Vestfirska fréttablaðið - 03.11.1975, Blaðsíða 2

2
fnédaAw
Ernir Ingason
Blaðamenn: Ha'ldór Þorgeirsson
Jónas Guðraundsson.
Útgefandi og
ábyrgðarmaður: Árni Sigurðsson
Prentun: Prentstofan ísirún hf.
Um stjórnun
SAMEIGNAR
Stjórnmálamenn nota sífellt stærri orð. Ný-
yrðasköpun er snar þáttur í iðju þeirra. Upp-
hrópanir og slagorð dynja á áheyrendum er þeir
heyra mál þeirra.
Árið 1959 sagði stjórnmálamaður um efnahagsástandið
„þjóðin rambar á barmi hengiflugs, aðeins vantar að ýta
henni fram af”.
í dag sextán árum síðar, eru: „allir gjaldeyrissjóðir tómir,
greiðslugetan komin í botn, hugsjónin um efling hinna
dreifðu byggða er í molum, kaupmáttur heimilanna mun á
þessu ári halda áfram að lækka, þjóðin lifir á lántökum”.
Á þessum sextán árum hafa lýsingar stjórnmálamanna
á efnahagsástandinu verið mjög á þennan sama veg. Samt
hefur orðið ótrúleg uppbygging á fslandi.
Uppbygging sú sem átt hefur sér stað í íSlenskum iðnaði
almennt. Uppbygging fiskveiðiflotans og fiskiðnaðarins. Stór-
virkjanir og stóriðja, og mikil aukning íbúðarhúsnæðis al-
mennings gera það að verkum að grunsemdir vakna. GRUN-
SEMDIR UM ÞAÐ AÐ OFT SÉ OFMÆLT.
Rétt er það að erfiðleikar steðja að öðru hverju. En hvar
sjást þeirra merki? Ef þið góðu herrar óskið aö sannfæra
þjóðina, þá þarf aðrar aðferðir. Stóryrðavaðall, óstjórn og
blekkingar stjórnmálamanna, hafa valdið því að óheilindi
manna í garð hins opinbera eru mikil. Skattagreiðslur eru
vægt sagt alls ekki raunhæfar, sé tekið mið af lífsháttum
manna, svo sem komið hefur fram m.a. í bréfum frá bolvík-
ingum, borgnesingum og hveragerðingum til skattayfirvalda.
Af áratuga langri reynslu vita menn að þeim er óhætt. Þeir
hafa lært á ófullkomið skattakerfi, samið af misvitrum
mönnum. Einnig má ganga að því gefnu, að skuldasöfnun,
langt fram yfir fyrirsjáanlega greiðslugetu, er auðveldasta
og öruggasta leiðin til þess að uppfylla kröfur þær, sem gervi-
þarfir nútímans leggja mönnum á herðar. Þeir fáu sem enn
trúa á íslenskan gjaldmiðil og hina fornu dyggð að spara
saman fé til kaupa á einu eða öðru, sjá árangur erfiðis síns
hverfa, og verða að engu í hverri verðbólguöldunni eftir aðra.
En, þetta er ekki náttúrulögmál. Þótt svo megi virðast.
Hér er um að kenna lélegri stjórnun. Rekstur íslensks þjóð-
félags er ekki umíangsmeiri en rekstur meðal fyrirtækis á
alþjóðamælikvarða. Væru heilir og dugandi menn við stjórn
þess þyrftum við ekki að kvíða afkomunni.
Við búum að ótæmandi orkulindum og enn er tækifæri til
að bjarga fiskimiðunum frá eyðingu ef rétt er á málum
haldið.
En vandinn kemur að ofan. Hann kemur frá stjórnmála-
mönnunum sem í moldviðri blekkinganna hefur tekist að
rugla dómgreind og siðferðisvitund almennings. Þeir ráðast
hver að öðrum í ræðu og riti og keppast um að flækja einfalda
hluti. Þegar þeir eru við stjórn, reyna þeir að telja fólki trú
um að allur vandi komi að utan, en sé stjórnvöldum að kenna
séu þeir utan stjórnar.
Sú stjórn sem nú situr, er án alis vafa sú sterkasta ssm
setið hefur að völdum í landinu undanfarin tuttugu ár.
Stuðningsmenn hennar krefjast þess nú að hún noti til þess
atfylgi sitt, að taka upp nýja stefnu og fara þær leiðir, sem
megna að aflétta ótrú landsmanna á stjórnmálamönnum.
NÚ NÝVERIÐ ihefur birtst í
blöðum bæjarins tiilikynning
til hundaeigenda hér i bæ um
samjþykkt frá bæjarstjórn ísa-
fjarðar.
í fljótu bragði mátti ætla
að nú hefði verið teyst við-
-kvæmt mál á viðu-nandi hátt,
-sem aldir -gæfu sætt si'g við
-bæði eigendur hundá og aðrir,
auðvitað að 'Undanskiildum
þei-m litlta hóp, sem engan
fe-rfætlinig mega sjá eða heyra
án Iþess að fara meira eða
roinna úr andllsgu jafnvægi.
Augiýsánigin sjálf sagði liítið
um samþykktina í heild, sem
við athugun reyndist hið
merkilegas'ta plagg, með ha-rla
einkenniiteigum mótsögnum.
„Samþyikkt” - þasisi liggur
frammi á bæjarsikrifstofunni
öllum til aðgangs, og er s'kift
niður í 3 'greinar cg er fyrsta
greinin í 6 iliðum frá a) til f).
1 b) lið 1. greinar er tekið
fram að greitt sikuli l-eyfis-
gj-ai'd af hundum, sem miðað
skal við kostnað við eftirlit
með ihundum í bæjarfélag.inu
en í f) lið sömiu greinar er
talað um hundaskatt (isem
hvergi er nefndur í augilýs-
ingu bæjarins) cg öldungis
óljóst hvcrt hér er um einn
eða fleiri skatta að ræða.
Hversvegna ekki bara skatt
eða teyfisgjaid, eða hvernig á
að sikilja iþessa sa'msuðu?
— Ef upþhæð gjaidsins, sem
bæjarstjórn metur á kr 10.
000,00, skal miðuð við ákveð-
inin kostnað hljóta þeir sem
'greiða 'gjaldið að geta kraf-
ist iþess að þeim sé ggrt grein
fyrir á hvaða igrundveili iþessi
ikcistnaðaráætlun byggist.
Einfaldas't ihefði að sjálf-
isögðu verið áð tala ium hunda-
skatt, eða feyfisgj’ald og þar
með „ibasta”. Huindaeigendum
er 'samkv. isamiþyikktinni gert
að .greiða allan tilfájSlinn
kostnað og tryggingargjöld
'Og er iþví (hér um mótsagnir
að ræða, -sem erfitt er að
hotna ií.
c) liður sömu greinar, sem
f jallar um áiby-rgðantryggingu,
seim ibæjarstjóm hefur ákveð-
ið kr. 4.000.000,00, er fyrst
cg fnems-t brostegur. Hér er
ekki u-m stórfcostleg fjárútlát
-að ræða fyri-r hunda eigendur,
fróðlegt væri að fá upplýs-
ingar um, ‘hvort þessi upphæð
er ignunduð á einhverju atviki
eða atvikum, sem kcmið hafa
-fyrir, eða hvort 'hér er um
hreimt hugarfóstur „fantasí”
að ræða.
1 1‘0-k fyrstu greínar eru
'ákvæði um hvernig brugði-st
skuli við ef siamþykktin er
íbroti-n af eigendum huind-a.
Læt ég það atriði liggja miffli
höuta að öðru teyti en því að
hver-gi kemur fram, hver eða
hverjir skul'i í hverju eánstöku
tilfeffi meta hvort um brot sé
að ræða eða ekki. Sjíkt y-rði í
fiestu-m tilfellum all viðkvæmt
má-1 og nauðsyntegt að skýr
'ákvæði -giidi iþa-r um. Fel-ur
'Siamlþykktin í sér eindæmi
bæjarstjóra, -bæjarstjómar,
ilögregl'u, eða einhvers annars
aðilja, eða má reifcna með að
sliík atvik -sæt'i hlut-lau-su
mati?
Samning 1. igr. samþykkt-
arinnar hefur farið furðulega
-í handaskclum, allir liðirnir
frá a) til f), en ég vl'l þó. ætia
að flestir hefðu sætt sig við
hana athugaise'mdalítið, tii
þSíSis að forðais't vandræði cg
leysa þar mjög viðkvæmt mál
á farsælan hátt hefði, sein-
asta málsgrein 1. greinar
isamþykktarinnar -ekki hljóðað
þannig: Bæjarstjórn er heim-
ilt, hvenær sem. er, að aftur-
kalla leyfi fyrir einstökum
hundum, eða öll veitt leyfi,
telji hún þess þörf.
jtyœdu viku i nim.
m/ida fídcnat
afía daga.
** * h l hlma:
3860
L3ÓSMYNDASTOFA • SllfurflSto 9 • isaflrðl

GufuhnÖ-Saunn
í Félagsheimilinu Hnífsdal er opið sem hér segir:
Fyrir konur: þriðjudaga og fimmtudaga
kl. 20,00—22,00.
Fyrir karla: mánudaga og miðvikudaga
kl. 20,00—22,00,
einnig laugardaga kl. 15,00—17,00.
Hringið í síma 3633 eða 3645 og pantið tíma,
því takmarkaður fjöldi kemst að í einu.
FÉLAGSHEIMILIÐ
Vörugjald
Framleiðendur innlendrar framleiðsluvöru eru
minntir á tilkynningarskyldu sína skv. 2. mgr.
7. gr. rgj. nr. 346/1975. Tilkynna skal til mín
nú þegar nafn, heimili, firmanafn og hvað framleitt
er á framleiðslgtímabilinu 17. júlí til 31/12 1975.
ísafirði 30. sept. 1975.
SKATTSTJÓRINN [ VESTFJARÐAUMDÆMI.
Ótrú, sem þeir hafa sjálfir kallað yfir sig með framgöngu
sinni. íslenskir stjórnmálamenn, látið af stóryrða og blekk-
ingaaðferðinni, og þjóðin getur treyst ykkur og trúað orðum
ykkar.