasson (1945-2014)
Karlakórinn Vísir
á leið til Frakklands 1968