Alþýðublaðið - 01.09.1924, Blaðsíða 3

Xra**ttlEX£ll>i
'ð
binkanna, aem því gætu lækkað
vtxtina, og sawði að lokum:
>8érhver sá iðjuhöldur, mn þekkir
til hlítar til iðnaðarmála, viður-
kennir, að það lorgi sig bezt, að
kaupið sé hátt.<
Þá taldi hann upp þær verk-
legu framkvæmdlr, sem ráðið
væti að byrja á í haust. Skaí að
eins drepið á það helzta hér:
1. Ýmsar framkvæmdir, sam-
kvæmt tillögum atvinnuleysis-
neíndarinnar fyrir samtals um 9
milijónir sterlingspunda.
2. Nýir þjóðvegir og vegir
íyrir bitreiðar fyrir 5 milljónir
sterlingspunda.
3. Stjórnin hefir gert sámninga
við ýms félög um ailskonar vinnu
fyrir tugi milljóna sterlingepunda,
til fiugvélasmíða einna ætlar hún
t. d. að verja io1/* milljón ster-
iingspunda meiru en f fyrra, og
fá þar atvinnu 15000 manns í
viðbót við þá, sem tyrir eru.
4. Þá hefir stjórnin samið við
ýms járnbrautarfélög um að láta
vlnna í vetur fyrir um 52 millj-
ónir steriingspunda.
5. Lánveitingar til styrktar út-
flutningi um 18 mllljón sterlings-
punda.
6. Auk þess hefir stjórnio i
huga að láta grafa ný göng
undir ána Thames, byggja brú
yfir ána Toy, breyta gataaskipu-
laginu vlð höínina og skera fram,
þurtea og rækta aflstórt stöðu-
vatn og mý arflóa umhverfis það,
og er þó enn ótalið hið stærsta,
húsbyggingarfrumvarpið, sem nú
mun orðið að lögum.
Þá drap hann að lokum á tvö
stórmál, sem stjórnin enn ekki
hefir undirbúið svo, að hún geti
lagt þau fyrlr þinglð að svo stöddu.
Annað er rafmagnsmálið. Hugs-
ar stjórnia sér að láta reisa
raforkustöðvar í' sambandi við
kolanámurnar, svo stórar, að þær
nægi til ijósa, hitunar, jarðrækt-
ar og ýmiskenar iðjureksturs fyrir
landið alt. Sparast þá að fiytja
kolin langar leiðir um landið og
auk þess má nota hita þeirra
miklu betur en nú er auðið, sé
þeim brent í stórum, nýtfzku
eldstæðum. Borpirnar myndu þá
og breytast mjóg tll hlns betra,
sót og reykur Iverfa, þrifnaður
og hreinlæti ; ukast stórlega,
ioftið verða íieilnæmara og
hellsufar borgarsúa batna. Værl
það og mikill hægðarauki og
fj&rsparnaður fj rir iðjurekendur
og bændnr að f eta jafnan keypt
raforku eftir þc rfum og þannig
losnað við að fá sér dýrar og
rúmfrekar vélar
Hitt málið er sykurrófnarækt-
un. Er það hið nesta nauðsynja-
; mál íyrir bæncur. Með nýjum
| ræktuuaraðferði) m og notkun
í rafmagns má nargfalda rófna-
>Ha,?ðjax!«, blað Odds Sigur-
geirssowar, er nýkomið út œtð
giefsum og gióðaraugum. Skyldi
Moggi ekki svara?
Gamali skútumaður.
Útbp'eiðia AlþýðublaSið
hvar aam þlð «puð sg
hwept sem þlð Vaplðl
uppskeruna, og með því að reisa
og reka nýtízku verksmiðjur til
að vinna úr þeim sykurinn má
koma upp nýrri, arðbörandi iðn-
aðargrein, veitá fjölda fólks vlnnu
og spara þjóðinni að kaupa syk-
ur frá útlöndum.
Stjórniu ætiast til, að rikið
reisi og reki raforkustöðvarnar,
en styrki bændur tii að auka
rófnaræktina og koma upp verk-
smiðjum í sameiningu.
Er unnið kappsamlega að
undirbúningi beggja þessara
málá og, verður þess senniiega
eigi langt að bfða, að stjórnin
leggl tUIögur sínar fyrir þingið.
— Hér fér stjórnin öðruvísi að,
hún eykur dýrtíðina með toilum
og lággsngi, felilr niður verk-
legar framkvæmdir til að lækka
kaupið og iætur bankana íþyngja
atvlnnuvegum almennings með
; váxtahækknnum.
í Englahdl er alþýðustjórn —
hér fhaldsstjórn.
Bdgar Rice Burroughs:
Tapsan og glmsteinap Opap-bopgap«
XX. KATLI.
Jane Clayton fangi aftup.
Þótt föt lafði Greystoke væru tötrar og hár hennar
ógreitt, fanst Werper sem hann heföi aldrei séð fegurri
sjón, er hún svo óvænt rakst á vin og verndara, þegar
henni mest reið á, og andlit hertnar ljómaði af gleði.
Belginn sá þegar af látbragði hennar, að hún hafði
enga hugmynd um, hvern þátt hann hafði átt i ráni og
eyðileggingu heimilis hennar. Hún sagði honum i fljótu
bragði frá öllu þvi, er drifið hafði á daga hennar, siðan
hann fór leiðar sinnar, og er hún sagði honum fa.ll manns
sins, gat hún ekki tára bundist.
„Ég er hrærður," sagði Werper með uppgerðarmeð-
aumkvun; „en óg er ekki hissa. Þessi fjandi þarna,“
hann benti á lik Achmets Zeks, „hefir gert hervirki um
alt landið. Wazirimenn eru ýmist fallnir, eða flæmdir
burtu, langt suður eftir. Menn Achmets Zeks sitja á
sléttunni, þar sem bær yðar stöð áður —- þar er eigi
undankomu eða vægðar að vænta. Eina von okkar er
sú, að halda norður á bóginn eins hratt og unt er,
kornast til aðalstöðva ræningjanna, áður. en þeir sem
eftir voru heima frótta dauða höföingjans, og fá undir
einhverju yfirskyni fylgd norður eftir. Ég held, að þetta
takist, þvi að ég var geBtur ræningjans áður en ég
vissi, hvern mann hann hafði að geyma; og þeir sem
heima eru vita varla, að óg snérist gegn honum, er óg
kyntist fúlmensku hans.
„Komið! Við skulum skunda til búðanna 0g reyna að
komast þangað, áöur ea lik Achmets Zeks finst af þeim,
er voru með honum á siðust ránsferð bans; 0g áður en
þeir flytja fregnina til félaga sinna beima. Þetta er okkar
eina von, lafði Greystoke, og þór verðið að treystagmér
algerlega, ef bragðið á að takast., Biðið min hór eitt
augnablik, meðan ég sæki pyngjuna sem Achmet Zek
stal af mér.“ Werper hljóp til liksins, kraup og leitaði
i snatri að gimsteinapyngjunni. Honum til mestu gremju
bar ekkert á gimsteinunum i fötum Achmets Zeks. Hann
stóð á fætur, gekk eftir stignum og leitaði að pyngjunni
eða steinunum. En hann fann ekkert. jafnvel þótt hann
leitaði vandlega kringum hrossskrokkinn og meðfram
stignum báðum megin. Hissa, óánægður óg reiður kom
hann loksins aftur til konunnar. „Pyngjan er tind,“
sagbi hann gremjulega, „og ég þori ekki að biða lengur
HmmSHiaHHHfflHaHEiHHHS
Tarzan'Sögnnar
(ást á Bíiduéa! hj& Guðm. Sigurðssynl bóksala,