Alþýðublaðið - 11.10.1924, Blaðsíða 2

9
*ttEPYi»«8£S;»2^
Tll sjömanna
á mótorbátnm.
Nd fer að koma sá ífml, að
eigendar mótorbáta fara að
hugsa til þess að ráða sér menn
á þá og þá að sjálfsögðu þá
menn, sem vanastir eru þeim
veiðiskap. Það eru ailar iikur
tii þess, að þessl grein útgerðar
verði rekin í miklu stœrri std
nú en í fyrra. Til þess bendir
það, að menn hafa fjöigað bát-
um áð miklum mun. Til dæmls
verða nú f Vestmannaeyjum um
90 bátar, en i fyrra kringum 80.
Að þessi útgerð eykst svo
mjög, stafar vissuiega aí þvf
góðærl, sem útgerðarmönnum
hefir hlotnast bseði hvað afla óg
ekki sfzt hvað verð aflans snertir.
Öðru máii er að gegna um ykk-
ur, sjómennina, sem hafið sótt
og flutt aflann til iands. Þið hafið
ekki orðlð aðnjótandi góðæris-
ins að öilu leytl. Þið hafið farið
á mis við það, sem mest er um
vert, og það er að fá fyrir fisk-
inn það verð, sem á honum er
á hverjum tfma, sem hann er
seldar.
Tvær orsakfr eru til þess, að
þið h?fið orðið fyrir mikiu eign-
artjóni, en mikið eignartjón verð-
ur það að teljast, þegar menn
missa þriðjang eða helmlng
eigna sinna, eins og mikill hluti
af ykkur hefir orðið fyrlr sfðast
liðna vertlð, og sumir jafnvel
mist raeirS. Fyrrl orsökin er
ágírnd og óréttlæti útgerðar-
manna, en hin sfðari er vöntun
samtaka hjá ykkur sjáifum.
>Brent barn forðast eldinn<,
segir máltækið. Þið, sjómenn,
sem stundið veiði á skipuro þeim,
sem hér ræðir um, ættuð þvf
að gæta ykkar nú og hengja
ykkur ekki á sama snaga og f
iyrra, en sá snagi var samn-
ingsbundið verð á fiski. Það er
minsta krafan, sem þið getið
gert til útgerðarmanna bátanna,
að þið fáið það verð fyrir fisk
ykkar, sem hann er seldur
fyxir, eða það almanna verð,
sem er á fiski á hverjum þeim
tíma, sem þlð leggið fisk ykkar
inn. Þið ættuð að muna það,
sjómenn! að samningar þair,
eem þið skiifuðuð Undir í fyrra
hjá þasöum flokki útgerðarmanna,
hafa skaðað ykkur, sem b zt
sluppuð, um hér um bil 400 kr.
— fjögur hundruð króna. Þ ð
eru mlklir penlngar fyrir ein-
stakilng að missa, betra að h&fa
það til þess að seðja fyrir svarg-
an maga barns sfns eða klæða
□akta konu sfna. Verið þvf sam-
taka f ár og framvegis og látið
ekki flá ykkur lífandl lengur.
Munið, að samtök eln duga tll
þess að fá kjör s(n bætt. Munið
að Iáta ekkl útgerðarmenn vilia
ykkur sýn með þvf að segja
þeasar alþektu setning&r: >Þú
ræður, hvort þú gengur að þess-
um samningum eða ekki. Égget
, fenglð nóg fófk. Það fá færri
en vlija«. Sifk eru alt af orð út-
gerðarmannanna, þégar þeir vilja
fá hagkvæma samninga iyrir
sjálfa sig, þótt gagnstætt verði
fyrir hlutþega.
Þið, mótorbáta-sjómenn f Gárði,
Leiru, Sandgerði, Akranesi og
vfðar! Myndið féiag með ykkur
og berjlst fyrif tllveru ykkar
barna ykkar og kvennal Með þvf
fáið þið bætt kjör ykkar, — ann.
ars ekki, þvf að fjöldinn sam-
einaður ræðar vlð það, sem ein-
stakiingurinn elnn fær ekkl um
þokað. Gefið ykkur tíma tii að
hugsa og lítlð til stéttarbræðra
ykkar á togurunum! Htrer væru
kjör þelrra nú, ef þelr hefðu
ekki bundist sterkum samtökum?
B. B. J.
Dagnr dðmsins.
Eftir Pórberg Pórðarson.
(Úr >Biéfl tí! Láru.<)
Þaö var morgunn hiDS efsta dags.
t Ég kom nakinn fyrir dómstól
Drottins allsherjar, laut honum og
, sagði: >Dýrö só Guöi fööur, Syni
og Heilögum andal< — Og um*
hverfls hásæti hans st.óðu skín-
andi hersveitir, er sungu Guöi
hósíanna.
Drottinn alisherjar leit til mín,
; opnaöi lífsins bók og sagði: >þú
heflr syndgað, sonur minn! Syndir
þínar verða þór ekki fyrirgefnar.<
>Vissulega hefl óg syndgað,«
svaraði óg. >Pyrir því ber mér
víst í ríki þ nu.«
I |
Alþýðublaðlð g
y
8
ö
!
1
ö
* Anglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
kemur út k hverjnm virknm degi.
Afgreiðila
við Ingólfsstræti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) Opin kl.
91/*—10Vi árd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjóm.
Verðlag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Pappír ails konar.
Pappírspokar.
Kaupið þar, sem ódýrast erl
Herlui Clausen.
Síml 39.
En Drottinn dómsins sagði:
>Ég sendi þig til Heljar. Til Heljar
dæmi ég þig fyrir afbrot þín á
jörðinni.< Og bann benti mór í
myrkrið fyrir utan, en þaðan
heyrðist grátur og gnistran tanna.
Og ég ávarpaði Drottin spek-
innar og sagði: >Éú hefir talað
svo fyrir munn postula þinna: ,í
vöggugjöf fókstu tvær náttúrur,
góða og vonda.* Hin góða náttúra
mín var verk þinna handa, og
hún framdi aldtei neina synd á
jörðinni. Hin illa náttúra var frá
Hinum vonda, og hún drýgði allar
syndir mfnar meðal mannanna.
Sjálfur er ég ekkert annað en
þessi andstæðu eðli.
Ég veit, að þú ert róttlátur
dómari. Ef þú dæmir mig til
Heljar, líður hin góða náttúra mín
fyrir syndir, sem hún átti enga
hlutdeild i. Og hin vonda náttúra,
sem var orsök synda minna, nýt-
ur þar friðar og fagnaðar, þvi að
í Helju á hún ætt og óðul. En
með englum og útvöldum hlýtur
hún verðuga refsingu, því að meðal
heilagra í ríki himnanna er víti