Alþýðublaðið - 19.09.1924, Blaðsíða 3
'HC'&VSliBEKSÍXjg*
S
Konur!
Aldrei heflr Smárasmjörlíkið
veriö betra en nú.
lleynið!
Ljðsakrðnnr,
og alls konar hengi og borð-
lampa höfum við í afar fjöl-
breyttu og fallegu úrvali.
Heiöraður almenningur ætti
að nota tæklfærið meðan úr
nógu er að velja og fá lamp-
ana hengda upp ð k e y p i s.
Virðingarfylst,
Hf. rafmf. Hiti & Ljús.
Langayegi 20 B. — Sími 880.
það á að ger& mennina fróða,
atarfsama og télagslynda, sann-
mentaða.
Áíengið á að efla hreysti og
heilbrigði þjóðarinnar; það á að
útrýma fátækt, sóttum, heihu-
leysi og úrkynjun; það á að
gera mennina tápmikla, hrausta
og þolgóða.
Skólar, kiikjar, sjúkrahús, alt
kostar þetta ríkissjóðinn ærlð fé.
Afengið, aftur á móti veitlr rfkls-
sjóði drjúgar tekjur. Hvað gerlr
það til, þótt skóiarnir, kirkjurnar
hann fann. Þvi nsest hélt hann áleiöis til rústanna, þar
sem bardaginn im gtfllið stóð daginn áður.
Undrun hans og vonbrigði urðu mikil, er hann kom
á staðinn, þvi að málmurinn var horfinn. Jörðin var
svo troðin af mönnum og hestum, að engin merki
sáust, er benti til hans. Það var eins og stangirnar
hefðu horfið út í verður og vind.
Apamaðurinn var i stökustu vandræðum, hvað til
bragðs skyldi taka. Engin merki sáust þess, hvort konan
hefði komið þar.ia. Málmurinn var horfinn, og ef nokk-
urt samband var milli konunnar og málmsins var
gagnslaust að biða hennar þarna.
Alt misti hann — steinana fögru, gula málminn,
konuna og minnið. Tarzan var i danfu skapi; hann
ætlaði aftur inn i skóginn að leita að Kulk, og hann
snéri á skóginn; hann fór hart yfir sléttuna og sveiflaði
sór upp i trén, er hann kom i skóginn.
Hann tók enga álcveðna stefnu — hann hélt bara
áfram gegnum skóginn, rekinn áfram af starfsþránni
og i von um að rekast annaðhvort á slóð Kulks eða
konunnar.
Tarzan-sðgDfiar
fást & Vopnafir' i hjá Gunnlaugi Sigvaldasyai bóksala
Edgar Rice Burroughs:
Tarzan og glmsfelnar Opar-borgar.
Hann bjó um sig á trjágrein og r,vaf til morguns;
hann var bæði svapgur og þyritur, er hann vaknaði,
fór ofan úr trénu og hélt að ánni. Þar rakst hann á
Núma, ljónið. Dýrið lapti vatnið i ákafa, en er það
varð vart við Tarzan á bak við sig, leit það upp, og
glápti á komumann. Það rak upp lágt viðvörunarurr;
en Tarzan gat þess til, að dýrið væri fullsatt; tók hann
á sig ofurlitinn krók og kom að ánni fáum föðmum
ofar. Þar iagðist hann flatur og teygaði vatnið. Ljónið
horfði um stund á manninn; »vo hélt það áfram að
drekka.
Númi var fyr búinn; hann reisti hausinn og horfði
um stund yfir ána með festu þeirri, sem kyni han» er
svo eiginleg; hefðu hárin á makka hans eigi hreyfst
fyrir andvaranum, hefði mótt ætla að þarna væri málm-
likneski.
Ðjúpt andvarp úr lungum dýrains truflaði myndina,
höfuðið snérist hægt við, unz augun störðu á manninn.
Granirnar brettust — gular tennur komu i ljós. Aftur
kvað við viðvörunarurr, og konungur dýranna snéri
tigulega i skóginn og hvarf sýnum.
Tarzan drakk óhikað, en hann gaut hornauga til
ljónsins og hafði gát á hverri hreyfin,;u þess, unz það
var horflð; en hann heyrði lengi til þe :s á eftir.
Hann haðaöi sig i ánni, er bann ha ði snwtt egg, er
g|MEDiun sTar=sntjg
W.D.&H.O.WILLS.
Bristol & London.
Reykið
,Capstan‘
vinðlinga!
Smisöluvorö 96 aurar*
Fðst alls staðar.
Úlbpalðlð Jtibfðublaðlð
hvar eem ilð aruð ag
hvcrt eem þlð farlðl
og sjúkrahúsln hrörni og gangi
úr sér, þótt l arnafræðslan sé
feid niður og alþýðumönnum
bægt trá skólur 1 rikisins, úr því
að lögboðið er að flytja blessað
áfengið inn i 1: ndið; það bætir
úr þessu öilu s man — og geí-
ur auk þess ríki ;sjóðnum drjúgar
tekjur.
Þ*tta er auðs áanlega álit Jóns
Magnússonar, I rkju- og kenslu-
málaráðherra, fsm nú er jafn-
framt orðinn yfii ífenglssali lands-
ins.
Ný bók. Maður frð Suður-
AihopIBcub PuntkAitKs*
afgrelddar f alma 1280.
Verður það enn Ijósara þagar
iitlð er til aðgerða hans síðan í
vetur, er hann aftur komst í
ráðhérrasess.
Siglfirðingar hafa einkum orðið
fyrir umhyggju kirkju , keaalu-,
og heilbrlgðismálaráðherrans. E>air
fóru þess á leit, að vínverzlunin
þar yrði lögð niður; kom fram
tillaga þess efnis í þing'nu, en
tyrir góðar undirtektir og hált
eða heii loforð ráðherrans um
að verða við málaleituainnl; var
tillágan tekin aftur. Mun ráð-