Gerðir kirkjuþings - 1993, Side 292

Nefndarálit u* vorkaskiptin«gu og sanskipti sóknarpresta og sóknamefnda.
.XX
5. Ágreiningsmál sem upp hafa komið.
Nefndin skoðaði tiltækt efni um nokkur ágreiningsmál sem
hafa komið upp á liðnum árum innan safnaðarstarfs. Þar var
stuðst við greinargerðir, bréf og blaðafréttir. Nefndin
ákvað að hafa ekki persónuleg viðtöl vegna þessarar skoðun-
ar en láta lestur greinargerða nægja. Bæði var það talið of
tímafrekt verk að tala við alla málsaðila og einnig voru
menn sammála um að rétt væri að fara varlega í að ýfa upp
sár sem væru farin að gróa. Umtalsvert skrifað efni var
fyrirliggjandi um gang málanna.
Það var samdóma niðurstaða nefndarinnar að skýrari ákvæði
í lögum hefðu ekki komið 1 veg fyrir þann málefnalega og
starfslega ágreining sem upp hefur komið innan safnaða.
Vandinn hafi miklu frekar skapast vegna þess að skipulögðum
vinnubrögðum í samskiptum og ákvarðanatöku hafi verið áfátt
og skýrari starfsreglur skorti.
Vandamál sem upp hafa komið varða einkum fjóra þætti:
* Almenn samskipti
* Samráð og málsmeðferð
* Samskipti við fjölmiðla
* Fjárhagsmál
Því taldi nefndin að mikilvægara væri að breyta skipulagi
og starfsháttum innan sóknarnefnda en að breyta núverandi
lögum. Var ákveðið að í nefndarálitinu yrðu kynntar leið-
beiningar i þessa veru fyrir starf sóknarnefnda.
Formaður nefndarinnar var fenginn til þess að flytja
fyrirlestur á Leikmannaráðstefnu kirkjunnar á Akureyri þann
3. apríl 1993. Þar fjallaði hann um samstarf sóknarpresta
og sóknarnefnda. í umræðuhópum á eftir hafði formaðurinn
tækifæri til þess að ræða við einstaklinga. í ljós kom í
umræðum að innan ýmissa sóknarnefnda úti á landsbyggðinni
er og hefur verið um að ræða ágreining milli sóknarnefnda
og sóknarpresta um aðferðir og starfsháttu sem leitt hafa
til samskiptaerfiðleika. Þessi ágreiningsmál voru skil-
greind þannig að erfiðleikarnir væru sprottnir af illa
skilgreindu ákvörðunarvaldi. Sóknarpresturinn átti að hafa
tekið sér ákvörðunarvald sem hann hafði ekki.
Málin sem bar á góma í þessari umræðu voru ekki mörg og
ekki var um að ræða neina formlega úttekt formanns nefndar-
innar á þessum málum en það er skoðun hans að þessi vanda-
mál hefði mátt leysa fyrst og fremst með opnari samskiptum.
Mörg smærri ágreiningsmál virðast ekki rædd heldur sett í
þagnargildi. Afleiðing þess er aðeins óánægja sem síðan
hleður upp spennu 1 samskiptum fólks og leiðir fyrr eða
síðar til uppgjörs með hávaða jafnvel af tilefni sem er
ekki svo alvarlegt.
289