Gerðir kirkjuþings - 1993, Side 9
Bið ég kixkjuþingsmenn og gesti að votta látnum kirkjuþingsmanni og staðarráösmanni
í Skálholti þeim fyrsta eftir að kirkjan tók við forræði virðingu sína með því að rísa úr
sætum.
SÍÐASTA ÞING KJÖRTÍMABILSINS.
Hollt er þaö ævinlega að hafa einhverja viðmiöim til aö móta stefnu eöa rétta hana af,
ef af leið hefur borist Við erum sjálfsagt ennþá næmari fyrir slíku en flestir aðrir,
kirkjunnar menn. Kemur þaö til hjá okkur prestum, að við teljum ekki aöeins daga
eins og öðrum er tamt og fylgjumst með framrás mánaða, heldur höfum við einnig
aðra viðmiðun, þar sem eru sunnudagar og hátíðir kirkjuársins, Viö leggjum áherslu á
sífellda breytingu með mismunandi lestrum frá altari, og einnig með því að breyta um
lit á messuklæðum í samræmi viö tímabil kirkjuársins og nema þeir, sem eitthvað setja
sig inn í reglur að baki slíku, nokkra lærdóma af. Er það þá líka rétt, að einnig í kirkju
orðsins, sem okkar kirkja er meö sérstökum hætti, fer fram boðun án orða, með
táknum, litum og áherslum á margvíslegan hátt.
Og enn er svo komiö, að nokkur eyktarmörk eiga sér stað á kirkjuþingi. Mér þykir sem
ekki sé langt síðan ég stóð hér og setti kirkjuþing viö upphaf kjörtímabilsins. Nú stend
ég hér og bý mig undir að starfa með ykkur dagana þessa alla, sem þing situr, en slíta
svo síðasta þingi kjörtímabilsins. En hiö næsta þing, sem hefst haustið 1994 mun að
eitthveiju leyti, jafnvel töluveröu, vera skipaö nýjum fulltrúum einhverra annarra
áhersluatriða, en hér hafa mótað stefnu og störf. Ekki vil ég kveöja þingmenn meö
þakklæti nú við upphaf, býö með það til þingslita, en nefni þetta engu að síður, þar
sem það hlýtur að setja nokkurn svip á störf okkar. Jafnvel svo, að þeir sem ekki vænta
endurkomu til þingstarfa, kjósi aö leggja sérstaka áherslu á mál, sem nú er tækifæri
að vinna brautargengi, en verður vart unnið síöar með sama hætti.
ÞJÓÐ OG KIRKJA.
En önnur ástæða er líka fyrir þ\ó, að ég minni á nokkur tímamót við upphaf þessa
þings. En sú er, að ég kýs að veija nokkrum mínútum í að telja upp, sem efst hefur
verið á baugi á fundum okkar. Þar kemur ekki aðeins það fram, sem við höfum Qallað
um, heldur er þar einnig að finna stefnumörkun kirkjunnar og leiöbeiningar hennar
í málum, sem ekki eru í þrengsta skilningi hennar mál, heldur þjóðar allrar. Svo er þó
sem betur fer, að ekki er mikil vík milli kirkju og þjóðar og trauðla ber nokkur hag
þjóðar ríkulegar fyrir bijósti en einmitt kirkjan. Er þá svo sem vera ber. Jesús gekk
um kring og gjörði gott. Boðaði og kenndi, en læknaði einnig og kom til móts við þá,
sem minna máttu sín. Ber starf kirkjunnar sem betur fer einnig svip af þessari
fyrirmynd og dugir aö vitna til þess, sem gert er fyrir atvinnulausa því til staðfestingar.
Og þykir mér það ein hinna betri frétta á annars töluvert dökkum himni á þessum
dögum, að starfsmenn Dagsbrúnar, þeir sem hafa mest með afskipti af atvinnulausum
aö gera, þiggja aðstoð kirkjunnar og munu eftir fundi hér í borg, halda austur í
Skálholti til dvalar þar, uppbyggingar og leiöbeiningar. Sé ég í þessu verki bjarma þess,
sem er von okkar, aö sem flestir og af margvíslegustum sviðum þjóölífs, þiggi framboð
Skálholtsskóla og staðar alls. í Skálholti er gott að á og safna í mal sinn til farar, ekki
síst ef á brattann er að sækja, eða menn eru nokkuð móöir.
4