Vestfirska fréttablaðið - 07.11.1985, Blaðsíða 7

vestfirska
vestfirska
FRETTABLAEID
synir:
Road
bækurnar „Hetjur á heljarslóð“ og „Dagslátta
Drottins,“ en sú bók olli nokkrum úlfaþyt í Banda-
ríkjunum þegar hópur amerískra siðgæðispostula
tók sig saman og stefndi útgefendum og höfundi
bókarinnar fvrir meint velsæmisbrot. Þeir voru
sýknaðir af ákærunni, en í niðurstöðum dómsins
segir: „Umrædd bók fjallar um fábrotið fólk sem
faUið er í ýtrustu fátækt. Þetta er óbrotið fólk í öllu
sínu eðb og hættir til þess að gefa hinum æðisleg-
ustu ástríðum lausan tauminn í hvívetna. Þeir sem
einungis sjá ljótleikann en hafa ekki auga fyrir
fegurð verksins, fá ekki eygt skóginn fyrir trjám.“
Því eru þessi orð tilgreind hér, að náinn skyldleiki
er milli allra verka þessa stórbrotna höfundar og
það sem hér er sagt um „Dagsláttu Drottins“ gæti
fúllt eins átt við “Tobacco Road.“ Það verður að
hafa í huga að hér er veríð að lýsa fólki sem er á
barmi örvæntingar vegna hungurs og fátæktar, það
er stórt í öllu sem það gerir, jafnt í ástum sem í
hatrí.
Skerst í odda með gömlu hjónunum. (Guðni Ásmundsson og Sigurborg
Benediktsdóttir.)
legasta tómstundagaman sem hægt
er að hugsa sér. Þetta er vinna sem
gefur þátttakendum svo ótrúlega
mikið.
Það er einmitt þannig sem þetta
gengur fyrir sig hjá LL þessa dag-
ana. Leikstjórinn sem heldur um
stjómtaumana er ísfirðingum að
góðu kunn, enda fædd og uppalin
hér vestra.
SIGRfÐUR HAGALfN
LEIKSTJÚRI
Það er Sigriður Hagalín sem hér
um ræðir, hún er atvinnuleikari og
hefur verið það í 40 ár.
Við báðum Sigríði að segja okk-
ur eitthvað um þetta tiltekna verk-
efni
7
„Ég vil náttúrulega helst ekkert
segja um efnisþráð leikritsins. Þetta
er sígilt verk og gerir mjög mikiar
kröfur til léikaranna og þess vegna
var ég svolítið smeyk við þetta val.
En eftir að ég byrjaði að vinna það
þá finnst mér með ólíkindum hve
hæfileikar leynast víða.
Ég hef lítið unnið með áhuga-
leikfélögum áður og það kemur
mér á óvart hvað leikstjórum er
skammtaður stuttur tími til vinnu.
Það er ætlast til þess að við setjum
upp sýningu á sex vikum, sem mér
finnst fráleitt þegar svona leikrit á í
hlut. Við myndum aldrei gera þetta
á minna en sjö vikum og þá er ég að
tala um atvinnumenn sem gera
ekkert annað en að vinna við leik-
hús.
Það þætti í þeirra hópi alveg sér-
stakt ef sýningu eins og þessari væri
skilað á sjö vikum.
Mér finnst þetta mjög gott verk.
Þarna er verið að fjalla um sterkar
tilfinningar, gaman og alvara
skiptast á.“
— Er eitthvað sérstakt í starfi á-
hugaleikfélaga sem hefur komið
þér á óvart?
„Fyrst og fremst kemur mér á ó-
vart hinn gífurlegi áhugi sem knýr
svona félög áfram. Allt það sem
fólk leggur á sig og þá á ég ekki
bara við þá sem standa á sviðinu,
heldur líka alla sem vinna í kring-
um þetta við búninga, ljós, sviðs-
mynd og þvíumlíkt, en öll sú vinna
er mjög vel skipulögð. Það er ótrú-
leg vinna sem þetta fólk leggur á
sig.
Mér finnst ég hafa lært heilmikið
af því að vinna með þessu fólki og
mér hefur þótt þetta ómetanleg
reynsla. Þetta er nú kannski uppá-
haldsleikrit hjá mér af því að ég lék
í þessu þegar það var fært upp á
sínum tíma hjá Leikfélagi Reykja-
víkur og ég held að þetta sé eitt
eftirminnilegasta hlutverk sem ég
hef leikið. Þetta er gott verk og ég
vil eindregið hvetja fólk til þess að
koma og sjá það.
Nú, það er ekki nóg að fá álit
eins, við snerum okkur þessu næst
til eins leikaranna í stykkinu, það er
Guðni Ásmundsson sem fer með
eitt stærsta hlutverkið. Guðni er
gamalreyndur leikari og Isfirðing-
um að góðu kunnur fyrir þátttöku
sína í starfsemi LL.
GAMALREYNDUR LEIKARI
— Við byrjuðum á því að spyrja
hann hvort hann treysti sér til þess
að gefa einhverja skýringu á því
hvað fengi fólk til þess að taka þátt
í starfsemi leikfélagsins. Guðni hló
að mér og sagði: „Veistu það, að
það er svo oft búið að spyrja mig að
þessu, og ég hef reyndar oft spurt
sjálfan mig en aldrei fundið rétta
svarið. Maður hlýtur bara að vera
þetta heimskari en aðrir að maður
skuli gefa sig í þetta hvað eftir
annað. Þegar maður er búinn í
einni vinnu þá fer maður í aðra, því
að þetta er ekkert annað en vinna
og aftur vinna. Það er náttúrulega
áhugi sem knýr mann áfram. Þetta
verður léttara fyrir vikið af því að
maður hefur brennandi áhuga á
þessu. En það er nú svo að þetta
sem á að heita áhugamennska, það
bitnar ansi oft á föstu vinnunni og
það mætti vel koma fram að það
væri sennilega ekki hægt að standa
í þessu ef ekki kæmi til skilningur
vinnuveitenda. Maður er náttúru-
lega ekki eins góður vinnukraftur á
meðan, það kemst lítið annað að.
Ég hef oft gefið sjálfum mér lof-
orð um að ég ætli ekki að vera með
aftur, þykist vera orðinn of gamall
og svoleiðis, en það hefur reynst
erfitt að segja nei, ef maður er
beðinn. Þessi vinna gefur manni
alveg óskaplega mikið, maður
verður aldrei svo gamall að maður
geti ekki lært. Það sem gefur mér er
að þegar maður er hvað þreyttastur
og leiðastur á sjálfum sér, þá er óg-
urlega gott að geta brugðið sér í
Pétur eða Pál og látið hann fremja
ýmis þau athæfi sem maður getur
ekki sjálfur, þetta er ægileg útrás,
þú kynnist mörgu fólki og mörgum
ólíkum viðhorfum til lífsins í gegn-
um þessa vinnu. En ef það á að
meta það allt til notagildis og það-
an til fjár, þá er ég hættur að tala
við þig. Það eina sem maður vill
uppskera er að fólk komi og sjái
hvað maður er búinn að vera að
gera. Það er ógurlega súrt að leggja
á sig mikla vinnu ef það kemur svo
enginn til þess að sjá árangurinn.
SVARAÐ ÚT f HÖTT
Guðjón Ólafsson er aðkomu-
maður á Isafirði, og hann kennir
við Menntaskólann. Hann hefur
nokkrum sinnum tekið þátt í sýn-
ingum hjá LL og er með að þessu
sinni.
Við ætluðum að láta hann svara
nokkrum spumingum starf eins og
þetta, en það reyndist ómögulegt,
Guðjón svaraði út í hött eins og
honum einum er lagið. Aðspurður
kvaðst hann kunna vel við sig í
sviðsljósinu, draumurinn væri að fá
nafn sitt á spjöld sögunnar við hlið
Richards Burtons og Sir Lawrence
Olivier. Guðjón kvaðst vera vax-
andi leikari, þannig hefði hann til
dæmis nýlega vaxið upp úr hárinu.
Allar frekari tilraunir til alvarlegra
samræðna fóru út um þúfur og
verður þvi ekki sagt orð um þetta
meir.
Móðirin stendur vörð um eftirlætið sitt. (Sigurborg Benediktsdóttir og
Sóley Veturliðadóttir).
Leikarar ásamt leikstjóra og hvíslara stilla sér upp. Á dyrapalli Lester Qölskyldunnar.